พูดกับทำ..อะไรดีกว่ากัน
...ปัญหาไก่กะไข่มาทุกยุคสมัย แม้ฝรั่งเองยังมีคำว่า NATO (no action talk only)
แต่ผมถามว่าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านทำอะไรมั่ง ...นอกจากพูด พูดไปเรื่อย ประมาณแปดหมื่นสี่พันเรื่อง
วันนี้ได้อ่านข่าว มติ”ชิน” แล้ว ของขึ้น ...ไม่น่าเชื่อว่า คนสมองแค่นี้จะก้าวเข้าไปเป็นคอลัมนิสต์ลำดับต้นๆ ของ นสพ. แนวหน้าของเมืองไทยได้ถึงปานนี้ ...ลองอ่านดู (ถ้าของไม่ขึ้น ก็ไม่ว่ากัน)
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1335003542&grpid=01&catid=&subcatid=
คนด้อยปัญญาในโลกนี้มัน “คิด” เหมือนกันหมดว่า “การทำดีกว่า การพูด” ส่วนผมก็พูดมานานว่า “การพูดดีกว่าการทำ “
หมา ควาย แมว โจร คนโกง ที่ไหนมันก็ทำได้เหมือนกันหมดแหละ โดยเฉพาะทำเลว ที่ทำร้าย ทำลาย สร้างทุกข์ในโลก ..... ส่วนการทำดีนั้นมันยาก มันลำบาก เพราะมันต้องการ คน เท่านั้นที่ทำดีได้ โดยต้องเป็นคนที่คิดลึกด้วยนะ (จ๊ะ)
การ คิด พูด นั้นว่าไปแล้วมันก็คือการทำชนิดหนึ่ง และยังเป็นการทำที่ยากที่สุดด้วย ดังนั้น ผมจึงได้จัดตั้งภาษิตประจำตนไว้ว่า .....
การคิดที่ดี คือการทำที่ยากที่สุด
...คนถางทาง
คนคิดแล้วไม่ทำ ยังเลวน้อยกว่า คนทำโดยไม่คิด เพราะการคิดแล้วไม่ทำ ไม่ทำความเสียหายให้ใคร (อาจยกเว้นตนเอง) ส่วนการทำที่ไม่คิด...โหย...คิดเอาเองก็แล้วกัน
บางครั้งนะคะ ..การคิด(ถึง)(คน)ดี ก็ทำง่ายกว่านะคะ ท่านอาจารย์ 5555
คุณรัชนีครับ...แหมอยากให้พวกคนไทยส่วนใหญ่วันนี้ (ที่ถูกซื้อไปหมดแล้ว) ได้คิดถึงคนดีๆ แบบ ท่านมหาจำลอง บ้างนะ ..แต่แหม มันยากจริงๆ ๕๕๕๕
เขากลายเป็นคนดีที่โลกลืมไปแล้ว