ทบทวนกันสักนิดนึงจากครั้งที่แล้ว ได้กล่าวถึงการจะบรรลุงานสูงสุด งานนั้นต้องประกอบด้วย 4 องค์ประกอบซึ่งได้แก่
1.ประสบการณ์ (Experience)
2.การสะท้อน/อภิปราย (Reflection/Discussion)
3.ความคิดรวบยอดหรือความเข้าใจ (Conceptual)
4.การประยุกต์/การปฏิบัติ (Apply/Action)
เมื่อจัดการเรียนรู้ จัดให้มีองค์ประกอบครบจะบรรลุงานสูงสุด
แต่การเรียนรู้สูงสุด จะต้องมีอีกส่วนหนึ่งที่สำคัญนอกเหนือจากเรื่อง สิ่งแวดล้อม บรรยากาศแล้ว
คือ การทำให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมสูงสุด
วิธีการทำให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมสูงสุดคือการออกแบบกลุ่ม
การออกแบบกลุ่ม มี 4 แบบ แต่ละแบบมีข้อดีข้อเสีย เหมาะกับสถานการณ์แตกต่างกัน
1. กลุ่มจับคู่ คือจับคู่คุยกัน 2 คน
2. กลุ่ม 3 คน คือ จับคู่คุยกันที่ละ 2 คน และคนที่เหลือเป็นผู้สังเกตการณ์
3. กลุ่มย่อย กลุ่ม 3-4 คน
4. กลุ่มเล็ก กลุ่ม 5-6 คน
ซึงถ้ากล่าวถึงการปฏิสัมพันธ์ จากการจับคู่กัน ถึงการเป็นกลุ่มเล็ก กลุ่มจับคู่สองคนมีปฏิสัมพันธ์มากกว่าและกลุ่มเล็กจะมีน้อยสุด
แต่ถ้ากล่าวถึงความลึกซึ้ง มีประเด็นหลากหลาย กลุ่มเล็กจะมีมากกว่า และการจับคู่ 2 คนจะมีน้อยสุด
ใบงาน เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะทำให้ผู้เรียนได้มีการสะท้อน/อภิปราย ซึ่งในกรณี หัวข้อเรียนรู้เป็นเจตนคติ ก็จะเป็นการจัดระบบ ความคิด ความเชื่อ แต่ถ้าหัวข้อการเรียนรู้เป็นความรู้ ก็จะสามารถคิดวิเคราะห์ เป็นต้น
อย่างที่บอกตอนที่แล้ว...ใบงานแรกของ อาจารย์ยงยุทธ หัวข้อให้คุยกันคือ "ลักษณะการอบรมนี้ ชอบ/ไม่ชอบ" และให้คุยกัน 3 คน (กลุ่มย่อย : buzz group) ซึ่งก็คือ วิพากษ์การสอนของอาจารย์นั่นเอง ก็มีความเกรงใจกันอยู่นะคะ โดยเฉพาะกลุ่มผู้เขียนซึ่งมี อาจารย์ธัญญา อาจารย์ศัลยา ก็ได้มีการถามกันก่อนว่า "ถ้าพูดตรงๆว่าไม่เข้าใจ ไม่เชื่อมโยง ไม่ตอบโจทย์ จะไม่แรงไปหรอ!" ความเห็นกลุ่มบอกว่า "ไม่หรอกนะ ดีๆจะได้เข้าใจ" และในที่สุดผู้เขียนก็เป็นตัวแทนกลุ่ม(Buzz group)ในการอภิปราย สะท้อนในชั้นเรียน
ไม่มีความเห็น