รามเกียรติ์ ตอนที่ ๑๒ นางเบ็ญกาย

ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ

รามเกียรติ์

ตอนที่ ๑๒ นางเบ็ญกาย

สรคะที่ ๑๐

ทศกัณฐ์ได้รับสั่งให้นางยักษ์ ผู้มีรูปร่างน่ากลัวตัวหนึ่ง ชื่อว่า เบ็ญกาย แปลงร่างเป็นนางสีดา ผู้เป็นธิดาแห่งท้าวชนก

ท้าวทศกัณฐ์ ผู้ชั่วช้า ผู้ฉลาดในกลหลอกลวง ได้ทรงดำริแล้วว่า จะให้นางเบ็ญกายได้แสดงตนเหมือนคนตายลอยมาตามกระแสน้ำในแม่น้ำ อันไปสู่สถานที่พระรามเสด็จมาทรงสนาน เพื่อหวังให้พระรามนั้น หลงเข้าใจผิดคิดว่าภรรยายอันเป็นที่รักแห่งตนถึงแล้วซึ่งมรณา เรา (พระราม) จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร ก็จะได้เลิกการต่อสู้ (กับเรา) หรือไม่ก็คงออกจากป่าไป แล้วสั่งให้นางดำเนินงานตามแผนอันน่ากลัวนั้น

เป็นไปตามที่ท้าวทศกัณฐ์คาดการณ์ไว้ทุกประการ พระรามได้เสด็จมายังแม่น้ำ เพื่อประกอบพิธีประจำวัน เมื่อพระรามทรงเห็นร่างที่ไร้วิญญาณของนางสีดา อันถูกกระแสน้ำพัดพามา พระองค์ทรงหลั่งพระอัสสุชล (น้ำตา) ออกมา แล้วหมดสติทันที

ครานั้น เมื่อพระลักษมณ์ทรงเห็นว่าพระรามทรงชักช้าอยู่ จึงได้เสด็จออกมาค้นหาและเห็นพระรามทรงสิ้นหวัง ราวกะว่าบุคคลผู้จมลงไปในทะเล พระลักษมณ์เองก็รู้สึกเศร้าโศกพระทัย

ครั้นราชาสุครีพและหนุมาน ทั้งสองวานรคิดว่าพระรามเสด็จไปสรงสนาน แต่ยังมิได้เสด็จกลับมา จึงได้รีบออกไปค้นหา

ทั้งสองวานรเกิดความทุกข์ใจอย่างยิ่ง เมื่อเห็นพี่น้องสองพระองค์เศร้าโศก และหนุมานก็ไม่เชื่อว่านางสีดาตายแล้วจริง ๆ หนุมานจึงได้ก่อไฟขึ้นทันที เพื่อพิสูจน์ว่าเป็นร่างอันไร้วิญญาณของนางสีดาหรือของหญิงอื่นที่เป็นยักษ์กันแน่

หนุมานได้เหวี่ยงร่างอันไร้วิญญาณนั้น ลงในกองไฟทันที จากนั้นนางยักษ์ ผู้อัปลักษณ์ ได้ร้องโหยหวน เหาะขึ้นไปในท้องฟ้า โดยไม่รีรอ

หนุมาน ผู้มีพลังอำนาจ ได้ใช้มือจับที่ผมของนาง ขณะที่นางนั้นกำลังเหาะปลิวขึ้นไปในอากาศ แล้วดึงนางลงมาที่พื้นดิน และพานางไปถวายแด่พระรามผู้ประเสริฐ

ครั้นพิเภก ผู้เป็นยอดแห่งนักพูดได้มาถึง ณ ที่นั้น ได้พบนางยักษ์นั้นแล้ว ได้กราบทูลพระรามว่า หญิงผู้มีรูปร่างอัปลักษณ์นางนี้ มีชื่อว่า เบ็ญกาย นางผู้นี้เป็นลูกของข้าพระองค์เอง

ครั้นพิเภกได้ไตร่ตรองถึงการกระทำของนาง พิเภกจึงทูลกะพระรามให้พระองค์ฆ่านางเบ็ญกายเสีย แต่พระรามไม่ประสงค์ที่จะฆ่าลูกสาวของเพื่อน จึงรับสั่งให้หนุมานนำนางไปส่งที่เมืองลงกา

ขณะที่กำลังเดินทางไป พญาวานรนั้นได้ถูกศรแห่งกามเทพปักลงที่อกอย่างรุนแรง ไม่อาจต้านทานความยั่วยวนของหญิงสาวได้ พลังอำนาจของกามเทพนั้น ชั่งไม่มีขอบเขต

หนุมานได้อ้อนวอนขอความรักจากนางยักษ์ นางยักษิณีเห็นหนุมานผู้กล้าหาญและสง่างามถูกศรรักปัก นางเองก็ไม่สามารถที่จะอดใจได้เช่นกัน ดังนั้นนางจึงยินดีและเริงรักกับด้วยวานร

ในกาลต่อมา นางยักษิณีเบ็ญกาย ก็ได้ให้กำเนิดลูกชายผู้กล้าหาญ นามว่า อสุรผัด ผู้เป็นลูกของหนุมาน

เขียนใน GotoKnow โดย ลูกสายลม
ใน ภาษา และวรรณคดีไทย

คำสำคัญ (Tags): #รามเกียรติ์#ตอนที่ ๑๒ นางเบ็ญกาย

หมายเลขบันทึก: 505814เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2012 11:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน 2014 19:34 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (5)

Dr. Ple

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2012 11:35 น. ()

ท้าวทศกัณฐ์ ผู้ชั่วช้า ผู้ฉลาดในกลหลอกลวง .... เป็น ... นางเบ็ญกาย ... แบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ .... แต่เอาความฉลาดไป .... ทำร้าย & ทำลาย คนอื่น นี้อันตรายมากๆๆ อันตรายจริงๆๆ นะคะ