นับจากที่ฉันได้พบกับพี่นีนาท ทาง Gotoknow นี้ เราก็ติดต่อกันตลอดมา ณ ปัจจุบันจะเป็นทาง e - mail หรือไม่ก็ FB มากกว่า เพราะสะดวกกว่าทางอื่น...จากการแค่เพียงได้ติดต่อพูดคุยกันธรรมดา ไม่เคยนึกเช่นกันว่าจะได้พบกันจริง ๆ ก็คราวที่ฉันได้ไปศึกษาดูงานที่ USA. กับทางคณะผู้บริหารของมหาวิทยาลัย...
ฉันไปอีกรัฐหนึ่งซึ่งถ้าเทียบกับประเทศไทยก็ประมาณเชียงใหม่กับพิษณุโลก...ประมาณนั้น...พี่นีนาทอยู่ที่รัฐยูท่าห์ USA. แต่พี่พร้อมด้วยสามี (พี่ไชสุวัน) ก็ได้ขับรถยนต์มาหาฉันที่รัฐลาสเวกัส ซึ่งฉันไปพักที่นั่น...อ่านได้จากที่นี่...การพบกันครั้งแรก...เมื่อไม่กี่วันมานี่ พี่นีนาท ได้ส่งข้อความพร้อมรูปของเธอกับสามีมาให้ฉันซึ่งพี่ไชสุวันได้รับรางวัลเหรียญทองของการเป็นนักเขียนในประเทศ USA. เมื่อวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ ณ ริโน เมืองหลวงของรัฐเนวาด้า...
น้องสาวคนนี้ ยินดีกับพี่ทั้งสองด้วยคร้า..."รักและคิดถึงพี่ทั้งสองเสมอค่ะ" :)...
ทำให้ฉันได้ข้อคิดว่า...คนเราแม้ว่าไม่เป็นพี่ - น้อง คลานตามกันมา...แต่เราก็สามารถเป็นพี่ - น้อง + มิตรแท้ต่อกันได้ หากเรามีความจริงใจต่อกัน...
แวะมาบอกคนเก่งว่าคิดถึงจ้า มาติดตามข่าวคราว
คนเราแม้ว่าไม่เป็นพี่ - น้อง คลานตามกันมา...แต่เราก็สามารถเป็นพี่ - น้อง + มิตรแท้ต่อกันได้ หากเรามีความจริงใจต่อกัน...
ขอบคุณค่ะ คุณครูหยิน คิดถึงเช่นกันคร้า :)...
มาขอความอบอุ่นที่นี่อีกคนนะคะ
ยินดีคร้า...คุณ Bright Lily :)...