อะไรที่สำคัญกว่า
เมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมา
ในวันหยุดสุดสัปดาห์ช่วงคริสต์มาสหรรษา
สองพ่อลูกก็หยอกล้อกันเล่นกันตามประสาพ่อลูก
มีเจ้าปังปอนด์และมะจังร่วมก๊วนอยู่ด้วย
ก็เอากล้องถ่ายรูปตัวใหม่ที่เพิ่งซื้อมาได้ราว ๓ เดือน มาถ่ายเล่นกันอย่างสนุก
ถ่ายโหมดเคลื่อนไหว ภาพนิ่ง
มีน้องซอมพอ คุณพ่อ และสองหมาน้อยกลอยใจผลัดกันเป็นนายแบบ
ระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินสนุกสนานกันอยู่นั้น
พลันเสียงหัวร่อต่อกระซิกก็หยุดกึก
ความเงียบงันเข้ามาแทนที่
พร้อมกับใจของพ่อที่หายแว๊บ
กล้องหลุดมือตกลงพื้นดังแป๊ก
หลุดระหว่างที่น้องซอมพอกำลังจะยื่นคืนให้คุณพ่อ
คุณพ่อรีบหยิบกล้องขึ้นมาจากพื้นเช็คดูอาการ
ปรากฏว่าเลนส์ซูมเปิดออกปิดไม่ได้ มีรอยบิดเบี้ยว
ดูท่าทางน้องซอมพอรู้สึกผิดมาก
กลัวว่าเดี๋ยวคุณพ่อว่าแน่ๆ แล้วน้ำตาก็เริ่มปริ่มๆ
คุณพ่อรีบบอกทันทีว่าช่างมันเถอะ
ไม่มีใครผิด
ถ้าผิดก็ต้องผิดทั้งสองคนเราแหละ
ที่ไม่ได้ระวัง
พ่อนั่นแหละไม่ได้ดูแลและคอยระวังเอง
แล้วมันก็ไม่ได้สำคัญไปกว่าความรู้สึกของลูกหรอก
ความรู้สึกที่เราสนุกสนานหยอกล้อกันตามประสาพ่อลูก
มีเวลาอยู่ด้วยกัน เล่นหัวกัน
มีค่าสำคัญกว่ากล้องถ่ายรูปหลายเท่านัก
ฉะนั้นจึงไม่ควรมาเสียอารมณ์
และหาว่าใครผิดใครถูก ให้เสียบรรยากาศ
สำคัญคือกล้องเสียก็เอาไปซ่อมได้
หากซ่อมไม่ได้ก็ถือเสียว่าเป็นโอกาสในการที่จะได้ซื้อกล้องตัวใหม่
แต่ราคาความรู้สึก ความรัก ความผูกพัน ของพ่อและลูก
มันซ่อมไม่ได้ ซื้อใหม่ไม่ได้
เราจึงต้องทนุถนอมมันไว้ให้ดีที่สุด
เพราะนี่คือชีวิตเรา ชีวิตครอบครัว
เพียงแต่เราก็เอาเหตุการณ์นี้เป็นบทเรียน
ระมัดระวังในการเล่น
ไม่ประมาท
เพียงแค่นี้เราก็จะเป็นสุข
สุขกับครอบครัว
ที่เราสร้างด้วยความคิดและการปฏิบัติของเราเอง
..................................................
ความเห็น (1)
ขอบคุณแง่คิดๆ นี้ค่ะ ... ความรัก ครอบครัว สำคัญ เหนือสิ่งใด
ชอบภาพ ท่าทางตากล้องน้อย คิตตี้ ซอมพอ ท่าไหนๆ ก็น่ารักซะ