กราบครู

ครูคือผู้ให้ เราเด็กไทยเคารพครู

   

ดุจเทียนทองส่องแจ้ง    อำไพ

ครูนี่แหละใช่ใคร                ก่อเกื้อ
เมตตาต่อศิษย์ให้               ทุกสิ่ง
จิตท่านนั้นโอบเอื้อ              บ่เว้นคนใด

     บูชาคุณท่านผู้              ปรานี  
ศิษย์มุ่งกตเวที                  ยิ่งล้น
ขอพรสิ่งใดดี                     มอบแด่  ครูนา
พบแต่ความสุขท้น             เปี่ยมด้วยตลอด

========================

แต่ก่อนเราเยาว์วัยไร้เดียงสา
ทั้งสติปัญญายังโง่เขลา
คุณครูนั้นปั้นปลูกลูกศิษย์เอา
คอยขัดเกลาเตือนตักรักเมตตา

ทุกถ้อยคำพร่ำสอนตอนเป็นเด็ก
ด้วยยังเล็กไม่ซึ้งถ้อยสักน้อยหนา
แต่ฝังจิตสนิทนานตามกาลมา
จึงตรึงตราเตือนตนจนปัจจุบัน

ศิษย์จึงมีวันนี้ที่ก้าวหน้า
นำศิลปวิทยามาสร้างสรรค์
พัฒนาตนจนเรืองโรจน์โชติช่วงพลัน
บังคมคัลพระคุณครูเทอดบูชา

ขอคุณพระรัตนตรัยอวยชัยท่าน
สุขสำราญกายใจให้หรรษา
สุขสดชื่นรื่นรมย์สมอุรา
เป็นพรหมาของศิษย์นิจนิรันดร์

 https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dFBZa1RQRHRZdHpoV05Gamh0UTdsd0E6MQ

[อ้อ]

อ่านแล้วคิดถึงครูสมัยประถม มัธยม จังเลยคะ อยากนำพวงมาลัยไปกราบครูจัง ท่านคงแก่มากแล้วนะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

 

ครูดีมีวิชาน่านิยม

ศิษย์ชื่นชมส่งใจรักเป็นนักหนา

ทั้งสอนสั่งศีลธรรมและจรรยา

ช่วยนำพาชีวาเป็นสุขเอย

..........................,....

นงนาท สนธิสุวรรณ

๑๖ มกราคม ๒๕๕๕