ความสุข โจทย์ที่ไม่คิดจะวิจัย

ปลายสัปดาห์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสขึ้นไปประชุมสัมมนาที่กรุงเทพมหานคร แต่สิ่งที่ผมกำลังจะบันทึกลงในสมุดบันทึกนี้กลับไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับ "หัวข้อ" ที่ผมขึ้นไปประชุมสัมมนา แต่ขอบันทึกเกี่ยวกับ "ภาพแห่งความสุข" สองภาพที่พบเห็น เป็นสองภาพที่แตกต่าง ทั้งสถานที่ และบุคคล แต่สิ่งที่ผมมองเห็นและสัมผัสได้จากใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม แววตาที่ฉายฉานความอิ่มเอมของความสุข 

เป็น "ภาพ" ของสองครอบครัวที่ครอบครัวหนึ่ง นั่งทานอาหารในร้านอาหาร และอีกครอบครัวหนึ่งนั่งทานอาหารที่ผู้ขายวางโต๊ะเก้าอี้บนฟุตบาตข้างทาง

ภาพ "ความสุข" ของครอบครัวแรกที่นั่งทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย พูดคุย หัวเราะ และยิ้มอย่างมีความสุข ดูจากการแต่งตัว ของสมาชิกในครอบครัวบ่งบอกว่าเป็นผู้มีฐานะ

และภาพ "ความสุข" ของอีกครอบครัวหนึ่งนั่งทานอาหารจากรถเข็นริมทาง พวกเขานั่งท่านอาหารอย่างเอร็ดอร่อย หัวเราะ และยิ้มอย่างมีความสุข เช่นเดียวกัน และดูจากการแต่งตัวของสมาชิกในครอบครัวหลังนี้ น่าจะมีฐานะที่แตกต่างอย่างมากกับครอบครัวแรก

แต่่ ที่น่าสนใจคือ อะไรที่ทำให้ สองครอบครัวที่แตกต่างกันทั้งฐานะ และสถานที่ทานอาหาร ฉายภาพแห่งควาสุขอย่างเดียวกัน หรือใกล้เคียงกันของพวกเขาออกมา

อะไรคือตัวกระตุ้นให้เกิดการหลั่งสาร Endorphin  หรือสารแห่งความสุขขึ้นในตัวพวกเขาที่หากมองจากกายภาพช่างแตกต่างเสียเหลือเกิน แต่ไฉน out put ของทั้งสองครอบครัวดังกล่าวจึงเป็นสิ่งเดียวกัน  คือ "ความสุข" ที่ทำให้ผมสัมผัสและรู้สึกได้ ที่ไม่แตกต่างกันมากนัก

หากเอาสถานที่ ประเภทและราคาของอาหาร เครื่องแต่งกาย บรรยากาศ ฐานะ ตำแหน่ง การศึกษา  และความแตกต่างในบริบทต่างๆของสองครอบครัวนี้ออกไป อะไรคือ สิ่งที่ทั้งสองครอบครัวดังกล่าวมีร่วมกันหนอ

ผมอดคิดใคร่ครวญโจทย์ที่ไม่ได้คิดจะวิจัยนี้เสมอๆ เมื่อได้อยู่เงียบๆคนเดียว แต่ก็ไม่พบคำตอบที่คิดว่าใช่ และคิดว่า หากผมมัวแต่ค้นหาคำตอบด้วยการเพียงแต่คิด คิด และคิด ผมคงไม่พบคำตอบของโจทย์นี้  และหากค้นพบคำตอบและเขียนมันขึ้นมา มันก็อาจจะไม่ใช่ความจริงสำหรับทุกครอบครัว หรือทุกคน 

แม้จะไม่พบกับคำตอบที่สงสัย แต่ผมคิดว่า เมื่อใดก็ตามที่ผม หรือครอบครัว รู้สึกและสัมผัสได้กับ "ความสุข" เมื่อใดก็ตาม ผมคงจะต้อง "ตรวจสอบ" หรือ "พิจารณา" สักนิด ณ ขณะนั้นว่า อะไร อย่างไร ที่ทำให้วันนี้ของเรา "เต็มไปด้วยความสุข" แทนที่จะปล่อยให้มันผ่านไป โดยไม่รู้เลยว่า   เพราะอะไร? และทุกคน ควรจะได้รับรู้ว่า สิ่งที่แต่ละคนทำ แสดงออกมา ณ ขณะนั้นคือ สิ่งมีค่า และเป็นส่วนสำคัญอย่างที่สุดที่ทำให้ "ทุกคน" ได้ลิ้มชิม "ความสุข" ของชีวิตร่วมกัน

แล้วคุณหละ อ่านมาถึงตอนนี้ คุณพบคำตอบของคุณหรือยัง???