ในมุมมองของความรักหลายรูปแบบ พอรักแล้วคนหลายคนมักทุ่มเทกับสิ่งที่ตัวเองรัก ทุ่มไปเท่าไรก็เรียกร้องที่จะได้กลับมาเช่นกัน บางครั้งจึงรู้สึกว่าความรักมักจะแฝงด้วยความเห็นแก่ตัวหรือเปล่า
เรียกร้องหรือยินดีในสิ่งที่ตัวเองต้องการมากเกินไปหรือเปล่า ท้ายที่สุดจึงกลับมาทำร้ายตัวเอง
ความรักเป็นสิ่งดีและสวยงาม รูปแบบของความรักของคนหลายคนจึงต่างกัน ไม่ว่า รักเพื่อน รักพี่น้อง รักพ่อแม่ รักครอบครัวหรือแม้กระทั่งแฟนตัวเอง ความรักจึงต้องใช้ให้ถูกกาลเทศะและวิธีแต่สิ่งที่ทุกคนควรจะรักและนับถือคือ ตัวเอง รักและชื่นชมในตัวเองในการกระทำความดีหรือแม้แต่เรื่องงาน
รักแล้วอย่าเห็นแก่ตัวต้องยอมรับและปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุขด้วย
อย่าคาดหวังว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้เสมอไป ยอมรับในตัวตนซึ่งกันและกัน บางคนอาจขี้บ่น ขี้โมโห บางคน อาจชอบน้อยใจจะต้องยอมรับให้ได้ให้ได้ในความแตกต่างมองหาข้อดีมาทดแทนทั้งสองฝ่ายจะปรับตัวจะใช้ชีวิตร่วมกันง่ายขึ้น
ไม่ควรทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบต้องนึกถึงใจของอีกฝ่ายด้วยจึงต้องมีความเกรงใจมาประกอบด้วยเพราะเราอาจลืมข้อนี้ไปในความเกรงใจคือการให้เกียรติเคารพนับถือซึ่งกันและกัน
รู้จักพูดจาชื่นชมและให้กำลังใจอีกฝ่ายและคอยช่วยเหลือสนับสนุน
สิ่งสำคัญ ต้องรู้จักแสดงออกซึ่งความรัก สำหรับผู้หญิงแล้วคงสำคัญ ในการจำวันสำคัญ ต่างๆตั้งแต่เริ่มรักกันจนมีครอบครัว สำหรับผู้ชาย ผู้หญิงคงต้องคอยดูแลในเรื่องสิ่งที่ผู้หญิงควรทำแต่ควรมีแต่พอดีและพองาม ความรักถ้าคนสองคนพร้อมที่จะก้าวไปด้วยกันโดยรู้หน้าที่ของแต่ละคนคงจะดีที่สุด
แต่สำหรับมุมมองของผู้เขียนเอง ความรัก คือ ความเมตตา ความไม่ยึดติดสิ่งหนึ่งสิ่งใด การให้อภัย
เลือกที่รักสิ่งให้ตัวง่าย ๆในธรรมชาติ ต้นไม้ ภูเขา สายฝน หรือแม้กระทั่งรอยยิ้มของเด็กๆตัวเล็กๆบางทีเราความเหนื่อยก็หายไปเพื่อมองสิ่งเหล่านี้ ด้วยความรักและเป็นสุข
เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่า วันใดลมหายใจจะสิ้น......
ชอบมุมมองความรักในแง่มุมของอาจารย์มากครับ
สวัสดีครับ
ทิมดาบ |