ซำบายดี หลวงพระบาง ตอนที่ ๒ ผิดแผน

 

การกระทำอะไรก็ตามสิ่งที่มีความจำเป็นอย่างยิ่งคือต้องการวางแผน” การกระทำที่มีแผน ย่อมนำมาสิ่งความสำเร็จ” เป็นคำพูดที่จริงเสมอ

 การเดินทางสู่ส.ป.ป.ลาว ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน อ.นเรศร์พร้อมพระนิสิตลาวได้มาปรึกษาและตกลงจำนวนผู้เดินทาง จำนวนวันที่จะเดินทาง
  “อาจารย์ที่จะเดินทางไปในครั้งนี้มีใครบ้างครับ” พระคำปัน นิสิตลาวถามเพื่อที่จะได้การต้อนรับ
  “คณะผู้เดินทางฝ่ายอาจารย์ที่แน่ๆ จะมีดร.ฤทธิชัย อาจารย์ต่าย และอาจารย์นเรศร์ แล้วนิสิตคฤหัสถ์ปีที่ ๑ อีก
๑๐ กว่าคน พระนิสิตอีก ๔-๕ รูป”  
  “ถ้าไปหลายคนแบบนี้ต้องใช้บริษัททัวร์เดี่ยวต้องสอบถามราคาก่อน” พรสมศักดิ์ ซึ่งเป็นประธานชมรมพระนิสิตลาว แสดงความคิดเห็น

  หลังจากรู้จำนวนผู้ร่วมเดินทางสู่ส.ป.ป.ลาว พระนิสิตก็เริ่มวางแผนในการเดินทางว่า จะออกเดินทางจากเชียงรายเมื่อไร

 เปลี่ยนแปลงแผนและกำหนดการหลายรอบก็ยังตกลงกันไม่ได้สักที

  “จะไปถึงหลวงพระบางเลยไหมไหนก็ไปส.ป.ป. ลาว แล้ว แผนเปลี่ยนอีกครั้ง”

  “อาจารย์ดร. นิสิตบอกว่าถ้าไปแบบใช้บริษัททัวร์ จะไม่ไป แต่ยินดีช่วยเรื่องผ้าป่า” อ.นเรศร์มาแจ้งข่าวให้ทราบ

  เปลี่ยนแผนอีกครั้ง

    “ถ้าเดินทาง ไปแค่แขวงอุดมไช ๓ คืน ๔วัน  รถตู้คิดแค่ ๑๕,๐๐๐ บาทคนขับรถตู้เป็นญาติกับพระสมศักดิ์ เฉลี่ยคนละ ๕,๐๐๐ บาท นะ นิสิตคฤหัสถ์คนที่ทำงานป่าไม้ จะไปเป็นตัวแทนของนิสิตฯ”

    “ไหนๆก็ไปแล้ว ไปให้ถึงหลวงพระบางแล้วกัน”

    ในที่สุดแผนการเดินทางก็ลงตัว เดินทาง ๓ คืน ๔วัน นอนที่อุดมไช ๒ คืน หลวงพระบาง ๑ คืน ค่ารถตู้ ๑๘,๐๐๐ บาท

  การเดินทางย่อมมีการเปลี่ยนแปลงได้เสมอกำหนดการเดิม ออกจากเชียงของ วันที่ ๒ พฤศจิกายน และเดินทางกลับ วันที่ ๕พฤศจิกายน รวม ๓ คืน ๔ วัน เป็นระยะเวลาที่เหมาะสม

  ผู้เดินทาง ฝ่ายอาจารย์ ๓ คนออกค่ารถคนละ ๖,๐๐๐ บาท พระนิสิตลาว ๕ รูปให้ไปฟรี ตัวแทนคฤหัสถ์อีก ๑
ไม่ต้องจ่ายค่ารถ”

  “ไม่รู้ว่านิสิตที่ทำงานป่าไม้จะไปหรือเปล่า จะมีพระวัดพระธาตุผาเงาไปอีก ๑ รูปและพระวัดเจ็ดยอดอีก ๒ รูป  สรุปว่า พระ ๖รูป อาจารย์ ๓ คน วันที่ ๒ พฤศจิกายน ๘ โมงเช้าเจอกันที่ด่านเชียงของพระนิสิตจะข้ามไปรอที่แขวงบ่อแก้วก่อน”อ.นเรศร์สรุปเป็นครั้งสุดก่อนที่จะปิดเรียนเนื่องในวันออกพรรษา

  “อาจารย์ ติดต่อกับอาจารย์ นเรศร์ ไม่ได้แต่ท่านยืนยันว่าจะเดินทางแน่นอน” พระคำบันโทรศัพท์มาแจ้งให้ทราบ

  “การเดินทางตามที่กำหนดไว้น่ะครับ”

  “อาจารย์จะออกเดินทางกี่โมง”

  “ผมว่า  ออกเดินทางพรุ่งนี้ วันที่ ๑ พฤศจิกายน ตอน ๖โมงเช้าดีไหม แล้วข้ามไปนอนที่แขวงบ่อแก้ว วันที่ ๒ จะได้ออกเดินทางไปแขวงอุดมไชแต่เช้า สรุปจะมีพระนิสิตลาว ๓ รูป พระวัดเจ็ดยอด ๒ รูป จะช่วยค่ารถ ๓,๐๐๐ บาท
เงินจะเก็บไว้เป็นค่าอาหาร นิสิตก็มีคนที่ทำป่าไม้ จะไปด้วยแล้วก็พระจากวัดพระธาตุผาเงา อีก ๑ รูป พรุ่งนี้ ๗
โมงเช้าผมจะไปขับรถไปรับอาจารย์ที่บ้าน”

  ๖ โมงครึ่ง ของเช้าวันที่ ๑พฤศจิกายน อาจารย์นเรศร์ก็ขับรถมารับ ซึ่งไวกว่ากำหนดการเดิม ครึ่งชั่วโมง”

   
“เดี่ยวไปรวมตัวกันที่ วัดเจ็ดยอดนิสิตคนที่ทำงานป่าไม้จะไปรับพระแล้วจะได้ออกเดินทางพร้อมกันพระที่ว่าจะไปด้วยไม่ไปแล้ว พระที่วัดพระธาตุผาเงาจะข้ามไปรอที่แขวงบ่อแก้วและเตรียมขนของขึ้นรถก่อน สรุปว่า การเดินทางครั้งนี้ จะมีอาจารย์ ๓ คน ตัวแทนนิสิตคฤหัสถ์ ๑ คน พระนิสิตลาว๔ รูปและพระจากวัดพระธาตุผาเงา ๑ รูป รวมเป็น ๘ รูป/คน

  ในที่สุด การเดินทางสู่สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ก็เริ่มต้นขึ้น