Midnight in Paris

เที่ยงคืนเพี้ยนๆ ของนักเขียนหนุ่ม

กำกับ/เขียนบท : Woody Allen
นำแสดง : Owen Wilson, Rachel McAdams, Kathy Bates, Marion Cotillard
ความยาว : 94 นาที
ระดับความชอบ : 9/10

ผมพยายามจะใกล้ชิดกับงานของปู่ Allen มาระยะหนึ่งแล้ว แต่หนังเรื่อง Anny Hall ที่ตามหามานานหลายปีจนป่านนี้ก็ยังไม่เจอ
เคยได้ดูเรื่องเดียวคือ Match Point ออกจะอิโรติก ขับความเซ็กซี่ของ Scarlett Johansson อย่างมากทีเดียว แต่ก็ยังไม่ค่อยถูกใจกับงานเรื่องนั้น

จะว่าไปแล้วเรื่องราวความรักในหนังของปู่จะมักมีเรื่องการนอกใจ หวั่นไหว เปลี่ยนคู่ตามสถานการณ์ ทำให้รักงานของปู่ไม่ถูกใจผมมากนัก

แต่ความเด่นของปู่ Allen คือการแสดงภาพของเมืองที่เป็นสถานที่ในเรื่องได้งดงาม น่าหลงไหล ทำให้ผู้ชมหลายคนเกิดความอยากไปเที่ยวเมืองนั้นขึ้นมามีเดียว
Midnight in Paris ก็เช่นกัน จากที่น่าหลงไหลอยู่แล้ว ยิ่งมาดูเรื่องนี้ เมืองนี้สวยขึ้นอีกเป็นกอง
"ฉันไม่แน่ใจนักว่าที่ Paris กลางวันหรือกลางคืนสวยกว่ากัน" คำพูดหนึ่งของสาวสวย Adriana
ภาพของ Paris ประกอบเพลงในช่วงต้นเรื่อง ช่างได้อารมณ์และรู้สึกว่าเมืองนี้สวยจริง
ยิ่งเพิ่มเรื่องเป็นสถานที่ชุมนุมของศิลปินแขนงต่างๆ ยิ่งขับความเด่นของเมืองนี้เข้าไปอีก
นึกอยากให้ปู่มาทำหนังที่เมืองไทยบ้าง คงทำให้มีภาพเมืองไทยมุมมองสวยๆ ขึ้นอีก

บทในเรื่องนี้ออกจะแฟนตาซี
เริ่มจาก Gil นักเขียนหนุ่มมา Paris กับคู่หมั้นและครอบครัวของเธอ
Gil อยากมาอยู่ที่เมืองนี้เพื่อเขียนนวนิยาย แต่คู่หมั้นของเขาอยากอยู่ Malibu และให้ Gil เขียนบทหนังให้ Hollywood ต่อไป
Gil และ ว่าที่พ่อตาชอบพรรคการเมืองคนละพรรค แล้วจะอยู่กันได้ไหมเนี่ย?

คู่ของ Gil มาพบเพื่อนอีกคู่หนึ่ง ชายหนุ่มกับแฟน ฝ่ายชายเป็นคนรู้เยอะแต่คงไม่เป็นไรหากคู่หมั้นของ Gil ไม่ได้ปลื้มเขาไปด้วย เธอปลื้มเขามาตั้งแต่เรียนแล้ว ยิ่งเห็นเขามาบรรยายสถาบันที่มีชื่อเสียง ยิ่งปลื้ม

แล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึง ในคืนหนึ่งหลังจากอาหารค่ำ Gil ไม่ยอมไปเต้นรำต่อด้วย ขอเดินกลับโรงแรมคนเดียวแล้วหลงทาง จนเที่ยงคืน มีรถและศิลปินมารับและชวนไปเที่ยวด้วย เขาพบศิลปินในยุคเก่ามากมาย เช่น เฮอร์เนส ฮัมมิ่งเวย์, พาโบล ปิกัสโซ่ เป็นต้น
รวมทั้งสาวสวย Adriana ที่สร้างแรงบันดาลใจให้พาโบล ปิกัสโซ่ วาดรูป

แต่ Adriana ก็ไม่ชอบยุคของเธอ เธอกลับชอบยุคก่อนหน้าเธออีก คนเรามักไม่พอใจในปัจจุบัน มักบอกว่ายุคก่อนดีกว่าอย่างโน้นอย่างนี้ เป็นอย่างนี้ทั่วโลก
หนังเรื่องนี้สรุปให้ตอนท้ายว่า อยู่กับปัจจุบันดีกว่าครับ

งานเขียนของ Gil ได้รับคำวิจารณ์จาก เกอร์ทรูด สไตน์ และ ฮัมมิ่งเวย์
แล้วคำพูดของฮัมมิ่งเวย์จากปากเกอร์ทรูด สไตน์ ก็เข้าสู่ทางของปู่ Allen คือการนอกใจ จน Gil บอกเลิกกับคู่หมั้น ตัดสินใจอยู่ Paris ต่อ และเจอคนที่ชอบเดินตากฝนใน Paris เหมือนกัน
หนังไม่มีฉาก Love Scene แต่บรรยากาศเรื่องรักๆ ใคร่ๆ อบอวลเลยครับ

ชอบสาวสวยที่เป็นแรงบันดาลใจ เธอสวยมาก คุ้นหน้าเธอ มาค้นดูเล่น Inception ที่เป็นภรรยาของพระเอกน่ะครับ
องค์ประกอบอื่นๆ ของหนังเรื่องนี้ลงตัวมาก นอกจากภาพแล้ว ดนตรีประกอบก็ไพเราะเหลือเกิน บทพูดของเหส่าศิลปินก็เด็ดขาด เรียกเสียงหัวเราะได้หลายครั้งเลย

การค้นหาตัวตนบางครั้งต้องใช้ปาฏิหาริย์ แต่ใครจะได้เจอเหมือน Gil จนทำให้รู้ว่าใครๆ ก็ไม่พอใจในปัจจุบันของตน จนเขาคิดได้ มาอยู่กับปัจจุบัน

เมื่อเราไม่มีปาฏิหาริย์มาช่วย ก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบันให้ได้ คนที่อยู่ตรงหน้าคุณสำคัญที่สุด ให้เวลากับเขา เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะเจอเขาอีกเมื่อไหร่
ดีๆ กันไว้เถอะครับ

เพราะเราไม่มีเที่ยงคืน ในเมืองไหน ให้เรามาทบทวนได้อย่างนี้หรอกครับ
เราต้องทบทวนและค้นหาตัวตนเอาเองครับ

มีความสุขทุกคนครับ

ปล.1 ผมจัดหนังเรื่องนี้ในหมวดค้นหาตัวเอง
ปล.2 หนังในหมวดค้นหาตัวเองเรื่องอื่นๆ ครับ man of the year, แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า, Thank you for smoking, Eat Pray Love และ The Devil Wears Prada