การศึกษาใหม่ ทำโดยการตรวจสแกนสมองด้วยเทคนิคพิเศษ (diffusion tensor imaging) นักฟุตบอลสมัครเล่นที่เก่ง (keen amateur players) 32 คน พบว่า สมองมีการเปลี่ยนแปลง คล้ายคนไข้สมองถูกกระแทก (concusssion)
การศึกษานี้พบว่า จุดแบ่ง (cut off level) ว่า การโหม่งฟุตบอลจะเป็นอันตรายต่อสมองชัดเจนหรือไม่ อยู่ที่จำนวนครั้ง คือ ถ้าโหม่งน้อยกว่า 1,000 ครั้ง/ปี หรือประมาณ 3 ครั้ง/วัน (ถ้าเล่นทุกวัน) น่าจะปลอดภัย
ปี 2002/2545 มีรายงานการตายของคุณเจฟฟ์ แอสเทิล นักฟุตบอลชาวอังกฤษอายุ 59 ปี หลังจากพบอาการสมองเสื่อมหลายปี ผลการตรวจศพโดยผู้เชี่ยวชาญการชันสูตรศพ (coroner) พบว่า เป็นผลจากการโหม่งบอล
ผลการชันสูตรพบว่า ปัจจัยเสริมที่ทำให้ตายในยุคนั้น (1960s = 1960-1969/2503-2512) คือ หนังที่ใช้ทำลูกบอลหนักกว่าทุกวันนี้มาก
ดร.ไมเคิล ลิปตัน (แหล่งข่าวไม่ได้รายงานว่า เป็นอะไรกับชาลิปตัน) หัวหน้าทีมวิจัย จากมหาวิทยาลัยอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ กล่าวว่า ความเร็วลูกบอลในการเล่นเพื่อความสนุกสนาน (recreational play) เร็วประมาณ 34 ไมล์/ชั่วโมง = 54.72 กม./ชม.
ความเร็วลูกบอลในการเล่นระดับอาชีพ (professional play) เร็วกว่านั้นกว่า 2 เท่า = มากกว่า 109.44 กม./ชม.
การศึกษานี้พบว่า สมองของนักฟุตบอลที่โหม่งบ่อย (frequent headers) มีการบาดเจ็บชัดเจน 5 ตำแหน่ง โดยเฉพาะสมองส่วนที่ทำหน้าที่จดจ่อ-สมาธิ ความจำ ประมวลผล(คิด), และการมองเห็น
กลไกสำคัญ คือ การเคลื่อนตัวของสมอง-เส้นประสาทในแนวหน้า-หลังอย่างแรงทำให้เกิดการกระชากของใยประสาทก่อน หลังจากนั้นจึงทำให้เซลล์สมองเสื่อมสภาพ
ผลการตรวจสอดคล้องกับการตรวจสอบสมรรถภาพสมองในด้านความคิดอ่าน ความจำ และความเร็วในการตอบสนองสิ่งเร้า (ถ้าสมองเสื่อมจะตอบสนองช้าลง)
ดร.ลิปตัน กล่าวว่า การศึกษานี้เป็นการศึกษาแรกเริ่ม จำเป็นต้องรอการศึกษาเพิ่มเติม เพื่อสนับสนุนหรือคัดค้านต่อไป ทว่า... ถ้าโหม่งน้อยๆ หน่อย คือ ให้ต่ำกว่า 1,000 ครั้ง/ปี หรือ 3 ครั้ง/วัน ได้น่าจะดี
ไม่มีความเห็น