ที่ไป..ที่มา...."วน วาร..วาร..วน "..จนต้องกลับมาที่เก่า..เล่าขานกันไป
ภาพทีเห็น...เป็นเพียง..อดีต..ที่เกิด..จนเป็น..ป่า..ให้เห็น..(TREE GENERATION)....ต้นไม้..(แค่) ชั่วอายุคน...
สิ่งที่เห็น..คงไม่ใช่..ภาพ ลวงตา...ป่า..วันนี้...ที่..(ผู้มีอำนาจ)..ต้องการยึด ครอง.....กับ..คำว่า.."แผ่นดิน"..........
เมื่อ..แผ่นดินว่างเปล่า....คือแผ่นภาพ..(บนสุด...)..เพียงไม้ขีด..แค่จุด..."เผาชีวิต"ที่มีมา..หลาย..อายุคน..(ถามว่า)......
"คุณค่า..ของแผ่นดิน..คือ..อะไร.......ต้นไม้..ของ..แผ่นดิน...หรือ...แผ่นดิน..ของ..ต้นไม้..มวลมนุษย์สัตว์ที่เป็นเพียง..(ผู้อาศัย..ชั่วคราว..)...."......
ที่ไปที่มา..กับ..เรื่องเล่า."ต้นไม้..ชั่วอายุคน"....ที่ต้องกล่าว ขาน..กัน..ต่อๆไป."เป็นทฤษฏี"......"วนวาร...วารวน"...........
ความเห็น (7)
ไม่มีคน มีป่า
ไม่มีป่า ไม่มีคน
nathanop-intapirat
คุณยาย...เรายังออกนอกวงจรไม่ได้...
..สวัสดีค่ะ...คุณ nathanop-intapirat.....วงจรชีวิตไม่มีใคร..ออกไปได้..เพราะมันมีแค่เกิดกับตาย.....(๕๕๕)...แค่ ปลูกต้นไม้..สักต้น..เวลา..เด็กเกิดคน..มีปัญญาก็ปลูกทุกๆปีที่มีวันเกิด..แทนที่จะจัดวันเกิด..กินเค้กอันละพันอันละร้อย..คนตายคน..ก็ปลูกต้นไม้ให้ครบอายุวันตาย..หากมีปัญญา..มีเงินสะสมไว้จนไม่รู้จะเอาไปไว้ที่ไหนกัน..ก็ปลูกให้มันมากๆหน่อย..ที่ดิน..ที่สะสมไว้..ก็เอามาให้เขาปลูกต้นไม้กัน..ทำ..ระบบวงจร..เศรษฐกิจ..เสียใหม่..สร้างต้นไม้..ให้เป็น"ทุนนิยม..แบบใหม่"...(.ที่ไม่ต้องเอารัดเอาเรียบเอาเปรียบเอาโกงแรงงานดูถูกความเป็นคน..สร้างชนชั้นและความแตกแยกให้เป็น..ระบบทาสแบบเดิมหรือแบบใหม่..มันก็ไม่น่าจะยากส์..เรียนรู้..จน..มีปริญญาแบกไม่ไหว..แค่ทำให้.มีต้นไม้เป็นสัญญลักษณ์ใหม่ให้แก่ชีวิต..ไม่คิดเข่นฆ่าให้..ราพณาสูญไปทั้งโลกเฉกเช่นทุกวันนี้(ทำไมทำกันไม่ได้)...เริ่มกันวันนี้..ก็ยังไม่..สาย..หากจะมี..การ..เริ่มต้น..ฝันนี้..ไม่ไกล..คงไปถึงเข้าสักวัน...(.ยายเห็นว่ามันดี..ปลูกต้นไม้บนพื้นที่ที่เห็นโล่งโจ้ง..คนปลูก..ก็ตายไปแล้วสี่ห้าคนและคงจะตายไปเรื่อยๆ..แน่นอน..แต่..ต้นไม้เหล่านี้..ที่ปลูกมีอายุครบ..ยี่สิบแล้ว....เป็นที่อยู่..ของนกกา)..และยังเป็นที่โขมยตัด..ต้นไม้..ที่ตนเองไม่คิดจะปลูก.....(ด้วยต้นเหตุที่เราเรียกว่า..วงจรที่ออกไม่ได้..กระมัง).....
สวัสดีค่ะ...สาวน้อยใจดี นู๋ยิ้มแก้มตุ่ย....ยายจะดีใจ..หาก.".มีป่า.คือต้นไม้.และมีคนสัตว์..ที่อยู่กันได้..พึ่งพาอาศัยกัน..รู้ถึงความสำคัญพึ่งพากันและกัน..ความเป็นมวลสังคม..ธรรมชาติ..เป็นพื้นที่ที่อิสระสุขร่วมทุกข์ร่วมสุข..เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น"....มีรักและเมตตาเป็นพื้นฐานให้อภัย..หยุดเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น..เป็น..ฐานแรก..แค่เปลี่ยน..ตน..หากไม่ได้..ก็ฝึกฝน..ที่จะเปลี่ยน..."ป่า..ก็มี..คน..คนก็มีป่า"...ความอุมสมบรูณ์..ก็น่าจะกลับมา..กลับ..อุดมคติ..มายาคติ..ที่ว่า..วนวน..วนวาร....นะเจ้าคะ....(จาก"ยายคนนี้"...คนไม่มีความรู้..เรื่องป่า...แต่ได้ลองปลูกต้นไม้..จนวันนี้..เป็นป่า..เพราะปลูก...)...ต้นไม้....
เข้าใจดีจ้ะยายธีที่รัก คงได้พบกันเร็ว ๆ นี้ใช่ไหมจ๊ะ
I like your idea. Grow (and look after a birth tree) a tree of "our life" and grow more tree for each achieving birthday. Where do we grow trees? We will need 'community forests' (like community 'wats') or community parks for ecery community. This will be a great project for a 'new' Thailand -- to return to Nature.
PS. A few years ago I went looking for ancient Thai gardens or landscaping features around old stone structures (pagodas, praasaats, reserves, ...) and found none (evidently) 'remains'. This is a cultural loss -- a nation of peopl who care less about their "plants", gardens and arts of living with 'Nature'.
เคยได้ยินมานาน...ช่วยกันปลูกต้นไม้คนละต้น...คนตัดมากกว่าคนปลูกนะคะคุณยายธี