สะพานแดงแห่งนี้มีมนต์ขลัง
เชื่อมสองฝั่งข้ามธารตระการใส
แสงรวีที่ทอทาบฉาบฉมไกล
สู่ห้วงน้ำอำไพวิไลตา
กรุ่นกลิ่น"จันทร์"แกม"แก้ว"ผ่านม่านลมพลิ้ว
ดอกโมกจิ๋วโชยชื่นรื่นนาสา
ปทุมมาลย์บานล้อภุมรา
มัศยาวนว่ายในสายชล
แลลำพูริมตลิ่งกิ่งโน้มน้อม
ผลิดอกพร้อมวันพรุ่งจรุงผล
เจ้าวิหคผกผินบินร่อนลม
อาศัยร่มพฤกษาผาสุกจริง
สะพานแดงแห่งนี้มีเธอฉัน
เดินตามฝันอันสดใสทั้งชายหญิง
ย่างก้าวไปข้างหน้าอย่าประวิง
จะสบสิ่งปรารถนานัปการ
ศิลปากรสอนศิลป์ศาสตร์ศิษย์ปราดเปรื่อง
ชาติรุ่งเรืองประเทืองสุดตราบลูกหลาน
สะพานแดงแหล่งร่มเย็นเป็นพยาน
ปฏิญาณสานความรู้สู่สังคม
ไม่มีความเห็น