วันนี้ไปทำงาน


กะว่าถ้าไม่มีใครมาทำงานก็ค่อยกลับบ้าน(เดินแค่ 5 นาทีก็ถึง)
20 กย.49 ประกาศเป็นวันหยุดราชการฉุกเฉิน แต่ตัดสินใจไปทำงานตามปกติเพราะพักในโรงพยาบาล กะว่าถ้าไม่มีใครมาทำงานก็ค่อยกลับบ้าน(เดินแค่ 5 นาทีก็ถึง) ปกติช่วงนี้ใกล้ๆ 8 โมงจะไปช่วยที่ห้องบัตร แต่เอะใจก่อนออกจากบ้านคนไข้โทรมาถามป้าหน่อยว่าหมอนัดวันนี้จะมาได้ไหม(ป้าหน่อยต้องโทรถามพี่ส้ม และหมอรุจนี ว่าจะเอาไงดี) พอช่วง 7 โมงกว่าๆจึงลองโทรไปถามห้องบัตรว่าคนไข้เยอะมั้ย ยุ้ยรับสายบอกว่าเยอะตามปกติ และได้รับคำสั่งให้รับคนไข้ตามความจำเป็น จึงรีบลงไปช่วย เจอผู้ป่วยที่ไหนๆมาแล้วก็อยากพบหมอ โดยเฉพาะผู้ป่วยเด็กวันนี้เยอะมากทั้งนัดและไม่นัด แต่ก็ได้ทราบว่าหมอเด็กหลายคนมาช่วยกันตรวจจนเสร็จ  รวมทั้งได้ทราบว่ามีเพื่อน พี่ น้องเราหลายคนแวะผ่านมาดูลาดเลา เห็นคนไข้เยอะก็อดที่จะช่วยเหลือไม่ได้ เห็นแล้วก็รู้สึกประทับใจ ขอบคุณแทนคนไข้ด้วย
หมายเลขบันทึก: 51201เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2006 23:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • เห็นบรรยากาศการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  รู้สึกประทับใจเช่นกันค่ะ
ได้ช่วยเหลือคนที่กำลังมีความทุกข์ทำให้เราสุขใจค่ะ
ขอบคุณปิ่งแทนคนไข้ด้วยค่ะ

ถึงแม้ว่าจะมีการประกาศให้เป็นวันหยุดแต่ด้วยความห่วงใยในผู้ป่วยก็มีเจ้าหน้าที่หลายคนมาปฏิบัติงานให้บริการผู้ป่วยนะคะ พบหน้ากันก็รู้สึกถึงบรรยากาศแห่งการให้และความสุขค่ะ

ขอบคุณทุกคนค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท