การศึกษาเพื่อสังคมที่ผู้คนมีความเป็นตัวของตัวเองเชื่อมั่นตนเองสร้างด้วยการเรียนรู้แบบสมัยใหม่

          วันที่๑๘มิ.ย. ๕๕ผมไปฟัง Special Module การเรียนรู้ของคศน. เรื่อง Modern Management มีศ. ดร. เรวัตร์ชาตรีวิศิษฐ์คณบดีคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเนชั่นเป็นวิทยากรเรื่องการบริหารเวลา

          ท่านกล่าวถึงสภาพสังคมไทยที่ผู้คนมักเหยียดคนจากประเทศเพื่อนบ้าน

          ผมคิดต่อว่าคนที่ดูถูกคนอื่นเกิดจากความไม่เชื่อมั่นตนเองความไม่เชื่อมั่นตนเองสั่งสมมาจากการหล่อหลอมในสังคมและจากการศึกษาดังนั้นการศึกษาสมัยใหม่ต้องจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อสร้างความเชื่อมั่นตนเองรู้จักตนเองหรือกล่าวว่าการศึกษาสมัยใหม่ต้องมีเป้าหมายสำคัญที่การหล่อหลอมนักเรียนให้รู้จักตนเองและเชื่อมั่นตนเองโดยคุณสมบัติที่จะได้ตามมาคือความเคารพผู้อื่นเห็นคุณค่าของผู้อื่น

          คุณสมบัติเชื่อมั่นตนเองรู้จักตนเองกับคุณสมบัติเคารพคนอื่นเคารพความแตกต่างเป็นส่วนหนึ่งของทักษะชีวิต (life skills) ที่สอนไม่ได้เจ้าตัวต้องเรียนรู้เองโดยการฝึกปฏิบัติฝึกจนเกิดเป็นทักษะหรือพฤติกรรมและเป็นนิสัยคือทำเป็นอัตโนมัติการฝึกปฏิบัตินี้ต้องมีการออกแบบกิจกรรมให้ปฏิบัติคือต้องLearning by Doing ครูทำหน้าที่ออกแบบกิจกรรมให้นักเรียนเรียนเป็นทีมเรียนโดยทำกิจกรรมหรือโครงงานตามด้วยการทบทวนผล(reflection หรือAAR) ว่าได้เรียนรู้อะไรยังไม่ได้อะไรอยากเรียนรู้อะไรเพิ่มเติมอีก

          ต้องเรียนผ่านการปฏิบัติที่ทำเป็นทีมทำเชื่อมโยงกับชีวิตจริงและการทบทวนผลการเรียนรู้ในหลากหลายบริบทซ้ำๆด้วยเป้าหมายการเรียนรู้หลายทักษะในเวลาเดียวกันตัวทักษะด้านเป็นตัวของตัวเองเชื่อมั่นตนเองจะงอกงามขึ้นโดยอัตโนมัติไม่ต้องสอน (จริงๆแล้วผมเชื่อว่าสอนไม่ได้)

วิจารณ์ พานิช

๓ก.ค. ๕๕