วันนี้เบลได้มีโอกาสประเมิน PRE-VOC ONE กับผู้ป่วยจิตเวชจำลองซึ่งก็เป็นเพื่อนของเบลเองนี่ละคะ จับคู่กับประเมินทักษะการกลับไปประกอบอาชีพของผู้ป่วย วันนี้สมมุตว่าเป็นผู้ป่วยจิตเวช เสียงดัง โวยวาย ชอบพูดนอกเรื่อง อยู่กับตัวเองมาก เลยทำให้หลุดออกจากกิจกรรมได้ง่ายต้องกระตุ้นด้วยการใช้เสียง หรือ สัมผัสเล็กน้อยเพื่อให้ผู้ป่วยกลับมาสนใจทำกิจกรรม การประเมินแบบประเมินนี้ต้องการใช้การทำกิจกรรมที่ค่อนข้างเป็นแบบแผน การพาผู้ป่วยที่สมาธิหลุดง่ายๆให้ทำไปเลยค่อนข้างยากอยู่เหมือนกัน วันนี้เบลตีความว่าที่ผู้ป่วยไม่ค่อยอยากทำเพราะไม่มีสมาธิรึเปล่า แต่อาจารย์เสริมให้ว่าอย่าลืมว่า แรงจูงใจ ความชอบ ความอยากในการทำกิจกรรมก็สำคัญ ทำให้ผู้ป่วยกลับมาสนใจกิจกรรมที่เราทำได้ดี ... ลืมได้ไงนะ เจ๋งสุด คงเพราะเบลมองไปทางว่า ทำไมไม่สนใจนะ มากเกินไปจนลืมไปว่า เราต้องทำความเข้าใจความคิด ความต้องการ ความรู้สึกผู้ป่วยด้วย เราถึงจะบำบัดรักษาเขาได้ดี แต่เสียดายจังที่ไม่ได้เก็บภาพมาฝาก
แหมะไหนๆก็ไม่มีภาพเป็นงานเป็นการมาฝากล่ะ เบลขออนุญาตแถมพาไปชิมอาหารแสนอร่อยหน้ามหาวิทยาลัยชื่อดังย่านศาลายากันหน่อยนะคะ
นี่เลยยย ข้าวหน้ากุ้งเทมปุระราดด้วยไข่ปรุงรสด้วยน้ำซุปรสกลมกล่อม เสิร์ฟพร้อม มิโซะซุป ซุปเต้าหูรสละมุน กับกิมจิและสกัดถ้วยน้อย แสนอร่อยคะ แหมบรรยายอย่างกับเชลล์ชวนชิม งั้นเป็นเบลชวนชิมละกันนะคะ อ่ออ แต่เบลยังไม่ลืมสัญญาสำหรับภาพผลงานdecoupageและเทียนเจลนะคะ แต่ยังไม่ได้ไปห้องนั้นเลย แต่ไปเมื่อไหร่จะเอามาลงให้ได้ชื่นชมกันแน่นอน
สำหรับวันนี้ราตรีสวัสดิ์นะคะ ^ ^*
#แล้วจะกลับมาแชร์เรื่องที่มีและไม่มีสาระใหม่นะครับผม
#เริ่มจะอินกับการเขียนแล้วสิ อิอิ
ll>> SNITCH *^ ^*
ไม่มีความเห็น