ภาษาผู้ไทวันละคำ...ปะตู่บ้อง

       วันนี้ขอเสนอภาษาผู้ไทด้วยคำว่าปะตู่บ้อง ค่ะ

             ในสมัยก่อนบ้านเรือนชาวผู้ไทจะทำการเจาะช่องหน้าต่างเล็กๆที่ฝาบ้านพอให้มองออกไปข้างนอกได้เล็กน้อยและเรียกช่องนี้ว่าปะตู่บ้องต่อมาเมื่อมีการทำหน้าต่างบ้านที่มีขนาดใหญ่ขึ้นชาวผู้ไทก็ยังเรียกหน้าต่างว่าปะตู่บ้องอยุ่ แต่ผู้ไทยรุ่นหลังอาจจะไม่รนู้จักเพราส่วนมากจะเรียกหน้าต่างเหมือนไทยกลางแต่เป็นสำเนียงผู้ไทว่าหน้ ๊าต้าง  แต่ผุ้เฒ่าผู้แก่ยังคงเรียกปะตู่บ้องอยู่ และจะมีอีกคำที่มีความหมายว่าเป็นหน้าต่างก็คือป้องเหย้ี  ๊มหรือปองเยี่ยม(ไทอิสาน)เป็นภาษาไทอิสานแต่ผู้ไทเอามาใช้ด้วยจึงออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่าป้องเหย้ ๊ม(คำว่าเหย้ ๊มจะมีเสียงวรรณยุกต์ตรงกับเสียงวรรรยุกต์ของคำว่าโต๊ะ, รัก)

       ส่วนประตูผู้ไทจะเรียกว่าปะตู่หรือพะตู่

              ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ

[สามสัก(samsuk)]

• 

[สุภัทรา เจติโคตร]

• ขอบคุณค่ะคุณสามสักสำหรับพรปีใหม่
• พรใดเลิศพรใดประเสริฐขอให้กลับไปหาคุณสามสักเช่นกันค่ะ
• ขอบคุณค่ะ