ภูกระดิ่ง กับ การฝึกจิต

 

เมื่อข้าพเจ้าตบปากรับคำว่า อยากจะกลับมาเป็นผู้ชายอีกครั้ง

เธอผู้คอยให้คำแนะนำได้เอื้อนเอ่ยวาจาให้ทำการเดินป่าแต่เพียงลำพังให้ได้ นี่คือด่านแรกแห่งการพิสูจน์ความอยากจะเป็นชายโดยแท้ในรูปแบบของสาวเจ้า

ข้าพเจ้าเคยไปยังสถานที่แห่งนี้มาแล้วเมื่อครั้งอยู่ มัธยมปลายกับเพื่อนร่วมชั้นเรียน

สถานที่แห่งนี้เป็นเส้นทางที่สามารถพิสูจน์ใจของคู่รักหนุ่มสาวได้หลายคู่ว่าจะไปกันรอดหรือว่าแยกทางกันอย่างไม่เหลือเยื่อใยเอาไว้ให้ดูต่างหน้าแม้แต่น้อย

เพราะสถานที่แห่งนี้เป็นภูเขารูปหัวใจกลับหัว หากท่านจะลองสังเกตอยู่อย่างถี่ถ้วน

ภูเขาแห่งนี้เป็นหัวใจของประเทศเรา

ในอดีตการจะทำให้อาณาจักรที่อาศัยแหล่งน้ำนี้ในการอุปโภคบริโภค แตกคอกันไม่ใช่เรื่องยากเพียงแค่เรานำสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์แห่งการนำมาซึ่งความเลวร้าย มาไว้ตามจุดต่าง ๆ ของที่แห่งนี้

สิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงตำนาน จะเป็นไปได้สักกี่มากน้อย ข้าพเจ้าหารู้ได้ไม่ แต่ข้าพเจ้ามั่นใจว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับจากการเดินทางมาที่นี่ถึง 4 ครั้ง ทำให้ข้าพเจ้าได้รับสิ่งล้ำค่าในชีวิตกลับมาอย่างสุดจะประมาณ

ไม่ว่าจะเป็นความรักอันบริสุทธิ์ ความขัดแย้ง การสูญเสีย หรือการเข้าใจธรรมชาติโดยแท้ของความเป็นคน

ข้าพเจ้าอยากจะเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสมาตั้งแต่ครั้งแรก ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่าเป็นการไปเยือนครั้งที่สอง แต่เป็นการมากลับคนที่พลิกชะตาชีวิตของข้าพเจ้าไปตลอดกาลเป็นครั้งแรก

สถานที่แห่งความทรงจำในอดีตตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้พรั่งพรูเข้ามาสู่สมองของข้าพเจ้าจนแทบจะระเบิด

ภาพเหตุการณ์อันเลวร้ายที่เกิดขึ้นในสถานที่ต่าง ๆ ที่ข้าพเจ้าต้องเดินทางผ่านไปนั้น ในความรู้สึกของข้าพเจ้ามันช่างน่ากลัวสยดสยองทั้งที่เป็นสถานที่ที่ใครหลาย ๆ คนก็ผ่านมันมาหมดแล้ว

เรื่องราวที่น้ำตกวังกลางเป็นภาพเรื่องราวของแม่ชีนับร้อยถูกตัดศีรษะแล้วโยนลงสู่ใจกลางของแอ่งน้ำนั้น

ณ น้ำตกแห่งนี้จะมีแท่นบูชาพระศิวะเจ้าอยู่ด้านบนและเจ้าแม่กาลีอยู่ด้านล่าง

การทำพิธีอาถรรพณ์ต่าง ๆ ณ น้ำตกแห่งนี้เป็นหัวใจของการทำให้ประเทศของเราหม่นหมอง ดังนั้นการแก้ไขจะต้องใช้สาว ๆ ที่เคยอยู่ในเหตุการณ์ครั้งกระโน้นกลับมาทำการล้างอาถรรพณ์อีกคำรบหนึ่ง

ข้าพเจ้าในฐานะตาลปัตร หมายความว่า หญิงกลับเป็นชาย ก็เข้าร่วมในครานี้ด้วย

เรื่องราวเหล่านี้ฟังดูไม่น่าเชื่อแต่ก็ได้ให้ข้อคิดการดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ว่า มันช่างชั่วช้าเลวทรามหาที่สุดประมาณได้แล้ว

คนยุคเก่าก็ไม่ได้วิเศษวิโสเลิศเลอไปกว่าคนอย่างเรา ๆ ในตอนนี้เท่าใดนักหรอกครับ ความชั่วร้ายในจิตใจของมนุษย์มีแต่จะทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกชั่วขณะ

แล้วจะมีสิ่งใดหยุดยั้งเหตุการณ์เลวร้ายได้ไปนอกเสียจากคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่ทำตัวผิดแผกแตกต่างจนดูเหมือนเป็นคนปกติแต่การกระทำเหมือนกับ “คนบ้าไร้สาระ”

ตอนแรกข้าพเจ้าฟังดูการกระทำของพวกเจ้าหล่อนมันช่างน่าขำ แต่ก็น่าสนใจอยู่ในที ประกอบกับข้าพเจ้าไม่มีอะไรจะเสียเสียอย่าง ก็ลองมันให้ถึงที่สุดก็แล้วกัน ท่าจะดี 555

ความสนุกนี้มันเพิ่งจะเริ่มต้น

เหตุการณ์ต่าง ๆ ยังคงรอให้ข้าพเจ้าได้ร่วมลุ้นไปกับพวกเจ้าหล่อนทุกครั้งจนกว่าจะถึงปลายทางของการกระทำอันสุดโต่งเหล่านี้

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพันปีที่แล้วที่ขอมต้องการจะยึดอำนาจในแถบดินแดนสุวรรณภูมิได้ใช้วิธีการในการทำให้หัวใจของประเทศด่างพร้อยมีมลทิน ใครที่ใช้น้ำจากต้นน้ำนี้ล้วนแต่ต้องคำสาป ทำให้เกิดการผิดข้องหมองใจกันไปเสียทั้งสิ้น

การทำให้ต้นน้ำหม่นหมองทำได้หลายวิธีตั้งแต่ทำให้ต้นน้ำเป็นแหล่งสะสมของเหล่าวิญญาณอันทรมาน จิตเหล่านั้นจะส่งผ่านความรู้สึกคับแค้นข้องขุ่นหมองใจไปสู่ชาวเมืองที่ดื่มกินน้ำในสายธารนั้น ๆ

ดังนั้น คนเริ่มเรื่องก็ต้องกลับมาแก้ไขให้ต้นน้ำได้กลับไปมีความบริสุทธิ์ดังเดิมด้วยการปลดปล่อยจิตวิญญาณที่ถูกจองจำมานับพันปีให้หลุดพ้นคำสาป

ข้อความหนึ่งมีขึ้นแล้ว ผู้จองจำจักต้องถูกจองจำด้วยคำสาปแห่งความยึดมั่นแห่งตน

ข้อความนี้คือสิ่งที่จะต้องถูกปลดปล่อยเมื่อถึงแก่กาลอันควร ในยามที่ฟ้าดินแปรปรวนครั้งใหญ่เป็นสัญญาณแห่งการปลดเปลื้องพันธนาการที่ตนเคยก่อเอาไว้

หากการครั้งนี้ไม่สิ้นสุดได้ทันเวลาที่กำหนดคุณก็จะไม่สามารถเข้าสู่แดนสุขาวดีได้อย่างสมบูรณ์แบบ

หรือเพราะความแค้นที่มีนั้นไม่สามารถถึงแก่การให้อภัยได้ คุณก็จะกลับไปสู่ภพเดิมได้เพียงครึ่งเดียวหรือไม่อาจเต็มร้อยได้

หากความแค้นฝังหุ่นมีมากเกินกว่าความรักที่เธอมีให้ เราก็ไม่สามารถเดินไปด้วยกันจนสุดปลายทาง

เป็นบทเพลงแห่งสายลมที่เอื้อนเอ่ยเข้ามากระทบยังโสตประสาทของพวกเจ้าหล่อนทั้งหลาย รวมทั้งตัวข้านี้ด้วย