จะทุกข์ทนนานหนักสักเพียงไหน
ร้อนดั่งไฟลนจิตคิดสงสาร
จึงดิ้นรนทุรนทุรายคล้ายทรมาน
ให้ประหารเสียทีชีวิตนี้
หรือตัวตนคนนี้มีค่านัก
ยึดในหลักปักหมุดดุจศักดิ์ศรี
ตระกายตัวปีนป่ายแย่งชิงดี
ยอมแม้พลีกายใจไปตามกาล
ลืมว่าตัวตนคนเราแค่สมมติ
แท้ท้ายสุดเกิดดับวัฏฏสังสาร
ไม่จีรังยั่งยืนได้นมนาน
เป็นเแค่จรผ่านมาเพื่อจากไป
จึงทิ้งตัวทิ้งตนคนตัวนี้
อัตตามีมากเกินอสงไขย
แท้ยึดมั่นมากมายกลายเป็นภัย
เป็นคนใหม่ไม่มีตัวไม่มีตน...
คิดถึงภาพยนตร์ซีรี่ส์เรื่อง นักสืบล่องหนเลยนะคะ ไม่มีตัวไม่มีตนที่แท้จริงมีแต่ตัวปลอมๆตัวหลอกๆ
มาส่งกำลังใจให้ค่ะคุณพ.