หลังจากที่เราร่วมประชุมวางแผนกันเสร็จเรียบร้อย
ผมก็ได้ฝากการบ้านให้กับพี่ ๆ และพี่ ๆ ก็ได้ฝากการบ้านให้กับผมไปไปนอนคิดที่บ้าน ต่างคนต่างฝากการบ้านการไปนอนคิด
คิดว่า เราจะอบรมบัญชีอย่างไรให้ไม่น่าเบื่อ อันนี้เป็นประเด็นแรก
ประเด็นที่สอง จะอบรมบัญชีอย่างไรให้สนุกสนาน
หลังจากที่เราได้จัดการความรู้เกี่ยวกับปัญหาและอุปสรรคในการอบรมบัญชีและการจัดกิจกรรมต่าง ๆ ที่ผ่านมาแล้วในบันทึก อบรมบัญชีอย่างไรไม่ให้ปวดหัว ซึ่งเราได้ไปนั่งวางแผนร่วมกันที่สำนักงานสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์ ในวันนั้นประกอบไปด้วย พี่อิ๋ว พี่สมชาย คุณเก๋ แล้วก็ผม นั่งวางแผนร่วมกัน
ขออนุญาตเล่าคร่าว ๆ เกี่ยวกับเวทีที่จะต้องไป
เป็นเวทีโครงการฝึกอบรมประชาชนหลักสูตร "ส่งเสริมการรวมกลุ่มการออมเพื่อเศรษฐกิจพอเพียง" ณ อาคารฝึกอบรมสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 9 จังหวัดอุตรดิตถ์ (สสว.9) ซึ่งเป็นงานรับผิดชอบหลักของกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ครับ
หลาย ๆ ท่านก็คงสงสัยว่า สหกรณ์ไปเกี่ยวอะไรด้วยกับการอบรมครั้งนี้ใช่ไหม...
เป็นการร่วมมือกันทางวิชาการ
โดยทางพัฒนาสังคมจังหวัด หรือประชาสงเคราะห์จังหวัดเดิม ทำหนังสือขอความสนับสนุนวิทยากรอบรมบัญชีมายังสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์
แล้วการอบรมบัญชี ก็แน่นอนครับ วิทยากรมือ 1 มือที่เก่งฉกาจที่สุดในการตรวจสอบบัญชี ก็ไม่พ้นพี่อิ๋วของเราครับ
มีสายเลือดนักบัญชีโดยแท้ สายตาสอดส่อง คอยตรวจดูว่าตัวเลขตรงไหนผิด ผิดงบฯ ผิดระเบียบ ไม่รอดสายตาพี่อิ๋วของเราแน่ ๆ (แซวเล่นนะครับพี่อิ๋ว พี่อิ๋วเป็นคนละเอียดมาก ๆ เลย)
ทุก ๆ คนก็คงจะทราบว่านักบัญชีเรื่องความละเอียดนี่ตกถอดสืบต่อกันมาเป็นสายเลือดอยู่แล้วครับ แทบจะอยู่ใน DNA กันเลยทีเดียว (ผมก็เคยไปเรียนบัญชีกับเขาด้วย เพราะผมจบ ปวช. บัญชีครับ ก็มีสายเลือดนักบัญชีอยู่นิดหน่อย)
แล้วนักบัญชีที่ละเอียด ๆ หน้าตาเคร่งเครียดอยู่กับตัวเลขทั้งวัน จะออกไปอบรมกับชุมชนเนี่ยนะ (แค่เห็นหน้าก็เครียดแล้วครับ) แล้วถ้านักบัญชีไปอบรมบัญชีด้วยแล้วล่ะก็ “โกยเถอะโยมมมมม” มีหวังได้เครียด ได้หลับ ได้ปวดหัวเป็นไมเกรนกันบ้างล่ะครับ เหมือนกับที่พี่อิ๋วเคยเล่าให้ฟังเรื่องของยาพาราเซตามอน
บัญชีกับชุมชนเป็นเหมือนของขมกันจริง ๆ...
แต่การอบรมบัญชีคราวนี้ เราวางแผนกันมาอย่างเต็มที่ครับ เราจะทำให้การอบรมบัญชีเป็นสิ่งที่ไม่น่าเบื่อ
ไม่น่าเบื่อไม่พอ จะต้องแฝงไปด้วยความสนุกสนาน
สนุกสนานแค่นั้นไม่พอ เพราะเราไม่ใช่คณะตลก
สนุกสนานแล้ว ทุก ๆ คนในเวทีจะต้องนำเอาหลักการบัญชีที่ได้เรียนรู้ไปนั้น นำกลับไปใช้ที่บ้านกันทุก ๆ คนด้วยครับ
และเป็นการใช้แบบมี “ฉันทะ” ด้วยครับ เป็นการใช้บัญชีในการทำงานชีวิตอย่างมีความสุข
โอ้โห เป็นโจทย์ที่ยิ่งใหญ่มากเหลือเกิน
แล้วอัศวินทั้ง 3 คนของเรา พี่อิ๋ว พี่สมชายและเก๋ จะทำภาระนี้สำเร็จลุล่วงหรือไม่ ลองติดตามผลการปฏิบัติงานของทั้ง 3 ท่านได้ ณ บัดนี้...
บรรยากาศการเปิดการอบรม เป็นไปอย่างเคร่งเครียด
อื่มจะจัดโต๊ะรูปแบบนี้ แต่โต๊ะอย่างไงก็ยังเป็นโต๊ะ จะไปรอดไหมนี่ อัศวินทั้งสามของเรา
จากนั้น วิทยากรในการนำทำกิจกรรมแรก "พี่ชายกลาง" หรือพี่สมชาย ได้มอบไมค์กายาสิทธิ์ให้กับทุก ๆ ท่านเริ่มแนะนำตัว
"กิจกรรมเปิดปาก และเปิดใจ" ส่วนพี่อิ๋วคอยยืนเสริม ส่วนเก๋นั้น คอยเขียน Mind Mapping อยู่บนกระดาน
กิจกรรมเริ่มเข้าท่าและไปได้ดี เมื่อทุกเริ่มได้เปิดปากและเปิดใจ บรรยากาศที่เคร่งเครียดและอึมครึมเริ่มดูสดใสขึ้นแล้ว
วันนี้เป็นการอบรมวันที่ 2 จากจำนวน 3 วัน
สำนักงานสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์ "รับผิดชอบวันที่ 2"
ดังนั้นการออกแบบแผนกิจกรรมต่าง ๆ ต้องคิดให้รอบคอบรัดกุมมากขึ้น ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมต่าง ๆ
นอกจากมีใครเข้าไปอบรมบ้าง คนที่เข้าอบรมเป็นใคร มาจากไหน อายุเท่าไหร่ หน้าที่การงานอะไร จะนำเอาสิ่งใดกลับไปใช้บ้าง และที่ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมก็คือ
"วันแรกเขาทำอะไรกัน" แน่นอน... ไม่ใช่หน่วยงานของเราที่ลงไปครับ มีการทำงานร่วมกันหลายหน่วยงานมาก
ทำหลายหน่วยงานแต่กับชุมชนและคนในเวทีกลุ่มเดิม ดังนั้น "ห้ามซ้ำ" เพราะจะทำให้เกิดอาการเบื่อ
หลังจากที่ฝากการบ้านให้พี่ ๆ เขาเช็คกันแล้ว ปรากฏว่า ยังไม่ค่อยรู้จักกันเท่าไหร่ครับ ก็เลยใช้กิจกรรมนี้ได้
บรรยากาศเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ
การเดินเข้าหาแบบประชิดตัว ด้วยน้ำเสียงต่าง ๆ ที่เป็นกันเอง และคุยเรื่องต่าง ๆ แบบเบา ๆ เป็นกิจกรรมการละลายพฤติกรรมแบบง่าย ๆ ที่สามารถเปิดปาก เปิดใจคนในเวทีที่มีประโยชน์มาก
ความเครียดจากการที่คิดว่า "วันนี้ฉันต้องมาเรียนบัญชี" เริ่มมลายหายไป
เพราะตั้งแต่การแต่งตัวของวิทยากร "คุณอำนวย" และ "คุณลิขิต" ของเราในวันนี้ สบาย ๆ (แบบเบิร์ด) การแต่งกายก็ช่วยทำให้บรรยากาศและสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ดีขึ้นได้มาก ๆ เลย
เหมือนกับที่พี่อิ๋วเคยเล่าให้ฟังว่า...
เมื่อก่อนเคยมีระเบียบของกรมฯ ออกมา "ถ้าออกไปเป็นวิทยากรบรรยายข้างนอก จะต้องแต่งตัวชุดข้าราชการ สีกากี แขนยาว"
โอ้โห แค่เห็นชุดก็ปวดหัวแล้วครับ แล้วยิ่งมาอบรมบัญชีด้วยแล้วล่ะก็ อันนี้ปวดหัวหนัก...
แต่บรรยากาศในวันนั้น เปิดฉากออกแขกมาด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ความเครียด ความกังวลต่าง ๆ ก็หมดไป
อื่ม แล้วมีกิจกรรมอะไรต่อไปบ้างครับ พี่สมชาย พี่อิ๋ว และเก๋
อีกยาวเลยเหรอ...?
อันนี้แค่เริ่มต้นเหรอ...?