จงเลือกวัดที่เป็นวัด และสงฆ์ที่เป็นสงฆ์ กันนะ
ผมได้อ่านบทความหนึ่ง ผู้เขียนได้กล่าวถึงการเกิดขึ้นของประชาคมอาเซียน ก่อให้เกิดเสรีต่าง ๆ ขึ้นมากมายระหว่างประเทศของเราและเพื่อนบ้าน... และได้เจาะลึกลงไปถึงปัญหาที่พบเห็นได้อย่างมากมายในปัจจุบัน โดยเฉพาะปัญหาอาชญากรรม ซึ่งพบว่าปัจจุบัน อาชญากร มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น และมีบุคลิกลักษณะที่หลากหลายจนคาดไม่ถึง...
ประเด็นสำคัญของผู้เขียนต้องการกล่าวคือ
...นอกจากประชาคมอาเซียนจะกลายเป็นขุมทองสำหรับนักลงทุนแล้ว..ยังกลายเป็นสวรรค์สำหรับอาชญากรอีกด้วย และแหล่งซ่อนตัวอย่างดีแหล่งหนึ่งของอาชญากรที่เห็นได้ชัดในปัจจุบันก็คือ...การฝังตัวอยู่ใต้ร่มเงาของศาสนา เพราะเป็นส่วนที่สังคมเข้าไปตรวจสอบน้อยที่สุด คือหลังจากที่กระทำความผิดแล้ว อาชญากรจำนวนไม่น้อยที่หันหน้าเข้าวัด ที่เป็นเช่นนั้นไม่ใช่เพราะสำนึกผิด แต่ผ้าเหลืองและศาสนสถานเป็นแหล่งกบดานชั้นดีมากกว่า..นอกจากจะได้กินดีอยู่ดีแบบที่ไม่มีคนสงสัยแล้ว..ยังมีเงินให้ใช้จ่ายจากการรับกิจนิมนต์อีกต่อหนึ่งด้วย
ผู้เขียนได้กล่าวไว้ว่า ปัจจุบันมีคนจำนวนไม่น้อยที่มีความรู้สึกเสื่อมศรัทธาในพุทธศาสนา โดยมีสาเหตุสำคัญมาจาก "คน" ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกันพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นความเสื่อมถอยผ่านพฤติกรรมหรือการกระทำผ่านกลุ่มคนต่าง ๆ ดังนี้
1. การไม่เข้าใจเป้าหมายของการอุปสมบทหรือการบวชของพุทธศาสนิกชนเอง.. ซึ่งในสมัยพุทธกาลนั้น คนออกบวชโดยมีเป้าหมายเพื่อต้องการจะหลุดพ้น แต่ที่ผ่าน ๆ มาในยุคหลัง ๆ มานี้คนส่วนใหญ่ต่างก็บวชกันด้วยหลากหลายสาเหตุหรือบางเป้าหมายนั้นก็ส่งผลเสียมากกว่าผลดี..อย่างเช่นเรื่องของการบวชเพื่อแก้บน.. ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีใจอยากจะบวชหรืออยากจะปฏิบัติตนให้อยู่ในศีลธรรม แต่ก็บวชเพื่อแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ตนได้บนเอาไว้
ข้อนี้ผมคิดว่า เวลาผ่านไปเป้าหมายของการบวชก็เปลี่ยนไป สำหรับผม เป้าหมายของการบวชในความคิดนั้นคือ บวชเพื่อศึกษาธรรมและกล่อมเกลาความเป็นคนให้เป็นมนุษย์ที่มีจิตใจดีงามมากกว่าการบวชเพื่อให้ผ่านพ้นไปแค่ได้ชื่อว่าบวชแล้วก็แล้วกันเท่านั้น และก็ดีใจที่การบวชของผม ผมได้ทำอย่างที่คิดและตั้งใจไว้เป็นอย่างดีแล้ว...
2. งานอุปสมบท.. ในบ้านเราเป็นประเพณีที่ซับซ้อนและใหญ่โต มีทั้งการทำขวัญนาค มีมหรสพมากมาย มีการเลี้ยงฉลองกันอย่างเอิกเกริก ทั้งที่จริงแล้วสิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อการบวชเรียนของพุทธศาสนิกชนเลยแม้แต่น้อย แต่เป็นเรื่องของค่านิยมและประเพณีที่ปรุงแต่งกันขึ้นให้มีความซับซ้อน สิ้นเปลือง ทั้ง ๆ ที่ไม่มีความจำเป็น
สำหรับข้อนี้ แต่เดิมงานบวชนาค เป็นงานที่สำคัญที่สุดของครอบครัวที่มีลูกชาย และลูกชายมีโอกาสได้บวชให้พ่อ แม่ จึงต้องมีการจัดงานใหญ่ ซึ่งจริง ๆ น่าจะมีวัตถุประสงค์มาจากการที่ต้องการให้ญาติสนิทมิตรสหายมาพร้อมหน้าพร้อมตากัน ได้ทำอาหารการกินเลี้ยงดูปูเสื่อกัน และการทำขวัญนาค ก็จะเป็นการสอนนาคให้เตรียมตัว เตรียมใจและสำนึกในพระคุณบิดา มารดา ก่อนจะเข้าสู่ความเป็นพระที่ดี ที่พ่อแม่กราบได้ แต่ปัจจุบันคงจะเป็นแค่เรื่องของหน้าตา ความมั่งมี ความร่ำรวย หรือเรื่องของการหากำรี้กำไรมากกว่านะ...
3. การใบ้หวยหรือให้หวยของพระสงฆ์... ทั้งที่การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย.. ผิดศีลธรรม.. แต่พระสงฆ์จำนวนไม่น้อยกลับส่งเสริมให้ชาวบ้านหมกมุ่นในเรื่องนี้
4. เน้นการสร้างวัตถุมงคล สอนให้คนพึ่งพิงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
5. วัดวาอารามในปัจจุบันมีความหรูหราเกินจำเป็น โดยเฉพาะในกุฏิพระของวัดจำนวนมากที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกและอุปกรณ์สร้างความบันเทิงอย่างครบครัน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องปรับอากาศ เครื่องเล่นดีวีดี ทีวีจอแบน เครื่องเสียง รวมไปถึงคอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต ฯลฯ
ส่วนข้อนี้ เห็นว่า โยมนั่นแหละที่เป็นผู้สร้างค่านิยม และความต้องการให้เกิดเป็นนิสัย หรือความประสงค์ผิด ๆ ให้กับพระสงฆ์องคเจ้า จนปัจจุบัน เท่าที่ผมเห็น ทุกกุฏิ เป็นอย่างที่ผู้เขียนกล่าวไว้จริง ๆ และวัดวาอารามต่าง ๆ ก็สร้างสิ่งก่อสร้างที่เป็นเปลือกแห่งความฟุ้งเฟ้อกันจนบางที่ รู้สึกเสียดายแต่ก็ทำไรไม่ได้...
6. การเมืองในวัด.. แต่ละวัดมีผลประโยชน์อยู่มากทำให้พระสงฆ์แบ่งฝักแบ่งฝ่ายแบ่งอำนาจหน้าที่เพื่อจัดสรรผลประโยชน์ให้กับตนเองและกลุ่ม เหมือนกับทางโลกไม่มีผิด.. แต่ต่างกันตรงที่ว่าเป็นผลประโยชน์ที่ยากต่อการตรวจสอบหรือขุดคุ้ย
ข้อนี้เคยรับรู้มาเหมือนกัน แต่ไม่แสดงความคิดเห็นน่าจะดีกว่า รู้ ๆ กันอยู่แต่ละวัดอยู่แล้ว...
7. สังคมและกฎหมายยังไม่ทันสมัยในเรื่องการตรวจสอบ.. พระสงฆ์จำนวนไม่น้อยที่มีพฤติกรรมหลอกลวงญาติโยม.. ที่ฉวยโอกาสหากำไรจากความเชื่อของประชาชน.. แต่เนื่องจากไม่มีการตรวจสอบหรือเอาผิดกันตามกฎหมาย.. จึงทำให้วัดกลายมาเป็นอาณาจักรของคนชั่วได้แผ่ขยายอิทธิพลกันมากขึ้นเรื่อง ๆ
8. ความสนใจของพุทธศาสนิกชนส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ที่หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ แต่อยู่ที่พิธีกรรมทางศาสนามากกว่า...
ข้อนี้ขอนำเสนอด้วย อนุทิน ผมดังนี้
ไม่รู้จักเปลือก จะเลือกหาแก่นได้อย่างไร
พุทธศาสนา พิธีกรรมเป็นพื้นฐานที่สุด เบสิคที่สุด เป็นเปลือกก่อนจะเข้าสู่แก่นของศาสนา คือหลักธรรมชั้นสูง
(ใกลวัด ใกล้ธรรม วัดสระเกศฯ)
ที่หยิบยกมาให้อ่านกันนี้ มิได้คิดไม่ดีกับพุทธศาสนานะครับ เพียงแต่ว่า สิ่งที่มีผู้เขียนไว้ ย่อมสะท้อนอะไรอีกหลาย ๆ อย่างที่ บางคนรู้ บางคนไม่รู้ และหากรู้ไว้ก็ไม่ได้เป็นสิ่งเสียหาย การที่ผมมีศาสนาเป็นศาสนาพุูทธตามกฎหมาย ตามทะเบียนบ้าน หรือตามข้อมูลต่าง ๆ ในราชการ นั้น สำคัญที่สุด ผมย่อมเป็นพุทธศาสนิกชนที่แท้จริง ต้องรับรู้ทั้งด้านสว่าง และด้านมืด ส่วนการที่จะเลือกอยู่ด้านไหนนั้น ย่อมเป็นวิจารณญาณของผม และของทุกคนเอง...
"วันไหน ๆ ก็ไม่สำคัญเท่า วันนี้ เราปฏิบัติธรรม ตามคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วหรือยัง"
ที่มา : บดินทร์ ลิมปพัทธ์. นับวันจะหาวัดที่เป็นวัด สงฆ์ที่เป็นสงฆ์.. ไม่ได้อีกแล้ว .. สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ปีที่ 59 ฉบับที่ 36 วันศุกร์ที่ 25 - วันพฤหัสบดีที่ 31 พฤษภาคม 2555 หน้า 24
ความเห็น (5)
อะไร ๆ ก็เปลี่ยนไปค่ะ
บางทีก็ใจหาย กับการเปลี่ยนแปลงที่คงทำอะไรได้ไม่มากนัก
ในการที่จะเปลี่ยนให้คนมาใช้วิถีชีวิตดั้งเดิม หรือเข้าถึงแก่นของพุทธศาสนาจริง ๆ
พระสงฆ์เอง ก็น้อยนักที่จะเข้าถึงแก่นของธรรมะ มักหลงใหลได้ปลี้มกับวัตถุนิยมเสียส่วนใหญ่
การแข่งขันเป็นเจ้าแห่งความยิ่งใหญ่ของวัดต่าง ๆ ก็มีมากขึ้นทุกวัน
ขอบคุณค่ะที่นำบทความนี้มาแบ่งปัน
"...การเมืองในวัด.. แต่ละวัดมีผลประโยชน์อยู่มากทำให้พระสงฆ์แบ่งฝักแบ่งฝ่ายแบ่งอำนาจหน้าที่เพื่อจัดสรรผลประโยชน์ให้กับตนเองและกลุ่ม เหมือนกับทางโลกไม่มีผิด.. แต่ต่างกันตรงที่ว่าเป็นผลประโยชน์ที่ยากต่อการตรวจสอบหรือขุดคุ้ย..."
It is a cancr that the Buddhist Society must give treatments.
ศรัทธา ตั้งใจ เลือกสิ่งของ
เลือกผู้รับ..
- ณ.วันนี้ถือว่าเป็นช่วงรอยต่อ ที่ประชาคมเศรษฐกิจอาเชี่ยนจะมาถึง
- หลายๆภาคส่วนต้องเร่งรัด การพัฒนาบุคลากรโดยเฉพาะการพัฒนาด้านจิตใจ
- รวมทั้งความร่วมมือ สามัคคีส่งเสริมการทำความดี โดยเริ่มต้นที่ตัวเรา ครอบครัว ชุมชน สังคม และประเทศ ไปพร้อมๆกันครับ.
- ขอบคุณครับ
ÄÄÄÄÄÄÄÄ...ทุกอย่าง..เริ่มต้นที่ใจ..(จริง).."ตราบใด..ที่ (คน)..ยังอยู่..ร่อนจ้อน..แบบเดิมไม่ได้..(คนอยู่เมืองหนาว อยากแก้ผ้า.."ดูพวกนางแบบฝรั่งก็แล้วกัน"...(คน)..เมืองร้อน..อยู่บ้านติดแอร์..นุ่งห่มอย่างคนเมืองหนาว...(ถักนิตติ้งในรถที่ติดเป็นขบวน..นานเป็นเวลา..ที่บ่นไม่ได้.แต่..ยอมรับ..อ้ะะะๆๆๆ"กาลามปสูตรสิบ..ก็..เพิ่งได้อ่านกันใน..อินตเนต.."ในวัด..แม้แต่..พระ..ก็ไม่เคย เทศน์..ในโรงเรียน.ก็ไม่..กล้าสอน..".....ประชาคมอาเชียน..คงจะเพิด..ได้มากกว่า...ยูโร (เปลี่ยนเปื้อน)..แน่ๆๆเทียว..อ้ะะะๆๆๆ..(ยายธี)