4ด คืออะไรเอ่ย
เรื่องนี้เกิดขึ้นขณะที่ดิฉันเข้าไปแจกยาหลังอาหารในห้องพิเศษ ภาพที่เห็นตอนนั้นทุกคนกำลังทำหน้าที่ของตนเอง นั่นคือแม่กำลังบีบนมทั้งที่หลังคลอด 8 ชม. พ่อก็กำลังอุ้มลูกที่กำลังร้องไห้งอแงเขย่าเดินทั่วห้อง ส่วนย่านั้นกำลังเทนมผงใส่ขวดนมและเขย่าพร้อมให้เด็กน้อยดูดได้ทันที เมื่อดิฉันเห็นเช่นนั้นก็เลยถามขึ้นว่า “น้ำนมยังไม่ไหลรึค่ะคุณแม่” แม่หลังคลอด : “น้ำนมยังไม่ไหลเลยค่ะ คุณพยาบาล”
เอาอย่างนี้นะค่ะ เรามาใช้หลัก 4ด กันดีกว่าค่ะ
ด ที่1 ดูดเร็ว = ให้ลูกดูดนมทันทีที่เด็กเกิด
ด ที่2 ดูดบ่อย = ให้ลูกดูดนมได้ทุก 2-3 ชม.
ด ที่3 ดูดถูกวิธี แม่นั่งอยู่ในท่าที่สบาย อุ้มลูกไว้ที่ตักแม่ตะแคงตัวเข้าหาแม่ให้หน้าอกแม่และลูกชิดกัน มือข้างหนึ่งช้อนก้นและประคองหัว ส่วนอีกมือหนึ่งทำเป็นรูปตัว C และช้อนใต้เต้า ใช้หัวนมเขี่ยปากลูก เมื่อลูกอ้าปาก “นั่นแหละคือนาทีทอง” ให้รีบใส่หัวนมเข้าปากพร้อมกับดันมือที่ประคองหัวลูกเข้าหาเต้า คางหรือจมูกต้องแนบกับเต้านม อมถึงลานนม ริมฝีปากบานออก และสามารถดูดนมได้เป็นจังหวะ เสียงกลืนดังฟังชัด
ด ที่4 ดูดเกลี้ยงเต้า ดูดทีละข้าง หลังจากลูกดูดนมเสร็จแม่จะรู้สึกว่าเต้านุ่มลง
ย่า : “เมื่อสักพักแม่ก็ให้นมลูก แต่เด็กร้องไห้งอแง ไม่ดูดนม พอคุณพยาบาลมาช่วย น้องเงียบเลย เดี๋ยวยกให้ไปอยู่กับพยาบาลซะเลย 55555+
ดิฉันยิ้มและพูดว่า ตอนนี้แม่อาจจะยังไม่ถนัด ไม่กล้าจับลูกน้อย แต่ถ้าแม่ทำตามที่พยาบาลแนะนำ แม่จะเก่งกว่าพยาบาลซะอีกน้า
ด้วยที่ตอนนี้ โรงพยาบาลเราเป็น “โรงพยาบาลสายใยรัก” ส่งเสริมให้มารดาเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างน้อย 6 เดือน เพราะในน้ำนมแม่มีประโยชน์มหาศาล จริงหรือไม่ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
ความเห็น (6)
บุญสืบ วางอภัย
เห็นภาพลูกดูดนมแม่ อบอุ่นจัง รู้สึกถึงความรักความอบอุ่น เมื่อเด็กโตขึ้นครอบครัวต่อด้วยความเข้าใจความรักความอบอุ่นแนะนำสิ่งดีๆเมื่อเด็กเข้าโรงเรียนคุณครูเบาแรงเยอะ เริ่มนับหนึ่งของชีวิตดีมีชัยไปกว่าครึ่งไม่ต้องโยนกันไปมาระหว่างบ้านและโรงเรียน สุดท้ายวัยรุ่นทุกวันนี้เข้าใจชีวิตน้อยที่สุด จึงเกิดความเบี่ยงเบนในชีวิตสูง สุดท้ายสังคมวุ่นวายขาดความสงบสุข ดูตัวอย่างบุคคลในสังคมของไทยในปัจจุบันน่าปวดหัววุ่นวาย บุคคลตัวอย่างในสังคมหายากขึ้นทุกวัน
มีแม่หลายๆคน คิดว่านมแม่มีไม่พอ...มักให้นมผสมเสริมอยู่บ่อยๆ
ในที่สุดลูกก้เปลี่ยนใจไปกินนมผสมแทนนมแม่...บันทึกหน้าอยากให้แนะนำวิธีทำให้นมแม่มีให้เพียงพอกับลูกน้อย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
บันทึกน่าติดตาม
เรื่องราวที่พบด้วยตัวเองทำให้น่าสนใจ
ส่วนของความรู้ เข้าใจง่าย
ปลื้มใจครับ 
รออ่านต่อค่ะ
เป็นบันทึกที่น่าติดตามค่ะ รออ่านบันทึกต่อไปอยู่นะคะ