หนังสือนี้เพื่อเธอ Life on the rock ชีวิตหินๆ

Life on the rock. ชีวิตหินๆ

ศุภฤกษ์ กัลปะ

ใยไหม พิมครั้งที่ 2

 

    อยากให้คนที่รักได้อ่าน เพราะเล่มนี้มีหัวข้อหลายหัวข้อที่ให้กำลังใจคนที่กำลังสิ้นหวังและต้องการเริ่มชีวิตใหม่

   ผมมีความรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้มีหัวข้อเรื่องที่น่าสนใจหลายหัวข้อ อ่านสนุกและได้ข้อคิด

   ชีวิตคือสิ่งที่ดำเนินไป ไม่สามารถย้อนกลับได้ หากผิดพลาดไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้แต่เราสามารถเริ่มวันใหม่ที่ดีกว่าได้ เปรียบเสมือนการเดินบนหิน ล้มบ้าง ลื่นบ้างก็ไม่แปลก ชีวิตก็เช่นกันผิดพลาดได้แต่อย่าหมดกำลังใจ

    ความรักคือสิ่งสวยงาม ผู้คนทั้งหลายต้องการให้คนมารัก พ่อแม่รักเรา พี่น้องรักเรา ปู่ย่ารักเรา ตาและยายก็รักเรา เพื่อนๆก็รักเรา อาจารย์ก็รักเรา แต่ดูเหมือนว่ายังไม่เพียงพอต่อความต้องการของคนๆหนึ่ง ผู้คนส่วนใหญ่มักมองหาความรัก นอกเหนือจากพ่อแม่แล้ว ที่แม้แค่เห็นเราโผล่หัวออกมาก็รักแล้ว รักตั้งแต่อุ้มท้อง รักบริสุทธิ์ ไม่คิดว่าจะมีใครอีกแล้วที่มารักเราได้เร็วและสุดใจอย่างพ่อและแม่ เรามักลืมเลือนความรักของพ่อและแม่ที่ให้เรา เรายังคงมองหารักอื่น มองข้ามรักดีๆไป เวลาที่เราท้อก็มีพ่อแม่ให้กำลังใจ เวลาหิวมีพ่อแม่ทำกับข้าวให้กิน มีพ่อแม่ส่งให้เรียนหนังสือ มีกินมีใช้ ดูแลเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน ในเมื่อหนึ่งชีวิตของเรามีรักที่ดีที่สุดแบบนี้แล้วเราจะยังมองหารักอื่นอีกทำไม หันย้อนมองคนในครอบครัวคุณก่อนที่จะโหยหารักใดๆ พึงระลึกไว้ว่ารักไหนจะดีเท่ารักของพ่อและแม่ หันมาดูแลและตอบแทนพระคุณท่านก่อนที่จะไม่ได้ทำ อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่าเวลาไม่สามารถย้อนกลับ มีแต่วันข้างหน้า รักพ่อแม่ในเท่ากับที่พ่อแม่รักคุณ

   ความมีน้ำใจ เป็นของสะสมไว้ใช้ในอนาคต ผมจะแนะนำประโยคๆหนึ่งที่ทุกคนควรได้อ่านและนำไปทำตามคือ น้ำใจไมตรี เธอดีกับคุณ แล้วคุณจะดีกับเธอบ้างไม่ได้ริไง คนหลายๆคนไม่เข้าใจคำว่าน้ำใจ มองข้ามและละเลย น้ำใจคือสิ่งที่เราแสดงออกมาจากใจโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แม้ว่าสิ่งที่ทำนั้นจะเล็กน้อยแค่ไหน หากสมมุติว่าคุณเป็นคนรวยมีเงินมากมายใช้อย่างฟุ่มเฟือยไม่เห็นค่าของเงิน คุณกินอิ่มนอนหลับบนที่นอนนุ่มๆผ้าห่มที่อุ่นสบายกับชีวิตอีกหลายชีวิตที่ไม่มีแม้จะกินไม่มีที่จะนอนไม่มีแม้ผ้าห่มหรือเสื้อผ้า หากคุณมองกลับกันว่าคนที่ทุกข์ทนอยู่นั้นเป็นคนในครอบครัวคุณ คุณจะทำอย่างไร หากคุณคิดว่าอยากช่วยแต่คุณไม่ลงมือทำมันจะมีประโยชน์อะไร เพียงแค่เล็กๆน้อยจากเงินของคุณ บริจาคซื้อผ้าห่มของกินให้เค้า แม้เล็กน้อยแต่มันก็คือการให้ คุณไม่ต้องหวังว่าคนเหล่านั้นจะตอบแทนคุณด้วยอะไร เพียงแค่คิดว่า ได้ให้ได้ช่วยโดยที่เราไม่ลำบากเรามีความสุขก็พอ ผลบุญเหล่านั้นจะตามไปสนองคุณทุกชาติไป อีกเรื่องที่อย่างให้ได้อ่าน คือการนั่งรถเมล์ อยู่บนรถเมล์ อย่ามัวแต่หลับ มีอะไรดีๆอยู่ข้างทาง หากคุณมัวแต่หลับคุณจะไม่ได้เห็นอะไรหลายๆอย่างหลายสิ่งที่ผู้คนกำลังทำ หายสิ่งที่อาจไม่เคยได้เห็น การนั่งมองวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยก็เหมือนการพักผ่อน เราจะไม่เห็นผู้คนใช้ชีวิตเห็นข้างทางต้นไม้ ผู้คน หากเราลองเปลี่ยนจากการหลับบนรถเมล์มานั่งมองผู้คนไปมา ปัญหาที่อยู่ในหัวก็จะเบาบางลงไป

 

รอยเท้าที่เดินย่ำไปบนหิน ไม่เดิน..ก็ไม่รู้จักแกร่ง ไม่ลื่น..ก็ไม่รู้จักกล้า

[-ครูพีร์-]

เป็นหนังสือที่เหมาะกับชีวิตที่ริเริ่มแสวงหาครับผม

[เกศินี จุฑาวิจิตร]

เขียนได้น่าร้าก มว๊าก คร่า

[ดร. เพ็ญแข ลาภยิ่ง]

สองบรรทัดล่าง ทำให้นึกถึงหนังสือของแดง ไบเล่ย์ค่ะ ประเภทชีวิตนักศึกษาสมัยก่อนนู้น

[ธุรกิจ หอมจำปา]

ผมเคยมีอยู่แต่ตอนนี้มันหายผมกำลังตามหายุวครับใครมีต้องการขายให้ผมป้

[นุช นุช]

เป็นหนังสือเล่มที่ชอบมาก