เพิ่งรู้ว่าใจเราเปลี่ยนได้ ความรู้สึกเปลี่ยนไป เธอคงเปลี่ยนใจ


พบหมอฟันครั้งที่ 4 อีกครั้งตามนัดเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 2556 หลังจากลืมนัด

เป็นเหตุให้ระยะเวลาทำฟันต้องเลื่อนออกไป โถนึกว่าเรียบร้อยไปแล้วตั้งแต่ครั้งที่ 3

การครอบฟันต้องพบทันต์แพทย์รวมทั้งสิ้น 5 ครั้ง

2 ครั้งแรกเป็นการรักษารากฟัน

และ 3 ครั้งหลังเป็นกระบวนการครนอบฟัน

ขอบคุณทันต์แพทย์คนสวย

สติมาปัญญาเกิด

สติเตลิดก็เกิดปัญหา

ขอบคุณการภาวนา

"เนื้อ กระพุ้งแก้ม เหงือก ไม่ใช่ของเรา"

ในขณะที่เธอเลาะเนื้อรอบๆโคนฟัน เธอถามว่าเจ็บไหม

เจ็บซิฉันตอบในใจ อิอิ เพราะถึงอยากตอบก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร

เธอเล่นปิดหน้าปิดตาฉันหมดเหลือช่องโหว่แต่ปากเท่านั้น

ความเจ็บที่เกิดขึ้นเพียงจี๊ดๆๆชวนให้สะดุ้งและเจ็บมากในบางครั้ง

แต่ก็ยังนับได้นะ นับได้ 14 ครั้งที่เจ็บ "เจ็บนิด..นึงนะ"เสียงเธอเบาๆ แต่ฉันเจ็บจริงๆ

ฉันภาวนาเนื้อไม่ใช่ของเรา ใจคิดไปเองจิตปรุงแต่งเองว่าเจ็บ

เธอบอกว่าถ้าเจ็บมากให้บอก แล้วจะฉีดยาชาให้ ถ้าทนไหวให้ทน????

สงสัยอะไรตั้งหลายอย่างแต่ไม่อยากกวนใจเธอ

เธอบ่นว่าปวดหัวจังเลย

เธอเลาะเหงือกเสร็จแล้วแต่ความเจ็บระบบยังอยู่

แล้วกลับมายัดอะไรนิ่มๆลงไปในเหงือกที่เลาะแล้ว

เครื่องมือหล่นเสียงดังตุ้บ!จนรู้สึกสะดุ้ง เครื่องมือหลุดมือเสียงร้องอุ้ย

เครื่องอะไรคล้ายเครื่องปั๊มมันก็หยุดเสียงดังเหมือนอะไรที่กำลังอัดแน่นหลุดออกมา

ไม่ใช่เรา เราไม่เป็นไร เชิญเธอทำให้เต็มที่ เธอทำไปบ่นไปว่าปวดหัวจังเลย ปวดตั้งแต่เช้า กินยาก็ไม่หาย

ทำไงดี ปวดหลังปวดเอวมากด้วย เธอบ่นกับผู้ช่วยของเธอเกือบตลอดเวลาที่ว่างเว้นจากการเรียกขอเครื่องมือจากผู้ช่วย

ฉันนึกในใจเดี๋ยวเสร็จแล้วจะช่วยนะ ใจเย็นๆ

ความเจ็บในปากหายไปตอนไหนไม่รู้ตัวเพราะเอาใจไปช่วยเธอบอกเธอในใจว่า

จะช่วยให้หายปวดหัว ช่วยให้หายเครียด และจะคลายเครียดให้ก่อนจากกัน

เธอเอาแบบครอบฟันมาให้ลอง มันหลวมแต่เธอวางผิดที่มันจึงแน่น และปีกของมันก็ใหญ่เกินไป

จ๊าก! เธอกดพิมพ์ครอบฟันลงไปโดยที่มีเนื้อกระพุ้งแก้มถูกหนีบไปด้วย ความเจ็บวิ่งเข้ามา แสบด้วย แสบมากเลย

 

เสียง เธอบ่นว่าทำไมกดไม่ลง เธอกดลงไปอีกฉันสะดุ้ง เธอถามว่าเจ็บหรือ

ฉันนึก...กระพุ้งแก้มไม่ใช่ของเรา เราไม่เจ็บ ใจเราก็ไม่เจ็บ งั้นใครเจ็บ

ฉันถอนหายใจนึกเห็นใจเธอ คนปวดหัวมักขาดสติ และมองไม่เห็นใครอื่นจะมีอาการหนักไปกว่าตัวเอง

เธอเปลี่ยนใจขอครอบฟันอันใหม่ ดึงอันเก่าออก โอ้มือหนักไม่เคยเบาเลย เธอคงปวดหัวจี๋ขึ้นมาแน่

เธอพูดว่าเนื้อที่กระพุ้งแก้มเยอะ คงอ้วนขึ้นฉันโต้แย้งเธอในใจ ไม่ใช่ คนแก่แล้วเนื้อส่วนไหนๆ

โดยเฉพาะแก้มจะถูกแรงโน้มถ่วงของโลกดึงลงเพื่อเตรียมตัวกลับสู่ดิน

เธอคงอยากเย้าหยอก แต่ฉันเจ็บไม่หาย อยากบ้วนปาก เธอยังสัมผัสได้จึงบอกว่าบ้วนปากไหม แล้วกดปุ่มเก้าอี้ให้ตั้งขึ้น

ฉันจับเก้าอี้ช่วยตัวเองให้ลุกนั่งเร็วขึ้น ผงเต็มปาก ไม่เห็นเลือด แสดงว่าห้ออย่างเดียวเอาลิ้นดุน สัมผัสรสเลือดและคาว

คงเล็กน้อยไม่เป็นไรเดี๋ยวน้ำลายก็ทำหน้าที่รักษาให้เอง เธอเปลี่ยนครอบใหม่เป็นอันที่ 3 เข้าได้ดี

กรอตัดแต่งให้เคียวได้โดยไม่กระทบไม่รู้สึกค้ำ

 

เธอคงดีใจที่งานเสร็จ มือจึงเบาลง ฉันรู้สึกดีมากๆ อาการเจ็บหายเป็นปลิดทิ้ง

เสร็จแล้วลุกขึ้นนั่งสวมรองเท้าพร้อมกับถามเธอว่า

รู้จักกัวซาไหม นิ่งไม่มีคำตอบ ฉันขออธิบายให้ฟัง และขอยืมช้อน

เธอ รีบวิ่งไปหยิบมา2แบบ เลือกแบบด้ามยาวเพราะไม่คม

ให้เธอหันหลัง แล้วค่อยๆบรรจงลงช้อนเบาๆ

ไปตามกล้ามเนื้อต้นคอ ไหล่ และแขน เธอบอกว่ารู้สึกสบายขึ้นเยอะเลย

เพราะเธอไม่สบาย เธอคงทรมานที่ไม่ได้พัก งานเธอคงหนัก

และเธอคงใช้สารเคมีกระทำไปบนศีรษะของเธอบ่อยแน่เพราะมันขึ้นมาให้เห็นจนอดแนะนำเธอไม่ได้

เธอบอกว่าเธอรู้สึกดีขึ้นมาก สบาย หายเครียด ปวดหัวทุเลาลง

ฉันแนะนำให้เธอพักผ่อนให้มาก อายุยังน้อย เธอบอกว่า เธอทำหน้าทีนี้มา 7 ปีแล้ว รู้เลยว่าสุขภาพแย่

เธอนัดให้มา อีกครั้งวันที่ 22 สิงหาคม ฉันอยากปฏิเสธเธอ

เพราะเป็นวันที่ฉันนัดน้องลีไว้ว่าจะไปปลีกวิเวกท่องโลกธรรมสักระยะ

แต่เธอบอกว่าจะลาพักร้อน 2 สัปดาห์เพื่อ จะไปปฏิบัติธรรม

ฉันอนุโมทนาสาธุทันที และคิดในใจว่า ไม่เป็นไร ฉันเก็บตกเอาใกล้ๆบ้านก็ได้

เธอกล่าวขอบคุณฉัน 3 ครั้ง และเดินมาส่งจนถึงประตูนอก

ขณะที่เดินมาส่งทำให้ฉันได้สัมผัสถึงจิตใจที่อ่อนโยนแท้จริงของเธอ

ถ้าเธอไม่ทรมานสังขารในวันนี้ไม่ปวดศีรษะมากมาย เธอคงมีความสุขกับการทำงานแน่เลย

 

ขอบคุณบรรยากาศการรักษาและการรักษาฟันให้สว.

ทำให้ฉันได้เข้าถึง ใจเขาใจเรา

ได้เห็นทุกข์ อยู่กับ ปล่อยทุกข์วางทุกข์ และเป็นธุระทุกข์ผู้อื่น ที่พอช่วยได้

ขอบคุณเวลาและโอกาสที่ได้เจอเธอ

ทำให้ฉันสามารถอธิบายได้ว่าสภาวะจิตอาจมีผลมาจากสภาพร่างกายเช่นนี้เองหนอ

หมายเลขบันทึก: 545957เขียนเมื่อ 19 สิงหาคม 2013 02:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 สิงหาคม 2013 08:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

 Wasawat Deemarn

ขอบคุณค่ะที่นำดอกไม้มาให้ 

การเจ็บป่วยของคนทำงานค่ะ

 

 

 ผัดเผ็ด ขอบคุณกำลังใจค่ะ ท่านรองฯ

ธรรมะช่วยได้จริงๆ ค่ะเวลาเจ็บป่วย

ขอบคุณค่ะพี่คุณนุ๊ย

ธรรมะนำพาให้เราเบิกบาน

ขจัดเหตุและปัญหาได้จริงๆค่ะ

ขอบคุณดอกไม้แห่งกำลังใจทุกๆดอกค่ะ

 

สวสัดีครับ

อ่านไปเสียวฟันไปด้วย มองเห็นภาพการถอฟันที่เคยเจอมาแล้ว

ได้ศึกษาธรรมะ ไปด้วย

ขอบคุณครับ

 

ค่ะ น้องพ.แจ่มจำรัส ขอบคุณค่ะ

ฟันซี่นี้โชคดี หรือพี่โชคดียังไงแน่ อิอิ

ทำให้ได้เจอทันตแพทย์คนแรกที่อ่อนหวานน่ารักมาก

มือเบาจนหายกลัว และเข้าถึงจิตใจคนกลัวหมอฟันที่สุด ที่สุดเลย

มือที่สองกริยาก็น่ารักสวยหวาน แต่เป็นมือที่หนักแน่น อิอิ

เด็ดเดี่ยว ตัดสินใจไว ทำงานเร็ว เชื่อมั่นใจตนเองในความเป็นมืออาชีพสูง

พรุ่งนี้ต้องเจอเธออีกครั้ง แต่ความรู้สึกกลัวหายไปแล้ว

กลับรู้สึกเอ็นดูเธอและคล้ายตัวเองหง่อมไปเลย 555

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท