Ruby Sparks

เขียนเธอให้เจอผม

กำกับ : Jonathan Dayton, Valerie Faris

เขียนบท : Zoe Kazan

นำแสดง : Paul Dano, Zoe Kazan, Annette Bening 

ความยาว : 104 นาที

ระดับความชอบ : 8.5/10

กาลครั้งหนึ่งมีหนังเล็กๆ อาจหาญไปอยู่บนเวทีออสการ์ กับหน้าปกสีเหลืองกับคนวิ่งไล่รถตู้ ตอนอ่านแผ่นป้ายเรื่องย่ออยากดูมาก 

ได้แผ่นจากคุณอั๊งอังอา เลยได้ชมหนังที่น่ารักมากๆ

หนังเรื่องนั้นชื่อ Little Miss Sunshine

ต่อจากหนังเรื่องนี้ผมจะมองหาหนังเล็กๆ บนเวทีออสการ์ ปีต่อมาเลยได้พบหนังในดวงใจJuno 

ปีต่อๆ มาก็ใช้วิธีนี้ตลอด ส่วนใหญ่หนังที่ชอบที่สุดในแต่ละปีบนเวทีจึงไม่ใช่หนังที่ได้ออสการ์

สรรพคุณของ Little Miss Sunshine สามารถนำมาเชิญชวนให้อยากดูหนังเรื่อง Ruby Sparks นี้ได้ เพราะเมื่อเป็นผู้กำกับชุดเดียวกัน โทนหนังน่าจะออกมาแนวเดียวกัน

แล้วก็ไม่ผิดหวัง หนังน่ารักมาก

เมื่อดูข้อมูล นางเอกเป็นคนเขียนบทหนังเรื่องนี้เองด้วย เข้าไปดู Profile ของเธอก็ไม่ธรรมดา จบมาด้านภาพยนตร์จาก Yale University ทีเดียว

เพื่อนใน Facebook บอกมาว่าในนิตยสาร Filmmax เขียนไว้ว่านางเอกเป็นแฟนกับพระเอกจริงๆ และแต่งเรื่องนี้ขึ้นมา เมื่อพระเอกอ่านแล้วชอบเลยนำไปให้ผู้กำกับคู่นี้พิจารณา จึงเกิดเป็นหนังน่ารักๆ เรื่องนี้ขึ้นมา

ในเรื่องพระเอกเป็นนักเขียนดาวรุ่ง เขียนหนังสือเล่มแรกก็ดังเป็นพลุแตก แต่เมื่อจะเขียนเรื่องที่ 2 เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่เขาถูกแฟนทิ้ง และกลัว เลยเขียนไม่ออก

จนหลายฝ่ายต้องเข้ามาช่วย รวมทั้งพี่ชายและจิตแพทย์

แล้ววันหนึ่งเขากลับฝันถึงสาวสวยคนหนึ่ง ภาพของเธอชัดขึ้นเรื่อยๆ จากการเขียนบรรยายของเขาอย่างละเอียด สุดท้ายเธอก็มีตัวตนขึ้นมา มีชีวิตขึ้นมาจริงๆ แต่ที่ยังเหมือนเดิมคือพระเอกสามารถเขียนบังคับเธอให้ทำอะไรก็ได้ รู้สึกอย่างไรก็ได้

ให้เธอชื่อว่า Ruby Sparks

เมื่อทั้งสองรักกัน พระเอกเลยตัดสินใจเก็บงานเขียน พอใจในสถานะแบบนี้

แต่เมื่อคบกันไปนานๆ เกิดการระหองระแหง ไม่เข้าใจกัน พระเอกก็งัดบทประพันธ์เพื่อควบคุมนางเอกให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ

ประเด็นนี้น่าสนใจ หากเราควบคุมใครได้เบ็ดเสร็จ แน่ใจหรือว่าจะถูกใจเราตลอดไป คำตอบในหนังเรื่องนี้คือไม่ เพราะแม้แต่ตัวเราก็ยังเปลี่ยนแปลงทุกวัน จะเอาอะไรกับคนอื่น

สุดท้ายพระเอกก็ทำสิ่งที่ควรจะทำมากที่สุด

หนังคมคายมากเมื่อถึงจุดนี้ แต่รู้สึก Drop ลงมาทันทีเมื่อพระเอกเจอนางเอกอีกครั้ง แต่ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะจบยังไงดี

ปล่อยไปเฉยๆ อาจจะงามกว่าก็ได้นะ

โดยรวมหนังน่ารักตามมาตรฐานของผู้กำกับทั้งสอง ดูแล้วสดใส แต่ไม่ Surprise มากนัก

ควบคุมตัวเองว่ายากแล้ว ควบคุมคนอื่นยากกว่ามาก

หันมาดูตัวเรา ปรับที่ตัวเรา ง่ายที่สุดครับ

มีความสุขทุกคนครับ