ครั้งแรก กับ ผู้ป่วย "จิตเวช"
แว๊ปแรกกับความรู้สึกของคำว่า "ผู้ป่วย จิตเวช" ฉันยอมรับค่ะว่า "กลัว" มันทำให้เกิดความคิดในหัวและจินตนาการไปเองว่า จะต้องมีลักษณะที่ หน้านิ่ง น่ากลัว เสียงดัง โวยวาย พูดไม่รู้เรื่องหรือไม่ก็ไม่พูดเลย ซึมเศร้า
แต่ในของจริง ก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะ ^^แต่เขาก็มีมุมน่ารักๆของแต่ล่ะคนน่ะค่ะ
.jpg?1384880627)
วันนี้ฉันได้มีโอกาสในการเข้าไปจัดกิจกรรมกลุ่มครั้งแรกในผู้ป่วยจิตเวชที่
“สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา”
เราไปกันตั้งแต่เช้าเลยค่ะ จัดเตรียมอุปกรณ์และพื้นที่เรียบร้อย พอผู้ป่วยทยอยเดินเข้ามาเท่านั้นแหละค่ะ “มือนี่เย็นไปหมดเลย” ตื่นเต้นมากกกก ไม่รู้จะเข้าไปเริ่มต้นพูดยังไงดีเกร็งไปหมดเลย จนต้องให้เพื่อนจูงมือเข้าไปคุยด้วยกัน
ตอนแรกที่เห็นผู้ป่วยเขาจะนิ่งๆค่ะ ไม่พูดอะไร เดินเข้ามานั่งเฉย แต่พอพวกเราเข้าไปนั่งคุยด้วย บางท่านก็เปลี่ยนไปอย่างกัยคนละคนเลยค่ะคุยเก่งมาก พูดจาเพราะ น่ารักค่ะ ชวนพวกเราคุยด้วยนะ
และได้แผ่นกระดาษพร้อมกลอนมาด้วยค่ะผู้ป่วยได้เขียนให้ขณะรอเริ่มกิจกรรม มันเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันมีกำลังใจ มีกำลังมากขึ้นในวันนี้
ในการทำกิจกรรมผู้ป่วยพยายามและให้ความร่วมมือดีมากค่ะ แม้ว่าบางขั้นตอนเขาอาจจะยังทำตามไม่ทันก็ตาม
และกิจกรรมที่ทั้งผู้ป่วยและพวกเราสนุกสนานกันอย่างมากก็คือ “คาราโอเกะ” เป็นกิจกรรมที่ทำให้เราและผู้ป่วยได้มีการพูดคุยมีปฏิสัมพันธ์ และได้เต้นด้วยกัน ซึ่งป็นกิจกรรมสุดท้ายในวันนี้
ด้วยความร่วมมือของผู้ป่วยและพวกเราทั้ง15คน เราจึงเริ่มต้นและจบการทำกิจกรรมได้อย่างราบรื่นค่ะ
พวกเราทุกคนมีความสุขกันมากค่ะ จากที่ตอนแรกคิดว่ามาจัดกิจกรรมกลุ่มให้เพราะเป็นการเรียนการสอนในรายวิชา
แต่หลังจากทำกิจกรรมเสร็จ ฉันรู้สึก อิ่มใจค่ะ แค่ได้เห็นผู้ป่วย ยิ้ม หัวเราะ เข้ามามีส่วนร่วมลุกขึ้นมาเต้นมาร้องเพลง และทำให้พวกเขามีความสุข ฉันก็ถือว่าเป็นการประสบความสำเร็จในการทำกิจกรรมกลุ่มครั้งแรกของพวกเราแล้วค่ะ
ความเห็น (2)
ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถเนอะ ^^
^^ ใช่เลยค่ะ อาจารย์ วันนี้หนูไม่กลัวแล้ว ทำกิจกรรมสนุกมากเลย ผู้รับบริการให้ความร่วมมือดีมากเลย ค๊าาาา