เวลา...คือคำตอบของความเข้มแข็ง..

    

            

            สวัสดีค่ะสมาชิกที่เคารพ  วันนี้ดิฉันได้ให้เวลาทบทวนตนเองในการเตรียมตัวทำผลงานวิชาการและนำเสนอผลงานในเวทีวิชาการ เพื่อให้สมาชิกที่เข้าร่วมประชุมได้เห็นภาพ การพัฒนาตนเอง ของสาวน้อยบ้านนา ที่มีโอกาสได้ก้าวสู่เวทีวิชาการที่ยอมรับได้ อันได้แก่ ในเวที่การประชุมวิชาการนานาชาติ  สมาคมพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข..หรือในองค์กรของเราเอง ซึ่งดิฉันแน่ใจว่าหลายๆท่าน คงมีประสบการณ์ที่น่าประทับใจและมีเส้นทางการพัฒนาตนเองที่หลากหลาย

           เข้มแข็งวันนี้...มีขั้นตอนการเตรียมตัวในงานวิชาการ อย่างไร เป็นคำถามของน้องๆๆ หลายคน

        

 คำตอบของดิฉันไม่รู้ว่าคล้ายกับท่านอื่นๆๆหรือไม่   .. งานวิชาการมาจากการทำงานประจำ นั่นเอง อยู่กับผู้ป่วย งานวิชาการที่ทำก็ไม่พ้นผู้ป่วย..... เริ่มต้นจาก..

         ดิฉันมักถามตัวเองอยู่เสมออ...ทำไมผู้ป่วยจึงอาการกำเริบ...ทำอย่างไรให้ผู้ป่วยหายป่วยเร็วขึ้น ...มีความสุขขึ้น...คิดไปเรื่อยๆๆ แล้วกระบวนการหาคำตอบจะค่อยๆๆตามมา อาจใช้เวลาแตกต่างกันแล้วแต่ความซับซ้อน   อาจเป็น เดือน 6 เดือน  หรือเป็นปีๆๆ  เครื่องมือการพัฒนาคุณภาพต่างๆจะถูกคัดเลือกมาเพื่อหาคำตอบ อาจทำกับทีมหลายๆๆคน มากบ้าง น้อยบ้าง..การเขียนรายงาน การสกัดบทคัดย่อเพื่อส่งไปหน่วยงานที่ต้องการเผยแพร่ให้ตรงตามวัตถุประสงค์ของงาน  การเตรียมซ้อมนำเสนอ...และขึ้นเวที..

กว่าภาพจะออกมาสวย ...ต้องใช้เวลา...ภาพจะเต็มแผ่นกระดานใบนี้  

 ต้องเข้มแข็ง  พยายาม และอดทน...

       

          

[สัญชัย]

ถูกเลยครับ เป็นทัศนคติที่ถูกเลยในการศึกษาวิจัย มองปัญหาใกล้ตัว แล้วคิดหาทางแก้ พร้อมๆกับศึกษาอย่างเป็นรูปธรรม เป็นกำลังใจครับ

[เข้มแข็ง]

ขอขอบคุณกำลังใจจากคุณสัณชัย  เข้มแข็งเป็นนักปฏิบัติตัวน้อยๆๆ มีความพยายามที่จะพัฒนาตนเองจากงานที่ทำ..รู้สึกว่าต้องใช้เวลา รึเราคิดช้า  คิดมาก...ไม่แน่ใจค่ะ แต่ก็พยายามค่ะ