นำดอกไม้จากดอยตุงมาฝากครับ
สวัสดีค่ะคุณโสภณ
ดอกไม้เมืองหนาวสวยงามสดชื่น
ขอบคุณเหลือเกินสำหรับวันนี้คะ่
ยามห่างไกล จะได้รู้ซึ้ง ถึงความเงียบ เหงา
บ้าน คือ สถานพักพิง กาย จิต วิญญาณ ขอบคุณค่ะพี่รุ่ง
สวัสดีค่ะคุณชาดา Natadee
ต้องขออภัยค่ะ
ที่ดิฉันลบกระทู้ผิดไป ตั้งใจจัลบของตัวเองที่ซ้ำกัน
แต่ดิฉันจำข้อความได้ค่ะที่บอกว่า...คิดถึงคนไกล
ที่จริงขณะที่เราคิดถึงใคร
ก็จะเกิดพลังงานขึ้นมาแล้วมีแรงขับเคลื่อนไปถึงคนนั้น
จะมากน้อยอาจปรากฏเป็นอาการปิติในใจ
หรืออาจเป็นภาพที่ปรากฏชัดเจนในใจก็ได้
ส่งไปนะคะ ถึงจะอยู่ไกล ก็คิดจนถึงแน่นอนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณPoo
กว่าเราจะยอมรับสถานที่ใดให้เป็นบ้านของเราได้
ก็ย่อมมีความผูกพันกันพอสมควร
สรุปแล้วต้องรู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่มีคุณต่อเรามากๆด้วย
ความคิดถึงบ้านอีกหลัง ขณะที่อยู่ในบ้านอีกหลัง
เกิดขึ้นได้เสมอค่ะ
บางครั้งชวนให้น้ำตาไหล..
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
เพลงเพราะมากค่ะพี่รุ่ง
สบายดีนะคะ
คุณอรุณสวัสดิ์ค่ะคุณถาวร
"อันรักกันอยู่ไกลถึงสุดขอบฟ้า..
เหมือนชายคาเข้ามาเบียด ดูเสียดสี...."
นะคะ คุณถาวร
สวัสดีค่ะคุณสามสัก
เวลาเราคิดถึงบ้าน
มันอยากจะร้องไห้
ความเหงามากัดกร่อนใจเราให้เหลือนิเเดียว
กำลังใจจากคนรอบข้างช่างเป็นการเยียวยาที่ดีที่สุด
...คิดถึงบ้าน...คิดถึงคนที่บ้าน....คิดถึง...คิดถึง..นะคะ
สวัสดีค่ะคุณคนบ้านไกล
ต่อให้อยู่แสนไกล
ความคิดถึงก็จะพาเรามาหยุดอยู่ตรงบ้านเราทุกที
กาลเวลาไม่สามารถลบภาพบ้านของเราได้
แม้จะมีข้อแม้ ข้อจำกัดมากมาย แต่เราก็คิดเสมอ....จะกลับบ้าน
เป็นกำลังใจให้เสมอ..ทุกคราวที่คิดถึงบ้านนะคะ
......พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก.......
บ้านก็รอการกลับมาของทุกๆคนค่ะ.