แม้นไม่มีเวลา แต่ใจยังปรารถนา
คงรักษา ความงามแห่งความตั้งใจ
การเรียนรู้ยังคงเคลื่อนที่ไป
ความเคลื่อนไหวทั้งภายในและเรื่องราว
หากแม้มีผู้ใดมาปรามาส
จงอย่าพลาดเรียนรู้ให้ใจขาว
จงคงมั่นอย่าพลิ้วไหวกับเรื่องราว
เมื่อถึงคราวเกิดปัญญาจักเข้าใจ
จะเอาอะไรกับการเกิดมาในชาตินี้
ทั้งชั่ว ดี ก็เคยมี ให้หลงใหล
ออกมาเถิดจากความกลัวในจิตใจ
แล้วก้าวไปเรียนรู้ใจให้ถึงธรรม
Note แต่งไว้เตือนตนตอนเที่ยงวัน
ไม่มีความเห็น