การอุทิศร่างกายให้กับ นศ.แพทย์
ขณะที่กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 คุณครูพาไปเที่ยววันเด็กที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น และปล่อยให้เด็ก ๆ เลือกไปตามคณะต่าง ๆ ที่เด็กสนใจ ผู้เขียนในตอนนั้นอายุแค่ 14-15 ปี เดินเที่ยวคณะโน้นคณะนี้ไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึง ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งมีศพครูใหญ่ นอนเรียงรายเต็มห้อง แต่ละศพถูกชำแหล่ะเปิดหนังเพื่อให้เห็นเส้นเลือด ตับ ไต ไส้พุง และมีพี่ ๆ ที่เป็นนักศึกษาแพทย์ยืนรายล้อม ค่อย ๆ หยิบจับชิ้นส่วนของครูใหญ่อย่างทะนุถนอม พร้อมอธิบายถึงกลไกต่าง ๆ ในร่างกายของมนุษย์ให้ผู้เขียนฟัง ..........ในห้วงพะวงนั้น ผู้เขียนจำความรู้สึกของตนเองได้ว่า ไม่นึกรังเกียจ หรือกลัวอะไรเลยแต่กลับประทับใจมาก ๆ โดยเฉพาะพี่คนหนึ่งได้พูดกับผู้เขียนว่า
"น้องรู้ไหมค่ะ ครูใหญ่หนึ่งท่าน ใช้สอนนักศึกษาแพทย์ถึง 200 คน เพราะพวกเราขาดแคลนครูใหญ่มาก" ผู้เขียนถามพี่นักศึกษาแพทย์ทันทีว่า หากเราจะไปบริจาคต้องติดต่อที่ไหน เมื่อได้คำตอบ ผู้เขียนไม่สนใจจะไปเที่ยววันเด็กต่อที่อื่นเลย ทั้ง ๆ ที่ข้างล่างตึกในขณะนั้น มีเวทีเล่นเกม แจกรางวัลเยอะแยะมาก
ผู้เขียนตรงดิ่งเพื่อจะไปแสดงความจำนงค์ แต่ถูกปฏิเสธจากเจ้าหน้าที่ ให้เหตุผลว่า ยังไม่บรรลุนิติภาวะ (ในขณะนั้น) ผู้เขียนจึงขอแบบฟอร์มมาเก็บไว้ถึง 5 ปีเต็ม ๆ และยังต้องเจียดเงินค่าขนมมาถ่ายรูปขนาด 1 นิ้ว ไว้สำหรับติดในแบบฟอร์มด้วย
วันเด็กในปีนั้น เพื่อน ๆ ผู้เขียนได้ของเล่น ขนมมากมายที่เค้าแจกในงาน แต่ในมือผู้เขียนมีเพียงกระดาษโรเนียวสีน้ำตาล 2 แผ่น ที่เป็นแบบฟอร์มแสดงความจำนงค์อุทิศร่างกายให้กับ คณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ไม่มีแม้แต่ลูกอมสักเม็ด เพราะมัวแต่ไปต้องมนต์เสน่ห์ของครูใหญ่..........
ผ่านไป 5 ปี ความตั้งใจของเด็ก ม.2 อายุแค่ 14-15 ปี ก็ประสบผลสำเร็จ ที่ได้อุทิศร่างกายเพื่อเป็นวิทยาทานให้กับนักศึกษาแพทย์ เป็นคนที่ 84 เลขที่ 84/29 และยังเผยแพร่ แนวคิดของตนเองให้หลาย ๆ คนหันมาสนใจที่จะอุทิศร่างกายให้กับนักศึกษาแพทย์
คนเราเมื่อยังมีชีวิตอยู่ ยังทำความดีได้ไม่เต็มที่ เมื่อตายไปยังเป็นภาระผู้อื่นมาจัดงานใหญ่โต มีพวงหรีดเต็มศาลาวัดเป็นภาระของพระ เณรในวัดต้องมาเก็บกวาด ไหนจะเปลืองฟืนเปลืองฟอนหามาเผาร่างกายเราให้ม้อดไหม้ทำไม เป็นภาระลูกหลานต้องมาจัดงานศพให้ใหญ่โต สมเกียติทำไม... ....สู้เราบริจาคร่างกายให้นักศึกษาแพทย์เพื่อให้เค้าได้ใช้ร่างกายเราในการเรียน เขาจะได้ไปรักษาโรคให้คนอื่นได้ต่อไปไม่ดีกว่าหรือ...........นี่คือความคิดของผู้เขียนในตอนนั้น
แต่ในสมัยเมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว ผู้เขียนจะถูกมองว่าเป็นคนประหลาด สติฟั่นเฟือน ทำไมต้องเอาศพตนเองไปนอนแก้ผ้าให้ผู้อื่นดู ให้เค้ามาผ่าโน่น ผ่านี่ ประเดี๋ยวเกิดชาติหน้า ร่างกายจะไม่สมประกอบ............ผู้เขียน ไม่รับรู้ ตายแล้วก็ตายไป ไม่รู้จะได้เกิดใหม่หรือไม่ คิดตรงนี้ ทำตรงนี้ให้ดีที่สุดดีกว่า.............
ปัจจุบันผ่านไปเกือบ 30 ปี ผู้เขียนยังเผยแพร่ ชักชวนให้ผู้คนหันมาสนใจอุทิศร่างกายเพื่อเป็นวิทยาทานให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ท่านใดสนใจจะอุทิศร่างกายเพื่อเป็นวิทยาทานให้กับนักศึกษาแพทย์ศาสตร์ สามารถดาวน์โหลดแบบฟอร์มได้ที่ หนังสืออุทิศร่างกาย.doc หรือติดต่อโดยตรงที่ ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ภาควิชาฯ จะรับบริจาคร่างกาย เฉพาะผู้ที่มีภูมิลำเนาในจังหวัดภาคอิสานเท่านั้น คือ ขอนแก่น นครราชสีมา อุบลราชธานี อุดรธานี หนองคาย กาฬสินธุ์ ร้อยเอ็ด หนองบัวลำภู บุรีรัมย์ ศรีษะเกษ สุรินทร์ อำนาจเจริญ มหาสารคาม ชัยภูมิ เลย ยโสธร นครพนม สกลนคร มุกดาหาร โทรศัพท์ในเวลาราชการติดต่อ ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ หมายเลข (043) 348381, (043) 363173, (043) 363212, (043) 242342-6, (043) 348360-8, (043) 347518-26 ต่อ 3173 หรือ 3212
23 July 2013
ความเห็น (8)
คนที่จิตใจดีงาม...ร่างกายก็มีประโยชน์นะคะ
ขอบพระคุณท่าน ดร.พจนา ค่ะ
ขอให้มีความสุขความเจริญในชีวิตจนกว่าจะถึงวันนั้นนะคะ
ขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรจาก "คุณทะเลงาม" ค่ะ ขออนิสงฆ์ผลบุญแด่ท่านเช่นกันค่ะ
ผมบริจาคไว้ที่ ศิริราช ครับ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ภูมืใจเช่นกันครับ
อนุโมทนาบุญกับคุณ nobita ด้วยน่ะค่ะ
ขอบพระคุณดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านที่ได้แวะมาอ่านน่ะค่ะ
ภัทรวดี สรัสสมิต
สามารถส่งบแบบฟอร์มทางไปรษณีย์ได้มั๊ยค่ะ ขอที่อยู่ด้วยค่ะ