ทุกคนรวมพลัง 7 ม.ค. 57
หลังจากกลับมาจากการกินอาหารกลางวันที่เอร็ดอร่อยของพวกเรา ก็ได้เวลาบันทึกผลที่ตรวจคัดกรองโรคเบาหวานไปเมื่อช่วงเช้า และทำงานที่ค้างคาอยู่ต่อด้วย แสงแดดจ้าๆดูดพลังพวกเราไปหมดเลยค่ะ ทุกคนรู้สึกอ่อนเพลียอย่างบอกไม่ถูก
2 คนนี้ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยก็เร่งทำแผนที่เดินดินกันอยู่ แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องปากท้องของทั้ง 2 คนนะคะ เพราะพวกเราซื้ออาหารกลางวันมาฝาก Team work เยี่ยมเลยใช่มั้ยล่ะคะ
ทุกคนช่วยๆกันดูข้อมูลว่าเราได้ตรวจคนในชุมชนคนไหนไปแล้วบ้าง งานค่อนข้างหนักหนาสากันอยู่ค่ะ เพราะรายชื่อประชากรในชุมชนของเราเยอะมาก เยอะกว่าเพื่อนของเราอีก 2 กลุ่มที่อยู่คนละที่กันเลยด้วย คนตรวจรายชื่อก็นั่งเพ่งจนตาแทบบอด ต้องเปลี่ยนคนตรวจสอบรายชื่ออยู่บ่อยๆเพราะตาล้าร่วมกับแดดแรงๆยามบ่าย ขนาดไม่ได้ตากแดดยังเพลียเลยค่ะ บางส่วนก็ทำแผนที่เดินดินไว้คร่าวๆ เพราะตอนบ่ายๆ คนที่รับผิดชอบส่วนนี้จะออกไปสำรวจชุมชนต่อ เพื่อมาทำแผนที่เดินดินต่อนี่ล่ะค่ะะ ทำงานกันอยู่ 1 ชั่วโมง 30 นาทีก็ลงข้อมูลตามรายชื่อคนที่มาตรวจคัดกรองในวันนี้เสร็จ พบว่ามาตรวจกันแค่ 30-40 คนเอง บางส่วนต้องตามไปตรวจถึงที่บ้าน ซึ่งก็ได้มาเพิ่มอีกประมาณ 10 คนเอง จากประชากรทั้งหมดประมาณ 1200 คน ซึ่งถือว่าน้อยมากๆ ทำให้พวกเราท้อใจกันพอสมควรเลยล่ะค่ะ ไม่รู้เลยว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี การจะตรวจคนที่เหลืออีกเป็นพันคนในช่วงที่เราวางแผนไว้คือเหลืออีก 3 วัน ฟังดูแล้วก็ดูเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ยิ่งลักษณะของคนในหมู่นี้ที่คุณตาข้างบ้านเล่าให้ฟังแล้ว (ในช่วงเช้า) ก็อาจจะทำให้การคัดกรองครั้งนี้ของพวกเราไม่สำเร็จจริงๆ
ถึงตรงนี้พวกเราทุกคนก็แทบถอดใจหมดค่ะ ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป และร่างกายก็เพลียมาก ตื่นเช้า นอนน้อย เจอแดดแรงๆอีก จึงตัดสินใจว่าขอไปพักผ่อนกันก่อน พักฟื้นสภาพจิตใจและร่างกายให้ดีก่อน เผื่อจะคิดหาทางแก้ไขร่วมกันได้ค่ะ (ของดการถ่ายภาพการพักผ่อนของพวกเรานะคะ)
พอเวลาประมาณ 16.00 น. ทุกคนก็เริ่มฟื้นจากสถานะหมดสภาพ แดดอ่อนลงช่วยลดความกดดันทางด้านร่างกายไปได้พอสมควร ถึงตรงนี้บางส่วนก็ไปสำรวจชุมชนกันดังที่ได้กล่าวไว้แล้วเพื่อมาทำแผนที่เดินดินเพิ่มเติมเพื่อให้ถูกต้องและครบถ้วนมากที่สุด บางส่วนเฝ้าบ้าน เพราะคุณยายที่บ้านไม่อยู่และเตรียมตัวสำหรับการมาเยือนของอ.อุไรของพวกเรา บางส่วนก็ออกไปซื้อของที่ตลาดเพื่อทำอาหารเย็นและออกกำลังกายบริเวณนั้น
ถึงตรงนี้แล้วคงหมดเวลาของช่วงบ่ายแล้วค่ะ อาหารเย็นในวันนี้ของพวกเราคือ "สปาเก็ตตี้คาโบนาร่า" จะหน้าตาเป็นอย่างไร รสชาติอร่อยแค่ไหน และกลุ่มของพวกเราจะมีข้อมูลหรือประสบการณ์ดีๆอะไรมาเล่าสู่กันฟังจากการไปสำรวจชุมชนครั้งนี้กัน มารอชมพร้อมๆกันในช่วงเย็นของพวกเรานะคะ
by Princess Elsa
ความเห็น (4)
ผู้ติดตามบันทึกหลายท่านเป็นห่วง
นอนน้อย แดดแรง กลัวหลงทางอ่ะ
จากการไปจูนคลื่นคิดว่า เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว
ลองทบทวนขั้นคอนการแก้ไขปัญหาอนามัยชุมชน
Stages of change รับรองไปได้สวยค่ะ
ภาระกิจนี้จะให้โครงสร้างเดิมช่วยทำให้สำเร็จได้อย่างไร
โครงสร้างเดิมก็มีพี่ๆอสม. และรพ.สต.
พี่อสม.ค่อนข้าง active มากครับอาจารย์ คอยประชาสัมพันธ์ เชิญชวนคน พาเราลุยตามบ้าน ทำงานดีมากครับ
พี่ๆรพ.สต. ที่นี่ไม่ค่อยได้ทำเชิงรุกเท่าไร ส่วนใหญ่จะกลายเป็นให้บริการเชิงรับมากกว่า พวกทำแผล ฉีดยาทำนองนี้อ่าครับ คิดว่าการบริการเชิงรุกของที่นี่ยังไม่ค่อยดีนัก อาจเพราะบุคลากรน้อย ทำให้ไปเยี่ยมบ้านไม่ได้ และก็ชุมชนยังไม่ค่อยตระหนักถึงเรื่องสุขภาพเท่าไร มีแค่บางกลุ่มคนเท่านั้นที่คิดจะออกกำลังกายและควบคุมอาหาร ซึ่งเป้นส่วนน้อยจริงๆครับ
ฉะนั้นการที่จะให้โครงสร้างเดิมมาช่วยนั้น หลักๆคือต้องพึ่งพี่ๆอสม. จากที่ทำงานมาด้วยกันจนถึงตอนนี้ถือว่าความร่วมมือระหว่างเรากับพี่ๆอสม.ประสบความสำเร็จครับ แต่กับประชาชนทั่วไปยังไม่รู้ว่าใส่ intervention ไปแล้วจะได้ผลเป็นอย่างไรอ่ะครับ