เส้นทางชีวิตและเทวดาผู้รังสรรค์
วันนี้ได้รับอีเมลล์อีก 1 ฉบับท่านจาก อ.โอ๋ (dandelion) ซึ่งท่านได้เล่าถึงความเป็นไปต่าง ๆ ในมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรที่ผมได้เกิดและเติบโตที่นั่น จนผมได้เป็นผมอยู่ทุกวันนี้ ได้เรียนได้ทำงาน เติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ได้ก็เพราะ “ราชภัฏ”
ราชภัฏ
หมายความว่า
"คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน"
คำ ๆ นี้ยังดังก้องอยู่ในหัวผมเสมอ
ทุก ๆ ครั้งที่จะเริ่มต้นทำงานสิ่งใด จะวางแผนหรือตัดสินใจ ผมคิดอยู่เสมอว่า เราเป็นคนของในหลวงนะ เป็นคนของพระราชา เรามาทำงานเพื่อ "ตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน" นั่นก็เพราะเราเป็น "ข้าของแผ่นดิน"
แต่กว่าที่จะมาถึงตรงนี้ได้
จากโรงพบาลาลศิริราช ถึงหมู่บ้านเศรษฐกิจ
จากกรุงเทพฯ สู่กำแพงเพชร
จากอุตรดิตถ์ถึงอุบลราชธานี
จนมาถึงวันนี้
ชีวิตของผมก็ได้เดินผ่านก้าวย่างต่าง ๆ มามากมายตั้งแต่เด็ก ๆ ได้เรียน ได้รู้ ได้เล่น และก้าวผ่านสรรพสิ่งมากมาย
ผมจึงขอเล่าประวัติต่าง ๆ เพื่อย้อนระลึกถึงชีวิตของตนเองว่าเคยได้ประสบพบเจอสิ่งใดมาบ้างครับ
แต่จะเขียนในบล็อก "ความรู้คือพลัง" นี้คงไม่เหมาะสักเท่าไหร่ครับ
ก็เพราะว่า
ผมมีบล็อก "ไดอารี่ชีวิต" อยู่แล้วครับ ซึ่งเป็นบล็อกที่สร้างขึ้นมาเพื่อเรียงร้อยย่างก้าวของชีวิตต่าง ๆ ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบันโดยเฉพาะครับ เป็นบล็อกที่เหมาะสมที่สุด
ถ้าเพื่อน ๆ พี่ ๆ ท่านใดสนใจ ประวัติเล็ก ๆ ของคนตัวโต ๆ ขอเชิญติดตามได้ที่บล็อก ไดอารี่ชีวิต นะครับ
ความเห็น (2)
- รับทราบครับผม
- จะติดตามไปถล่ม เอ๊ย!! ติดตามอ่านด้วยใจระทึก....
- อยากรู้ว่าสิ่งใดกันนะ ที่หล่อหล่อมเด็กชายจอห์น(เจ้าเด็กหัวโป๊งเหน่ง..ข้างบนเนี่ย) ให้มาเป็นนายปภังกร ผู้เก่งกาจ และ เข้มแข็ง....
- ขอบคุณมากครับผม
- เข้ามาถล่มได้เลยครับ จะเปิดเผยประวัติชีวิตแบบหมดเปลือกเลยครับ
- 5555 เด็กหัวโป๊งเหน่ง เท่ห์มาก ๆ ครับ ถ้าป้าบวมกับท่านmoomi เห็นรูปเด็ก ๆ ของผมในไดอารี่ชีวิตแล้วจะยิ่งฮากว่านี้ครับ ว่าไม่น่าเชื่อเลย ว่าจะหล่อบาดใจสาว ๆ ขนาดนี้ อิอิ
- ขอบพระคุณกับป้าบวมกับท่านmoomi อีกครั้งครับ ที่ท่านทั้งสองได้เป็นปูชนียบุคคลที่สำคัญยิ่ง ซึ่งทำให้หลาน ๆ หลาย ๆ คนมีกำลังใจในการทำงานและสู้ชีวิตต่อไปครับ
- ขอให้พลังแห่งความดีและรักความสถิตกับท่านทั้งสองตลอดไปครับ