วินาทีสุดท้ายแห่งหนึ่งชีวิต คือความสุข ที่เริ่มต้น ให้หลายชีวิต
การมีชีวิตอยู่ ในโลกกลม ๆ ใบนี้ นับเป็นสิ่งประเสิรฐ ที่สุด ที่พวกเรา ทุกคนล้วนเกิดมา ในสถานที่ที่แตกต่างกัน... ไม่ว่า เราจะเกิดมา บนกองเงินกองทอง หรือ เกิดมาจากกองขยะ หรือ กอง อื่นใด ในหล้า...แล้วแต่จะเปรียบเปรย กับ ความยากดีมีจน ของ เศรษฐานะ ของแต่ละ ครอบครัวผู้ให้กำเนิด สิ่งมีชีวิต ที่เรียกว่า "มนุษย์"
มนุษย์ ดำรงอยู่ ท่ามกลาง ปัจจัย แห่งการดำรงชีวิต ตั้งแต่ ที่อยู่อาศัย อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และ ยารักษาโรค ... ไม่เพียงแค่นั้น จากทฤษฎีเดิม ๆ ที่เราเรียนรู้ กันมานับจากออีต.... ยังมีอีกหลายสิ่งอย่าง งอกเงย ขึ้นมาจากปัจจัย 4 ที่มนุษย์ ต้องการ ตามหลัก มาสโลว์ เป็นต้นว่า ... การได้รับการยอมรับ... การได้รับความเคารพนับถือ .... การได้มีตัวตนอยู่ในสังคม ในหลากหลายรูปแบบ .... นี่ กระมัง ที่เป็นต้นเหตุให้ "FB" Social Network เป็นที่คลั่งไคล้ ในสังคม มนุษย์ ที่ต้องการมีตัวตน อยู่ในสังคมในรูปแบบหนึ่ง นั่นเอง.....
" 36 อ่านว่า สาม- หก" เป็นเลขท้ายสองตัวของ "รหัส สัตว์ทดลอง" และเป็น "ฉายา" ของ เจ้ากระต่ายน้อย สายพันธ์ Florida White ตัวอ้วนขาว สะอาดตา อายุ ประมาณ 2 ขวบปี ที่เกิดจาก ห้องทดลอง คณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ....
หน้าที่ของ "สามหก" คือ ทำหน้าที่เป็นสัตว์ ทดลอง ให้กับนิสิต และ อาจารย์ มีชีวิตอยู่ท่ามกลาง สารเคมีหลายชนิด รายล้อม ด้วย อุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ หลากหลายประเภท ถูกเฝ้าเลี้ยงดู จาก นิสิต และคณาจารย์ สัตวแพทย์ นับจากเกิด ... จนกระทั่ง .... วันสุดท้าย ที่ได้ ออกมาโชว์ ตัวเป็นนางแบบ ให้โลกภายนอก ได้รู้จัก ในงาน จุฬาวิชาการ ของคณะสัตวแพทย์........ที่ผ่านมา สด ๆ ร้อนๆ ..... เธอทำหน้าที่ เป็น "นางโชว์" ให้เหล่า เด็กนักเรียน ที่มาเยี่ยมชมงานคณะสัตวแพทย์ ...ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง......
...หมดหน้าที่ของเธอแล้ว..... เราไม่ต้องการเธออีกต่อไป ..... เธอไม่สามารถกลับเข้าไปทำหน้าทีเดิมได้ "ด้วยเหตุผล ทางวิชาการ" ....... เพราะ มีเพื่อนใหม่ของเธอ มาเริ่มต้นทำหน้าที่แทนเธอแล้ว.....คงไม่ต้องคิดต่อไปว่า.... เธอ จะต้อง ถูก "ประหารชีวิต" .... ถ้า ไม่มี มนุษย์ คนใด จะรับเธอไปอุปการะ... ...
..... ณ วินาที สุดท้ายแห่งชีวิตของ " สามหก " เธอได้เริ่มต้น... สร้าง "ความสุข".... ให้ กับ มนุษย์อีกหลายชีวิต .... ในบ้านของ "สาวน้อย นิสิต สัตวแพทย์" ...... ที่บันจง หา กล่องรังกระดาษ ... นำเจ้า "สามหก" ใส่รัง แบก พามันกลับบ้าน... และ จัดหาที่อยู่ ให้เจ้า "สามหก" อย่างเรียบร้อย รวดเร็ว .....
..... ไม่คิดมาก่อนเลย...... เจ้า "สามหก" ชื่อเรียกขาน ของสมาชิกใหม่ ในบ้าน ที่เป็น "สัตว์เลี้ยงตัวแรกของชีวิต สาวน้อยนิสิต สัตวแพทย์ " จะสร้าง "ความสุข" ให้กับ หลายชีวิต ที่อยู่ที่บ้าน เป็นต้นว่า " คุณตา - คอยหา อาหารสด ที่เป็นหญ้าขน มาให้กินอย่างอิ่มหมีพลีมัน ทุกมื้อ.......คุณยาย มาต้อนรับ ขับขาน เจ้าสมาชิกใหม่.....หลานชายตัวเล็ก ....ตื่นเต้น กับสัตว์เลี้ยง ตัวอ้วนขาวแสนน่ารัก - นั่งเชยชม อยู่ข้างกรง ไม่ห่าง.......สาวน้อย นิสิตสัตวแพทย์ ภาคภูมิใจ ที่มีหน้าที่ รับผิดชอบ ชีวิต อีก 1 ชีวิต ที่เธอ นำพามา....... ให้พ้นจาก "แดนประหาร"........
...ความสุข .....ได้เริ่มขึ้นแล้ว..... ขอขอบคุณ เจ้า "สามหก" ..... ขอให้เจ้า เริ่มต้นชีวิตใหม่..... ณ บ้าน ใหม่ของเจ้า อย่างมีความสุข ร่วมกัน ตลอดไป.....
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ คุณJoy
ดีใจจังเลยค่ะ ที่ได้อ่านเรื่องราวของ " สามหก" และทราบว่า.. น้องสามหก.. ได้มาใช้ชีวิต อยู่ท่ามกลางความอบอุ่น ที่บ้านหลังนี้ ที่สมาชิกต่างตื่นเต้นยินดี อยากรู้จัก "สามหก"
ขอส่งกำลังใจมาจากปักษ์ใต้ ต้อนรับ น้องสามหก ด้วยค่ะ ..กระต่ายน้อย หูยาว สีขาวน่ารัก มีบ้านที่น่าอบอุ่น หลังจากที่ได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ในห้องแล็บก่อนหน้านั้น...ว่าแต่ว่า น้องสามหก จะตกใจง่าย ไหม๊น๊า?? ... นึกถึงสมัยเด็กๆคะ่ คุณ Joy พี่เคยเลี้ยงกระต่ายค่ะ เสียงอะไรดังหน่อยก็จะตกใจ แฮ่ๆ...นอนยกขาชี้ฟ้าเลยหล่ะ แ้ม้กระทั่งฟ้าร้อง ฟ้าผ่า....เสียงคงดังเกินไปสำหรับเค้านะค่ะ.
ขอให้มีความสุขกับการรู้จัก รู้ใจ ....น้องสามหก.. สมาชิกใหม่ของบ้านค่ะ และขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปัน :-))
สวัสดีค่ะ คุณ kwancha
ขอขอบพระคุณ อย่างมาก มาก ที่มาทำความรู้จัก เจ้า "สามหก" ด้วยอีกท่านหนึ่ง /// ตอนนี้ พึ่งผ่านไป ได้ 3 วัน กับ ชีวิตที่เริ่มต้นค่ะ ประกอบกับ ช่วงนี้ เป็น ฤดู แห่ง เทศกาล "ลอยกระทง" รอบ ๆ บริเวณ บ้าน จุด ประทัด จุด พลุ กัน สนั่น ในช่วง หัวค่ำ
มีเรื่องราว ขำ ขำ ( แต่ สงสาร จับใจ) เจ้า สามหก วิ่งวุ่น หนีเสียงดัง เกิด อาการกลัว ตัวสั่น ลื่น ไถล หงายท้อง ไม่เป็นท่า...5555 .... วิ่งหนีไปหลบอยู่ใต้โต๊ะ ....
ลูกสาว ... คอยเฝ้า สังเกต พฤติกรรม แล้วบอกว่า..."แม่ ไม่ต้องกังวล...เค้าอาจต้องปรับตัวหน่อย.....
มีความสุข ไปอีกแบบค่ะ
ขอบพระคุณ มากนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านไปก็ตามลุ้นเหมือนพี่อาจารย์ kwancha และโล่งอกเมื่อน้องนิสิตชวนสามหกไปสร้างความสุขต่อที่บ้านค่ะ
สำหรับเราสามหกอาจเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงหรือสัตว์ทดลอง แต่สำหรับสามหกแล้วเราคือโลกทั้งใบของเขาเลยค่ะ เป็นทุกอย่างแม้แต่ผู้กำชะตาชีวิต
ขอบคุณบันทึกอบอุ่นบันทึกนี้ค่ะ