วันแห่งความรักจริงหรือ

       ทำไมนะพอถึงวันที่  ๑๔  กุมภา ทีไรก็ได้ยินข่าวสารที่ไม่น่ารื่นรมย์ใจนัก  เกี่ยวกับความประพฤติของเยาวชนคนของชาติทั้งหลายที่เสีย ๆ หาย ๆ ในเรื่องเพศ  และก็ให้สมเพศใจยิ่งขึ้นก็บรรดาสื่อทั้งหลาย  ทำไมละ.. ทำไมไม่สื่อให้เห็นถึงด้านที่ดี ๆ ของวันวาเลนไทน์  วันที่คนทั้งหลายควรนึกถึงวันที่ต้องสูญเสียคนดีคนหนึ่ง  คนที่สร้างสรรค์สิ่งดีงามแก่สังคมโลกใบนี้จนคนที่สูญเสียต้องระลึกถึงด้วยการนำเอาดอกกุหลาบไปวางไว้ที่หลุมศพเพื่อบูชาความดีของเขา ซึ่ง ก็คือ เซนต์วาเลนไทน์ นั่นเอง  ทำไม และ ทำไม ๆๆ งงจริง  สื่อถึงไม่สื่อให้คนเห็นตรงจุดนี้ และ สื่อให้คนเห็นค่าของเวลาชีวิตที่ควรอุทิศเพื่อทำความดี  เพราะเวลาชีวิตนี้น้อยนัก  จึงต้องเร่งรีบเพื่อทำความดีกันให้มากและก็ควรจะมีความรักที่บริสุทธิ์ คือ รักที่ไม่เห็นแก่ตัว  รักกันอย่างเข้าใจชีวิต  รักอย่างผู้ที่พร้อมจะให้อภัยแก่กันและกัน  แต่นี่กลับสื่อไปเหมือนกับเป็นการชี้ทางให้กับเยาวชนให้ได้ยินแต่เรื่องเพศ  เรื่องการเสียตัว  เสียสาว กันอย่างอึกทึกครึกโครม  หรือ เป็นเพราะมันมีผลประโยชน์ทางการค้าแอบแฝงกันหรือเปล่า  สื่อทั้งหลายจึงลืมที่จะทำหน้าที่ของสื่อสารสิ่งดีงามเพื่อจรรโลงสังคม  เพื่อลูกหลานเยาวชนคนของชาติไปเสีย

      นี่ก็คงจะเป็นอีกมุมมองหนึ่งที่อยากจะสื่อให้ท่านผู้อ่านได้ร่วมคิด และร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน  และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าต่อไปคงจะมีสื่ออีกด้านที่จะคอยเป็นกระจกส่องด้านดีงามให้เยาวชนคนของชาติได้เห็นและเข้าใจกันบ้าง ...

[นาย ธนา นนทพุทธ]

นมัสการครับ

                  ประกาศถาโถมโครมคราม

                  ตูมตามกระเพื่อมเสื่อมเสีย

                  มุ่งหมายเสียตัวผัวเมีย

                  ไม่เคลียร์ครอบคลุมมุมเดียว

                              ทำให้เข้าใจไปผิด

                              ยึดติดตัวเปลืองเรื่องเสียว

                              เรื่องรักชื่นชมกลมเกลียว

                              กลับเหลียวไม่เห็นเป็นกรรม

                 

[พระมหาประเสริฐ ธมฺมเสฏฺโฐ (งิ้วสูง)]

สาธุ.. ใช่แล้วคุณโยมธนา นนทพุทธ