คนไข้อายุ 40ปีที่เป็นคนงานโรงงานและมาประกันสังคมที่คลินิค ที่คลินิคจะมีสตรีมาตรวจภายในฟรีมากเพราะดิฉันไม่ได้คิดเงินเพิ่ม
คุณหมอขา เค้าเหนื่อยนะ คนไข้พูด
ดิฉันแปลกใจไม่กล้าถามเค้าใหน แต่ถามต่อว่าเป็นอย่างไร
เค้าหายใจไม่ค่อยออก มันแน่นๆ
เค้าไม่สบายใจ เค้ากลัวเป็นโรคหัวใจ
ดิฉันถามอีก4-5ประโยคถึงทราบว่าเค้าของคนไข้หมายถึงคนไข้เอง
ปกติดิฉันจะพูดเค้ากับตัวกับเพื่อนสนิทในช่วงที่เรียนแพทย์และนักเรียนเตรียม แต่พอมีอายุมากๆเข้า เค้าๆตัวๆก็เลยไม่กล้าพูดเปลี่ยนเป็นเราและเธอบ้างซึ่งจะดูแก่ขึ้นมาอีกนิด เกรงว่าผู้ฟังจะขำว่าแก่แล้วยังพูดจาคิกขุ
ดิฉันได้แต่ยิ้มอยู่ในใจ อยากจะบอกผู้ป่วยว่าตัวรอแป๊บนะ เค้ากำลังตรวจให้ตัวอยู่ แต่ไม่กล้าขำเพราะเราเป็นหมอต้องมีจรรยาบรรณค่ะ
วันนี้ขอเล่าเรื่องไร้สาระบ้างท่านอาจารย์ที่สอนการเขียนblogคงไม่ว่าดิฉันนะคะ
อ่านแล้วนึกภาพตาม คิดว่า ผอ.คงตรวจไปอมยิ้มไปด้วย ขำๆก็ดีค่ะ ไม่เครียด
ชอบอ่านค่ะ รู้สึกผ่อนคลายกว่าเรื่อง AAR โครงการ TUC ก่อนหน้า Blog นี้มากเลยค่ะ