รักแม่

ผลผลิตของแม่

แม่และพ่อของผมมีลูก 7 คน จบปริญญาตรี 5 คน  รับราชการ  4  คน  ค้าขาย/อาชีพอิสระ  3 คน

มีหลาน 17 คน จบปริญญาตรี  7   คน  ปริญญาโท 1  คน  ปริญญาเอก 1 คน  จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียและกำลังศึกษาต่อปริญญาโทด้านวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยฮาวาร์ด 1 คน  

หลาน ๆ เป็นนักธุรกิจ 2  คน  รับราชการ 4 คน ค้าขาย 5 คน  ทำงานบริษัทเอกชน  1  คน  เป็นพระสงฆ์  1 รูป  และกำลังเรียน/ศึกษา 3  คน  เสียชีวิต 1 คน

ชีวิตของแม่

แม่มีอาชีพทำนา  เลี้ยงวัว ควายไว้ไถนา เลี้ยงหมู เผ่าถ่านจากสวนป่าของบ้านและที่นาประมาณ 50 ไร่ไว้ใช้  เลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู ช่วยพ่อปลูกกล้วย อ้อย แตงโมง แตงกวา มะนาว มะม่วง มะพร้าว ส่งเงินให้ผมเรียนหนังสือตั้งแต่ ประถม มัธยม และปริญญาตรีในกรุงเทพ  และผมก็น่าจะเป็นคนแรกๆ ในตำบลที่เรียนจบปริญญาตรี จากกรุงเทพ

แม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อแม่อายุ 14 เดินจากบ้านไปโรงเรียน  ที่อยู่ไกลไปจากบ้านประมาณ 7 กิโลเมตร  พอเรียนไปสองปียังไม่จบ ป.4  โรงเรียนบอกว่าอายุเกิน ก็ให้ออก  มาอยู่บ้านเลี้ยงน้องชาย 5 คน    วันไหนคุณตาพาวัวไปชน แม่ต้องจูงวัวเดินไปไกล ๆ  แม่บอกว่าคุณตาเป็นนักพนันวัวชนที่ฉลาดกวาดเงินกลับบ้านมาบ่อย ๆ  (ที่แพ้แม่ไม่ได้เล่า 555) ผมถามแม่ว่าตอนที่ผมเรียนที่กรุงเทพ เมื่อผมขอเงินก้อนพิเศษมาแม่ทำอย่างไร  แม่บอกว่าแม่ก็เอาวัว หรือ หมูสักตัวไปขายก็ได้เงินส่งให้ผม

วีรกรรมของแม่

เหตุเกิดในกรุงเทพ ซอยวิทยาลัยครูเพชรบุรี ใกล้ ๆ ราชเทวี เดินทะลุไป ข้ามทางรถไฟก็ถึงทบวงมหาวิทยาลัย  ผมเช่าบ้านยกพื้น ใต้ถุนสูง ห่างถนนใหญ่เข้าไปสัก 100  เมตร

แม่ช่วยเลี้ยงลูกให้ผม ตั้งแต่แบเบาะ วันหนึ่งผมไปทำงานที่กรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการกลับมาบ้าน แม่เล่าให้ฟังว่า  “วันนี้มีคนมายืนที่ประตู บอกว่าชัดให้เอาไม้มาส่ง มันบอกว่ารถมาหมดน้ำมันอยู่ใกล้ ๆ  นี้ และก็มาขอเงินไปใส่น้ำมัน 500 บาท    (ใต้ถุนบ้านมีไม้เก่า ๆ  ของเจ้าของบ้านวางอยู่บ้าง  โจรเขาทำการบ้านมา) แม่เห็นจวนตัว จึงทำใจดีสู้เสือ (แม่อยู่ปักษ์ใต้ในดงผู้ก่อการดีการร้ายมาเยอะ) แม่จึงชวนมานั่งที่เก้าอี้ในบ้าน  ตอนนั้นนึกในใจว่าถ้ามันเอาหลานไปแม่จะทำอย่างไรดี  แม่เอาน้ำมาให้กิน และแกล้งเออออกับมันไป  (แม่แสดงให้โจรคิดว่าเป็นคนบ้านนอกที่ฟังเขาพูดแล้วรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง)  คุยกันไปสักพัก (โจรพูดกลางแม่พูดใต้)  แม่จึงเดินไปที่บันไดขึ้นบ้านชั้นสอง  แล้วเคาะโป๊ก ๆ ลงไป พร้อมกับตะโกนขึ้นไปยังบนชั้นบนว่า  ไอ้พวกนั้นทำไมนอนไมตื่นซะที   ลงมาหน่อย ๆ  มีคนเขามาหาชัด (น้องสาวไปอยู่ด้วย  แต่ตอนนั้นออกจากบ้านไปแล้ว จึงไม่มีใครอยู่บนบ้าน)   แล้วแม่ก็นำคุยไป ๆ  จนมันบอกแม่ว่า  มันจะขอไปซื้อบุหรี่หน่อย  แล้วจะกลับมา  และมันก็หายไปเลย พอมันออกจากบ้านปุ๊บ แม่ยับกุญแจทันที……”

เดือนนี้ แม่อายุครบ 89 ปี ไม่มีโรค คุยทางโทรศัพท์ได้สบาย ๆ คุยกันได้ทุกวัน  เล่าฝัน เล่าความหลังได้ทีละครึ่งชั่วโมง  ผมก็รักแม่เหมือนทุก ๆ คน

[kunrapee]

แหม.. วีรกรรมสุดยอดเลยนะคะ เค้าเรียกว่า.. สติมาปัญญาเกิด ใช้ไหมคะอาจารย์

อายุ ๙๐ ปียังแข็งแรง-ไม่มีโรคภัย-แถมความจำยังดี ไม่หลงลืม ถือว่าสุดยอดแล้วค่ะ

หวังว่าแม่สำราญของ kunrapee เมื่ออายุ ๙๐ ปีขอให้ได้อย่างนี้นะคะ สาธุ (ตอนนี้ ๗๐ แล้วค่ะ)