ชีวิตคือการทำงาน
ถ้าถือว่าการเรียนเป็นการทำงานอย่างหนึ่ง นั่นก็หมายความว่าคนเรามีหน้าที่ที่จะต้องทำงานเกือบจะตลอดชีวิต และคนที่เกียจคร้านไม่ยอมทำงานเลย หรือทำงานด้วยความมักง่าย หรือพยายามหลบเลี่ยงการทำงาน เขาจะประสบความสุข หรือความสำเร็จในชีวิตได้น้อยมาก ถึงแม้เขาจะมีเงินทองมากมายก็ตาม แต่ถ้ามีชีวิตที่ปล่อยให้เวลาล่วงไปโดยไม่ทำงาน เขาย่อมเป็นคนรกโลก คือเอาเปรียบต่อสังคม ดัง พุทธภาษิตที่ว่า "นสิยา โลกวฒโน" แปลว่า จงอย่าเป็นคนรกโลก บางคนบอกว่า เขาไม่จำเป็นต้องทำงานเพราะเขามีเงินที่จะหาความสุขได้อยู่แล้ว คนประเภทนี้มีบุญเก่าติดตัวมาทำให้มีฐานะดีตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อใดที่บุญเก่าหมดไป เขาก็จะใช้ทรัพย์ในการหาความสุขสำราญจนหมดตัว หรือใช้เงินไปในทางมิบังควร ทำให้เขาต้องได้รับความทุกข์ในบั้นปลายของชีวิต
คนที่ทำงานด้วยใจรักจึงนับว่าเป็นคนที่โชคดี ส่วนคนที่ทำงานด้วยความเบื่อหน่ายหรือสักแต่ว่าทำไปวันๆ หนึ่งเพื่อให้เสร็จลงไปในแต่ละวันย่อมจะเป็นคนที่โชคร้าย เพราะการที่ท่านจำเป็นต้องทำงานและท่านรังเกียจงานในหน้าที่ก็เท่ากับ ดื่มยาพิษอันมีพิษร้ายทำให้ท่านมีสุขภาพจิตที่เสื่อมโทรมในที่สุด
ไม่มีความเห็น