อย่ายอมให้วินาทีหนึ่งผ่านไปเพื่อวันพรุ่งนี้
อย่ายอมให้วินาทีหนึ่งผ่านไปเพื่อวันพรุ่งนี้
คนที่ชอบผัดวันประกันพรุ่ง มักจะผัดเวลาว่า ไว้วันพรุ่งนี้ค่อยทำงานเฉพาะหน้าก็ได้ และถ้าลองผัดวันบ่อย ๆ เข้าก็จะกลายเป็นนิสัย และกลายเป็นความเกียจคร้านติดตัวไป ลองคิดดู วันหนึ่ง ชั่วโมง วินาทีหนึ่ง ท่านอย่าคิดว่าเป็นสิ่งเล็กน้อยสำหรับความเกียจคร้าน หรือความเหน็ดเหนื่อยของท่าน แต่มันอาจจะขยายตัวเป็น 2 วินาที 2 ชั่วโมง และขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ ไปก็ได้ และมันก็ได้เป็นมาแล้วมากต่อมาก
ดังนั้น หากท่านต้องการที่จะพบกับความสำเร็จในการงาน จงละทิ้งความเกียจคร้านอันเป็นอุปสรรคสำคัญแห่งการงานไปเสียให้ได้ ข้อที่ไม่ควรลืมคือ "อย่ายอมให้วินาทีหนึ่งผ่านไปเพื่อวันพรุ่งนี้" เป็นอันขาด เวลาปัจจุบันเป็นเวลาที่มีค่ามากที่สุด อย่าปล่อยให้ผ่านไปด้วยความเกียจคร้าน
ความเห็น (1)
ถ้าผัดผ่อนบ่อยๆ ==> จะกลายเป็น "นิสัย" ไม่ผัดวัน ผัดชั่วโมง ผัดสัปดาห์ ไปนะคะ
ขอบคุณมากๆๆ นะคะ