ไม่พบไฟใต้…อีกได้ไหม2


หญิงพิการที่ประกอบอาชีพสุจริตเย็บผ้า ค้าขายของชำเล็กๆน้อยๆเพื่อดำรงชีพ ใครจะคิดบ้างว่า วันหนึ่งหญิงผู้นี้จะกลายเป็นเป้าหมายของผู้ไม่หวังดี ความมีน้ำใจ ความเอื้ออาทรที่เธอมีให้กับผู้คนกลับกลายเป็นภัยร้ายที่เข้ามาคุกคามครั้งแล้วครั้งเล่า เธอเฝ้าถามว่าเมื่อใดไฟใต้นี้จะหมดลงหรือจะรอให้เธอหมดลม

เสียงปืนครั้งที่หนึ่ง

                “ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง”

            เสียงปืนดังขึ้นในหมู่บ้านในเวลาเที่ยงวัน ชาวบ้านตื่นตระหนกอีกครั้งหลังจากสามี ภรรยาเสียชีวิตครั้งที่ผ่านมา สักพักพ่อของป้ามอ อายุ 86 ปี ซึ่งป่วยเป็นโรคหัวใจเดินวิ่งเท่าที่สามารถจะทำได้ออกมาขอความช่วยเหลือ

                “ป้ามอ ถูกยิง ป้ามอถูกยิง”

เสียงบอกต่อๆกันไป ทุกคนงงงันหญิงพิการผู้ซึ่งไม่เคยมีพิษมีภัยกับใครถูกยิง จริงหรือ หลายคนไม่เชื่อหูตัวเองวิ่งออกมาดู ป้ามอกำลังเอามือกุมหน้าท้อง เสียงร้องขอ “ช่วยป้ามอด้วย ช่วยป้ามอด้วย” หลานซึ่งเป็นมุสลิมและญาติๆนำป้ามอขึ้นท้ายรถกระบะอย่างทุลักทุเล ป้ามอยังพูดจาได้เล่าให้ญาติฟังว่า มีชายสองคนมุสลิมมาขอซื้อบุหรี่ ชายที่นั่งท้ารถลงมา ป้ามอจึงเดินไปที่โต๊ะและก้มหยิบบุหรี่ ทันใดนั้นชายคนนั้นหยิบปืนพกสั้นออกมาจากเสื้อพร้อมทั้งเล็งมาที่พอมา เมื่อเงยหน้าพอป้ามอได้ยินเสียงปืน หูอื้อไปหมด ป้ามอทรุดลง ผู้ร้ายจึงขับรถออกไปทางถนนใหญ่ พ่อซึ่งอยู่ในบ้านรีบออกมาดูจึงวิ่งออกไปขอความช่วยเหลือ ระหว่างทางนำส่งญาติป้ามอซึ่งเป็นพยาบาลได้มีการประสานงานติดต่อกับทางโรงพยาบาลประจำจังหวัด ญาติที่นำส่งเริ่มสังเกตเห็นอาการของป้ามอว่าป้ามอเริ่มอ่อนเพลีลงเรื่อยๆ ความเจ็บปวดเริ่มเข้ามาคุกคาม ถึ่ขึ้นๆท้องเริ่มอืดขึ้น ญาติได้แต่เฝ้าบอกป้ามอว่า “อย่าหลับ อย่าหลับ” ญาติจึงคอยกระตุ้นป้ามออยู่เสมอ

ถึงโรงพยาบาลป้ามอถูกนำเข้าห้องผ่าตัดทันที ทราบว่าแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดเป็นแพทย์ทหารที่มาจากโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ญาติๆและผู้คนทั้งพุทธมุสลิมที่รักป้ามอรออยู่หน้าห้องผ่าตัด ทุกคนกระวนกระวาย พูดคุยกัน และต่างภาวนาให้ป้ามอปลอดภัย จนเวลาดึกแพทย์จีงออกมาบอกว่าได้ผ่าตัดป้ามอแล้ว กระสุนบางนัดอาจโดนอวัยวะสำคัญ เช่น ปอด ตับ ตอนนี้ต้องเข้าสังเกตในตึก ไอ ซี ยู 

สภาพป้ามอใน ไอ ซี ยู วันต่อมามีเสาน้ำเกลือ สายสวนปัสสาวะ ท่อช่วยหายใจที่ต่อกับเครื่องช่วยหายใจ ป้ามอเริ่มรู้สึกตัวบ้าง ญาติและคนรู้จักเข้าเยี่ยมมากมาย  ป้ามอรู้สึกตัวแล้ว ยังส่งสายตาขอบคุณผู้เข้ามาเยี่ยมเยียน ทั้งที่ใจอยากเล่า อยากบอกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากๆแต่ก็ทำไม่ได้ คุณหมอได้บอกว่าป้ามอ โดนยิงเฉียดวัยวะสำคัญ หากป้ามอเป็นคนปกติที่ขาไม่พิการเหมือนคนอื่น ป้ามอคงโดนอวัยวะสำคัญไปแล้ว แต่นี่เพราะขาพิการได้ช่วยเอาไว้ทำให้อีกข้างที่ทรงตัวต่ำกว่าปกติ เลยเฉี่ยวอวัยวะที่สำคัญไป ป้ามอเคยรู้สึกว่าขาที่พิการเป็นจุดอ่อน แต่วันนี้ขาข้างนี้กลับช่วยชีวิตป้ามอไว้ได้

คำสำคัญ (Tags): #ไฟใต้
หมายเลขบันทึก: 497478เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2012 12:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม 2012 23:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

คุณหมอคะน่าเห็นใจป้ามอจังเลยอยู่ลำพูนก็ห่วงใยพี่น้องชาวใต้มากๆค่ะ อยากให้ไฟใต้ดับโดยเร็วจะได้ไม่ต้องมีการสูญเสียอีกไม่อยากเห็นอีกแล้วค่ะมันสะเทือนใจจริงๆ

...เรื่องจริง..รึ..เปล่า...(คำถาม..จาก..ยายธี...

เรืืื่องจริงค่ะ เพียงแต่ใช้นามสมมุติ เพื่อความปลอดภัยของเจ้าของเรื่องค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท