บอกออกจากแม่สอดไปทางแม่ปะ..เราก็มองหาซอยเข้าวัด..เจอกะลา..สองคนกำลังนั่งบนซาเล้งมี ของเก่าบนรถนิดหน่อยจึงจอดถามทาง..เข้าวัด...ไกลและนานพอสมควรกับทางเล็กๆ..ซอยเข้าหมู่บ้านไทยสามัคคี..เราจึงเจอชื่อวัดเล็กๆ..อยู่ข้างทาง..จนแน่ใจว่า.มาไม่ผิดทางละ..
ใจนะตอนนั้น..ไมทางเข้าเล็กจัง..ไม..ผู้คนถึงเลื่องลือ..ว่าดี..กันนักนะ..มีอะไรดีที่นี่..อยากเห็นแล้วสิ..
พักหนึ่ง..รถก็ไปจอดที่ลานหน้าวัด..เห็นชาวบ้านกำลังไถนาอยู่..
จอดรถได้.พวกเราก็ได้รับการต้อนรับ..จากจักรยานเก่าที่ตกแต่งด้วยดอกไม้..อย่างสวยงามหน้าวัด..
เข้าใจ..ทำ..นะ..คริๆ...
เมื่อย่างก้าวเข้าวัดหลวงพ่อทันใจ..ก็เจอกับหอหลวงหรือพิพิิธภัณฑ์ของเก่า..แต่ที่นี่เรียก ฮองหลวง..
เมื่อขึ้นไปด้านบน..ดูสะอาดสะอ้าน..เป็นระเบียบเรียบร้อย..อลังการ..ในรูปปั้นและรูปแกะสลักพระพุทธรูปปางต่างๆ..ด้วยไม้จากฝีมือนายช่าง..ที่หาดูได้ยาก..มากที่เดียว..
ปกติเราไม่ค่อยชอบเข้าวัด..เพราะคิดว่า..น่าเบื่อหน่าย ไม่มีเวลา เป็นข้ออ้างของคนบาป..คริๆ...แต่..ชอบทำทานให้คนมากกว่า..เข้าวัดแล้วต้องเจอคนจับกลุ่มนินทาลูกหลาน พระที่ทำตัวเหมือนดังข่าว ทำให้ไม่ศรัทธา จนพักหลังๆ หน้าที่การงานบีบบังคับ ให้ต้องรู้ ต้องศึกษา จึงจำเป็นต้องเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้อย่างเนืองๆ..
เป็นสาเหตุหนึ่งที่เราเริ่มมองดีขึ้น..ทั้งนี้..ต้องเต็มใจที่จะไปด้วยนะ..ไปโดยที่ไม่ต้องมีการบังคับ..แบบ..อยากไป..
เหมือนครั้งนี้..ที่อยากไป..ตั้งใจไป...
อยากรู้ว่า..ทำไม..คนจึงหลั่งไหลไปกันมากมาย..จากคนหลายที่ หลายทิศทาง..
และแล้ว...
เราก็เจอ..
ก่อนขึ้นหอหลวง..
จักรยานคนจน..คนที่จะมีจักรยานรุ่นนี้ได้.ต้องเป็นคนมีเงิน..ในสมัยนั้น...
อะไรเอ่ย..?
ตอบ..เครื่องวิ่ง..ออกกำลังกาย..ทีทำด้วยไม้..ใช้จริงได้..ลองมาแล้วค่ะ...
บันไดทางขึ้น..ที่ทำด้วยไม้สักทั้งท่อน..
ความน่ารักก่อนผ่านประตูสู่ห้องต่างๆ..บนหอคำ..
ที่สำคัญห้องน้ำที่นี่..ได้รับห้องน้ำที่สวย สะอาด ที่สุดในภาคเหนือด้วยค่ะ..(โปรดติดตามตอนต่อไป)
แม่สอด...ยังไม่เคยมาถึงเลย มาถึงแต่ ตาก หลายรอบแล้ว
มาเที่ยวนะคะ อากาศดี ค่ะ