ฟ้าหลังฝน...ของคน(เป็นโรค)มะเร็ง

โรคที่ไม่มีวันหาย และคุณต้งอยู่กับมันจนวันตาย...ประโยคที่ผมได้รับจากคุณหมอและนำมาปรับใช้ในชีวิตจริง

        นับเป็นเวลาหลายปีที่ผมเข้ารักษาตัวตั้งแต่รู้ว่าเป็นมะเร็ง(ที่สมองซีกซ้าย)เมื่อกลางปี 51 การผ่าตัดของผมรวมแล้ว 4 ครั้ง ล่าสุดผมผ่าตัดครั้งที่ 4 ที่โรงพยาบาลรามาเมื่อเดือน พฤศจิกายน 2553 จนผ่านมาแล้วเเป็นปีรอไปตรวจเช็คอีกรอบว่าเนื้องอกขึ้นอีกหรือไม่...เพราะหลังผ่ารอบ 3 ผมฉายแสงไปแล้ว 45 ครั้ง...จึงเป็นเรื่องที่ต้องลุ้นกันต่อไป...แต่ตอนนี้ผมเหมือนได้ชีวิตใหม่  ทุกครั้งที่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อรอวันเข้าผ่าตัด มันก็เป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย...ทุกครั้งผมก็ได้แต่ภาวนาว่าหากจะมีชีวิตรอดกลับมาก็ขอให้ฟื้นมาครบ 32 แต่หากไม่ฟื้นก็หอให้ผมตายไปในเตียงผ่าตัดนั้น...เพราะหากผมพิกลพิการก็คงเป็นเรื่องที่ยากในการดำเนินชีวิต...ลูกๆยังเล็กนัก  พ่อกับแม่ของผมก็มีโรคประจำตัว....แต่ผมก็ได้รับโอกาสดีทุกครั้งนับว่าเป็นบุญของผมจริงๆ....หลังจากผ่าตัดรอบสุดท้ายแล้วผมก็รู้แล้วว่าชีวิตมีค่าแค่ไหน...ผมฟังผลกับหมอรู้ว่าแผลผ่าตัดดีขึ้น...ยังไม่มีก้อนเนื้อเกิดขึ้น..ผมจึงไปบวช 11 วันที่วัดภูเขาทอง(วัดที่หลวงพ่อคำเขียน สุวณโณ) เป็นเจ้าอาวาส ที่จ.ชัยภูมิ ...และหลังจากผมบวชแล้ว...ผมก็ได้รับข่าวดีอีกคร้งไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องสุขภาพแต่ผมสามารถสอบบรรจุได้..หลังจากผมเป็นอัตราจ้างมานานเป็น 10 ปี...แต่การไปบรรจุครั้งนี้ผมเลือกไปที่โรงเรียนนาแห้ววิทยา อ.นาแห้วจ.เลย ซึ่งเลยไปทางด่านซ้าย  เป๋นอำเภอที่ไกลจังตัวจังหวัดที่สุดของจังหวัดเลย  ภูมิทัศน์เป็นภูเขาสูง สลับซับซ้อน...แต่ก็ได้อากาศที่บริสุทธิ์ เหมือนกับว่าผมจะไปพักผ่อนฟื้นฟูสุขภาพก็ว่าได้...13  มิถุนายน  2554 เป็นวันที่ผมเดินทางไปรายงานตัว...วันแรก...มันเป็นความภาคภูมิใจที่สุดของผม...ทำให้ผมเชื่อคำที่ว่า  " ฟ้าหลังฝน ย่อมสวยงามเสมอ"  อยากให้ทุกท่านที่กำลังมีปัญหาเรื่องสุขภาพได้คิดแง่บวกและตั้งใจให้ดีๆเพื่อชีวิตจะได้รับโอกาสดีเช่นผม...

  

[ชลัญธร]

You have a good time to see recovery sky after the rain .But I haven't.

Wish you 're happy in the next time.

[ครูยอดศักดิ์]

ขอบคุณครับผม...