เมื่อวานเย็นได้ดูรายการของ สรยุทธ์ ช่อง 3 วันนี้ตามไปดูถ่ายทอดทีวีย้อนหลังอีกรอบ สุดยอดจริงๆ กับยอดหญิงที่ชื่อว่า กิ๊ก-วารุณี สุวรรณรักษ์ ที่พยายาม ๆ ร้องเพลงฝรั่ง ๆ ทั้ง ๆ ที่ฟังคนอื่นเขาร้องก็ไม่รู้เรื่อง อาศัยความรู้ ป.6 มาเขียนเนื้อร้องเป็นภาษาไทยชนิดที่ฟังไปแกะไปทีละคำ ๆ จนทำให้เธอเข้ารอบในการแข่งขัน นี่มันอะไรกัน... ถ้าไม่ใช่พรแสวงมาบรรจบกันกับพรวรรค์
ถ้าดูจบแล้วน้ำตาไม่ซึมไหล ด้วยความดีใจกับเธอ ก็ไม่เป็นไรครับ ดูนะครับ
ใช่ๆค่ะสุดยอด ชลัญนี่ท่าจะไม่มีพรสักอย่าง พยายามแสวง แต่ ก็ยังไม่เห็นสวรรค์ เฮ้ย!
ผมเปิดดูเป็นรอบที่สอง แล้วไปล้างหน้าเป็นรอบที่สอง แล้วคิดถึงปัญหาในเรื่องการเรียนรู้ของคนเราอย่างหนึ่ง คือ ไม่รู้ว่าตัวเองเก่งเรื่องอะไร อยู่บ้านพ่อแม่ชม ลูกเก่งอย่างนี้ ลูกเก่งอย่างนั้น วาดสวย ร้องเพลงก็เพราะ แตะฟุตบอลเก่ง คิดเลขเก่ง ฯลฯ พอไปโรงเรียน พระเอกที่บ้าน บางทีต้องกลับกลายเป็นอันธพาล ในสายตาของคนอื่นไป
ถ้าเรารู้ว่าลูกเราเก่งอะไร ด้วยการสังเกต ตั้งแต่เล็ก ๆ ก็จะดี จะได้ส่งเสริมลูกให้ถูกทาง
หากโตแล้ว ก็ต้องคิดดูให้ดี ๆ ว่าจริง ๆ แล้ว เรานี้เก่งอะไรกันแน่ เอาสักแค่หนึ่งอย่าง แล้วทุ่มเทให้สุดกำลัง เหมือนอย่าง กิ๊ก..วารุณี นี่คืออีกทางหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ
ขอบคุณค่ะ ดูแล้วน้ำตาไหลตามเลยค่ะ ทึ่งในความสามารถกับความพยายาม เมืองไทยมี Talent จริงๆ
รสก็ชอบเธอมากเช่นกันคะ ฟังแล้วน่าทึ่งกับพรสวรรค์ที่เธอมี