เส้นทางแห่งพ่อแม่

    สวัสดีค่ะ สมาชิกชุมชนแห่งการเรียนรู้  ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสได้เขียนความรู้บางอย่างที่จะแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน  เป็นประสบการณ์ที่ชวนทุกท่านช่วยคิด และ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ

    ครอบครัว เป็นคำที่สั้น แต่มากด้วยความหมาย มนุษย์ทุกคนถือกำเนิด และ เติบโต จากครอบครัว ยามเรามีความสุข บุคคลที่เราคิดถึงและอยากให้ชื่นชม ก็เป็นบุคคลจากครอบครัวของเรา ยามเราทุกข์ เราก็อยากให้บุคคลในครอบครัว เข้าใจ และ ปลอบโยนเรา เมื่อสภาพทางสังคมปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไป ทุกคนในครอบครัวมีเวลาให้กันและกันน้อยลง  พูดกันน้อยลง ตลอดจนใส่ใจกันและกันน้อยลง บ้านจึงเป็นบ้านที่อบอุ่นน้อยลง  การแก่งแย่งแข่งขันมากขึ้น  สถาบันครอบครัวเริ่มเสื่อมถอย  เด็กน้อยตาดำดำในครอบครัวถูกจัดการให้เข้าสู่กระบวนการเรียนการสอนเร็วขึ้น เด็กบางคนเข้าสู่โรงเรียนตั้งแต่ 1 ขวบ ภาระในการดูแลถูกผลัดเปลี่ยนจากการดูแลเด็กน้อยภายในสถาบันครอบครัวด้วยสองมือของพ่อและแม่ ตลอดจนปู่ย่าตายาย กลายเป็นการดูแลเด็กน้อยด้วยกระบวนการของโรงเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองทั้งหลายจึงเปลี่ยนแปรความคาดหวังทั้งมวลมาที่โรงเรียน ด้วยคาดหวังให้โรงเรียนเป็นที่บ่มเพาะสภาวะทางจิตใจ สภาวะทางกาย ตลอดจนบุคลิกภาพต่าง ๆ แทนที่การอบรมสั่งสอนจากครอบครัว โรงเรียนจึงเป็นแหล่งรวมความคาดหวังจากบิดามารดา ผู้ปกครองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.................     

       

  

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

...หลัก SBM หรือ School Base Management บอกไว้ชัดเจนและดีมากๆนะคะ ...แต่ยังไม่ประสบความสำเร็จ...เพราะไม่ได้ทำนะคะ...