ชื่นชมค่ะ สวยทั้งภาษา วิธ๊การและภาพประกอบค่ะ
ยอมรับจริงๆว่าทุกวันนี้เด็กนักเรียน นักศึกษานั้นเรา uncontrol เขาจริงๆ เราต้องรู้เท่าทันยุคเขา ไม่งั้นคุยกันไม่รู้เรื่องจริง อย่าว่าแต่คุณครูเลย ชลัญเป็น พบ.นี่ เวลาสอนเขาที่มารับบริการที่รพ.เราก็ต้องปรับให้ทันยุค เขาเช่นกัน ขอบคุณค่ะบทความดีๆ วิเคราะห์ได้ละเอียด มาก ชอยกล้วยไม้สวยจัง ที่บ้านชลัญตอนนี้ เดสมอเร่หมดแล่วค่ะ
ขอบคุณท่าน ดร. สุทิพย์ เป้งทอง ที่ให้กำลังใจครับ
สวัสดีครับ พยามาร หัวเหลือง อิอิ...
วิวัฒนาการทางเทคโนโลยีสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว คนที่เป็นครูอาจารย์ก็ต้องปรับตามให้ทัน จริง ๆ แล้วไม่ใช่เฉพาะครูอาจารย์ แต่ต้องเป็นทุก ๆ สาขาอาชีพ และที่สำคัญคือ พ่อ-แม่ ที่จะต้องเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ให้ได้มากที่สุดเพื่อที่จะสอนลูกหรือป้องกันเขาจากสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ ทั้งทางตรงและสิ่งที่แอบแฝงเข้ามาในรูปแบบต่าง ๆ ซึ่งเทคโนโลยีเหล่านี้นำมา
ลูกศิษย์ก็เปรีบเหมือนลูก 1/3 ส่วน เป็นเหมือนญาติที่อยู่ในสังคมที่เรา(ครู-อาจารย์) ต้องช่วยกันดูแลและสั่งสอนให้มีทั้งความรู้และคุณธรรม ซึ่งทั้งสองอย่างนี้จะทำให้ชีวิตของลูก(ศิษย์)เรา มีความสุขได้ท่ามกลางสังคมที่มีความยุ่งเหยิง ครับ
การได้เห็น ชลัญธร และ bloger หลาย ๆ คนใน gotoknow มีความกระตือรือร้นที่ตั้งใจทำงานทั้งภายนอกและภายในกาย ก็เป็นแบบอย่างที่ดีมาก ๆ ของสังคม ทำให้ทุก ๅ คนที่เข้ามาได้เรียนรู้และซึมซับความตั้งใจของเหล่า bloger กลับไป
วันนั้นเรียน lab อยู่เห็นอาจารย์เดินมาสอนที่ห้องคอมพิวเตอร์ด้วย ใช่ห้องที่อาจารย์เล่าให้ฟังด้านบนรึป่าวครับ
เป็นมุมคิดที่น่าสนใจมากครับ
ใช่แล้ว เบียร์ เมื่อไรจะเขียนบันทึกบ้างล่ะ
ขอบคุณครับท่าน ทิมดาบ
อาจารย์มีความตั้งใจจริงในการสอนมากเลยค่ะ สังเกตการตอบสนองของนักศึกษาและปรับรูปแบบเสมอ เป็นสิ่งที่นอกจากต้องมีเมตตาแล้วยังต้องใช้ทั้งความละเอียดและความอดทนนะคะ ขอชื่นชมค่ะ
ภาพดอกกล้วยไม้สวยมากๆ ดูแล้วสดชื่นจังค่ะ