เข้าไปอ่านแนวทางการเขียนวิชาผู้ใหญ่ของ ดร.จันทวรรณ แล้วนึกรวบรวมและเรียบเรียงประสบการณ์ในวิชาชีพและวิชาชีวิตของตนเอง บวกกับการได้พบเจอนักศึกษายุคใหม่ๆ อยากขอแบ่งปันการเรียนรู้ไว้ ณ พื้นที่แห่งนี้
ส่วนตัวผู้เขียนมองว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นตลอดชีวิตของเรา ตั้งแต่เด็ก วัยรุ่น วัยทำงาน วัยชรา จนกระทั่งถึงวันที่เราต้องจากโลกนี้ไป การเรียนรู้ไม่ได้หยุดหรือจบลงเพียงเพราะเราจบการศึกษาเท่านั้น การเรียนรู้จะยังคงเกิดขึ้นตลอดเวลา โดยรูปแบบและวิธีการอาจเปลี่ยนแปลงไป หากเทียบแล้วคนเราเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ของจักรวาล เป็นเพียงมดตัวน้อยๆ ในป่าใหญ่ สิ่งที่เราเรียนรู้อยู่ในปัจจุบันเป็นเพียงเศษส่วนเล็กๆ ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังไม่รู้ ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องเรียนรู้ ทั้งวิชาชีพและวิชาชีวิต
มาเห็นด้วยกับอาจารย์ที่ว่า เราต้องเรียนรู้อีกหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตนี้จนกว่าว่า...จะหาไม่