มองสังคมใหม่ ผ่านเลนส์เก่า

สังคมยุคใหม่... สิ่งที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น สิ่งที่เคยเห็นในความฝันก็กลายเป็นเรื่องจริง

 

 

มองสังคมใหม่ ผ่านเลนส์เก่า

คราใดที่เหลือบมองไปที่สังคม...ชาติบ้านเมือง...ผู้คนรอบข้าง ...   สภาวะแวดล้อม.. เห็นแต่ความเปลี่ยนแปลง.... ความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ....ความสะดวกสบาย... แต่ทำไมความสุขของผู้คนจึง        กลับด้าน???? .. แปลกแต่จริง

• เทคโนโลยีสูงขึ้น  แต่  อารมณ์คนกลับสั้นลง 
  
• บ้านหลังใหญ่โต  แต่ มีคนอาศัยน้อยลง 
  
• บ้านสวยงามน่าอยู่  แต่  ครอบครัวแตกแยก 
  
• คนเรียนสูงขึ้น  แต่  ทำไมการตัดสินใจน้อยลง 
  
• มีผู้เชี่ยวชาญมากมาย  แต่  ทำไมปัญหามากขึ้น 
  
• ทุกคนทำงานสร้างความสะดวกสบายพร้อมทุกอย่าง  แต่ กลับมีเวลาให้ตัวเองน้อยลง 
  
• มีคนคิดค้นยารักษาโรคดีๆ ได้มากขึ้น  แต่  ทำไมสุขภาพคนแย่ลง 
  
• เยาวชนมีเวลาดื่ม เวลาเที่ยวมากขึ้น  แต่  มีเวลาอ่านน้อยลง 
  
• ข้าราชการเงินเดือนเพิ่มขึ้นทุกปี  แต่  ไม่มีวี่แววว่าหนี้สินจะลดลง 
  
• หน่วยงานมีข้อมูลสารสนเทศมากขึ้น  แต่ สื่อสารได้น้อยลง 
  
• ชีวิตอยู่ในระบบการศึกษาเกือบ ๑ ใน ๔ แต่นับวันชีวิตจะเปราะบาง อดทนต่ำ อ่อนแอต่อการเผชิญปัญหา
  
• มีศาสนาที่รุ่งเรือง สอนลึกล้ำถึงนิพพาน แต่ ผู้คนที่นับถือจำนวนไม่น้อย ยังถือศีลห้าไม่ครบ

พยากรณ์ว่า...คงเป็นเช่นนี้ต่อไปอีกนาน.....ตราบใดที่จิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์ต่อตนเองและสังคมอย่างรู้ค่า