สำเนียงใต้ (๑)
สำเนียงพูดของคนไทยในภาคใต้ต่างจากภาคกลาง ผมได้สังเกตความแตกต่างไว้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กอายุอ่อน วันนี้ได้โอกาสเขียนสักที
ผมสังเกตว่า อะไรที่กลางออกเสียงยาว ใต้จะสั้น และตรงกันข้ามก็ใช่ (and vice versa)
เช่นกลางว่า “กินเหล้าใส่น้ำแข็งปล่าววววว” คนใต้จะบอกว่า “กินหร้าววววใส่น้ำแข็งเปร่า” ..โดยตัว ล ก็กลายเป็นตัว ร อีกต่างหาก
เสียง ฟ ฝ จะกลายเป็น คว ขว และตรงข้ามก็ใช่
เช่น ตอนผมเรียนมัธยมที่ รร. เกรียมตะหาน มีผู้กองคนหนึ่งท่านเป็นข่นต๊าย (คนใต้) ตอนพวกเราเข้าแถวฟังโอวาทจากท่าน ก่อนจะขึ้นรถไฟเพื่อไปฝึกภาคสนามที่เจียงหมั่ย ท่านให้โอวาทว่าดังนี้
ผู้ก็องของ “ขวาก” ให้พวกเราไปคิดกันด้วย โดยเฉพาะให้ระวัง เวลาขึ้นรถ ”ไคว”
ท่านผู้กองท่านนี้เวลาท่านพูด ท่านมักติดวลีว่า “ผู้กองของขวาก” เสมอ
...คนถางทาง (๑๓.๓.๒๕๕๕)
ความเห็น (8)
ผมสังเกตว่าศัพท์ในภาษาใต้กับภาษาอีสานจะมีความคล้ายๆ กันอยู่เยอะเหมือนกันครับ แต่จะไม่มีในภาษากลาง เคยอ่านที่ไหนสักแห่งแล้วเขาบอกว่าสำเนียงกลางนี่ไม่ใช่สำเนียงไทยแต่เป็นสำเนียงจีนโบราณพูดไทยจนทำให้ภาษาไทยเพี้ยนครับ
ผมมีความเชื่อว่า ภาษาไทยวันนี้มีรากมาจาก ภาษาใต้ อิทธิพล ศรีวิชัย ที่มีเหนือ ทวาราวดี
ผมเชื่ออะไรมักไม่ผิดหรอก (๕5๕) แล้ววันหลังผมจะมาเขียนนะครับ
ภาษาใต้ เหมือน ระยอง โคราช มากกว่าอีสาน ครับ แล้ววันหลังผมจะมาเขียนต่อครับ
แฮ่ะๆ ผมแยกภาษาโคราชกับอีสานไม่ออกละครับ
พูดถึงตรงนี้ทำให้นึกขึ้นได้ว่าสำเนียงใต้ก็มีแยกแต่ละจังหวัดแต่ละกลุ่มเหมือนกัน สำนวนและศัพท์ก็จะแตกต่างกันพอประมาณทีเดียวครับ
ใช่ครับ เท่าที่ผมได้ยินมา มันมีสำเนียง สุราด นะคอน สงขา พัดลุง ประมาณนี้แหละครับ แต่ผมฟังแล้ว มันต่างแค่สำเนียง แต่คำสับเหมือนกันเลย (คนใต้ชอบ"สับ"อยู่แล้ว ...ผมเองชาติก่อนคงเป็นคนใต้ ๕๕๕)
อ่า!!
เห็นทีต้องระวัง
คนใต้เหมือนกัน
แต่ตอนนี้อยู่แม่สะเรียง
ตอนเด็กจำได้แม่น
พ่อนั้นแหลงภาษาใต้
โลกๆ...กินเฮาะหม้าย
พ่อเว้นไว้
ให้โลกสาว ฮ่าๆๆๆๆๆ
ขอร่วมกับสนุกกับภาษาด้วยคน ครับ.(.เพร๊าะหว่าพ่มเป๋นโค่นตายค่ออย)..ภาษาใต้มีทั้งส่วนที่เป็นสำเนียงที่แยกกันในแต่ละพื้นถิ่นซึ่งคนในภาคใต้ด้วยกันจะสังเกตความแตกต่างและสามารถระบุภูมิลำเนากันได้ ครับ..(บางทีแยกได้ เป็นจังหวัด อำเภอ)..คำศัพท์บางคำก็มีแตกต่างกันในแต่ละพื้นถิ่น..เช่น พริก ทางสงขลาตามอำเภอนอกๆ มักเรียน ดีปลี..แต่ทาง สุราษฎร์ จะเรียก ลูกเผ็ด..ที่น่าจะเป็นเอกลักษณ์ของภาษาพูดของใต้ คือ พูดดัง.. เสียงมีโทนต่ำกว่าภาคกลาง.. เสียงขึ้นนาสิก.. และอยู่ในลำคอ.. มักใช้คำสั้น ง่ายๆ ย่อคำ เช่น คก จก หรีด.. หรือ รวบคำ เช่น สำโรง เป็น โหมรง(พยางค์เดียว)..พยัญชนะ ง เป็น ฮ ... และแสดง ลีลา อารมณ์ชัดเจน..ที่น่าแปลก คือ คำใต้หลายคำ มีใช้ใน ภาษาเหนือ เช่น ห่อนไป-ไม่เคยไป..อุปนิสัย คนใต้(แต่เดิม) มักมีลักษณะนิสัยชอบแสดงตน อาสางาน รักพวก ชอบตลกคะนอง..และพูดจริง ทำจริง รักใครรักจริง..ซึ่งลักษณะเหล่านี้กำลังค่อยๆหมดไปในปัจจุบัน..พร้อมกับภาษา และสำเนียง..
อะไรกันกระทู้เเบนี้แย่ที่สุด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อะไรกันๆๆๆทำไมไม่ยกตัวอย่างประโยคเยอะๆหา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!มันจะไปพออะไรอยากรู้