หวัดดีค่ะ.... มีใครจำแม่มดน้อยได้รึเปล่าคะ
แม่มดน้อยหายไปจากหน้านี้ยาวนานเหลือเกิน วันนี้นึกขึ้นมาได้ว่า..คิดถึง...นะเลยเข้ามาขีดเขียนเล่าเรื่องราวการเดินทางที่ห่างหายไปให้พี่ๆเพื่อนๆในหน้านี้ฟังกัณ วันนี้ แม่มดน้อยได้กลายเป็น แม่มดน้อยคนเดียว ที่ในโลกใบนี้ไม่เหลือใครแล้วเมื่อสองปีที่แล้วแม่มดน้อยเสียแม่....หลังจากนั้นก็ทำโน่นทำนี่ มีสารพัดเรื่องในชีวิตบ้านที่ไม่มีแม่ก็ไม่เหมือนเดิม พ่อนั่งซึมเกือบตลอดเวลา น้องชายก็โกรธทุกสิ่งทุกอย่างคนรักก็ไม่เคยยอมเข้าใจ จะใช้ชีวิตคู่ ในเวลานั้นแม่มดน้อยถือว่าเป็นหลักของบ้าน จะทิ้งพ่อทิ้งน้อง มันทำไม่ได้ แต่ช่างเถอะความเข้าใจหรือไม่เข้าใจ เมื่อถึงวันนี้ เค้าก็ทิ้งแม่มดน้อยไปอ่่ยู่กับคนที่ใช่ของเค้า จากไปทั้งๆที่.....รักที่เอ่ยจากปากมันหมดค่าไปแล้ว เมื่อเค้าเลือกคนอื่น
เมื่อปลายเดือน ก.พ.ปี 54 นี้ พ่อของแม่มดน้อยต้องเข้าผ่าตัดโรคหัวใจ ใช้เวลาในการเข้าโรงพยาบาล 5 วัน แล้วพ่อก็จากไปโดยไม่ได้กล่าวลา..ไม่เหลือใครอีกแล้วน้องก็บอกว่าอยากต่างคนต่างอยู่ แม่มดน้อยย้ายออกมาอยู่คอนโด และก็คิดแล้วว่าหมดความรับผิดชอบแล้ว ถึงเวลาที่จะเริ่มต้นชีวิตกับคนรักแล้ว แต่กลายเป็นว่า เค้าไม่ต้องการใช้ชีวิตร่วมด้วย ทุกอย่างเป็นเพราะความผิดของแม่มดน้อย ไม่ดีในทุกเรื่อง ขุดทุกเรื่องที่ผ่านไปแล้ว จบไปแล้วก็เอากลับมาเป็นเรื่องในการทะเลาะได้ คนเรายามเมื่อหมดรัก จะเข้าใจและปล่อยมืออย่างมีเกียรติให้เค้าจากไป แต่เค้าไม่บอก เค้าเพียงแต่บอกว่าจบแล้ว มันเริ่มต้นใหม่ไม่ได้แล้ว ..ซึ่งแต่แรกแม่มดน้อยก็ไม่เข้าใจว่า ไหนว่ารักและเราจะใช้ชีวิตแก่เฒ่าไปด้วยกันไง ทำไมมันเป็นแบบนี้ ทุกครั้งจะมีแต่ความหงุดหงิด อารมณ์เสีย คิดถึงแม่ก็โดนคำพูดว่า ตายไปตั้งนานแล้วยังมานั่งคิดถึงอีก จะไปก็ไปขอเพียงทำไมต้องทำร้าย เค้าบอกว่าเค้าขอคืนคำพูดว่าจะดูแลแม่มดน้อยกับวิญญาณพ่อแม่ ไม่ว่าจะพูดยังไงเค้าก็จะไป แม่มดน้อยด่าเค้าว่าเป็นคนสารเลว ไม่รับผิดชอบ เข้าล๊อค ทุกอย่างทุกเรื่องกลายเป็นความผิดของแม่มดน้อย ผิดตั้งแต่เริ่มรัก คบกัน รักกัน ผิดมาตลอด เค้าขุดทุกเรื่อง แม่มดน้อยไปทำงานกับนายก็กลายเป็นว่าโกหก ไปกับผู้ชายอื่น แม่มดน้อยไม่สบายใจมีทุกข์ แทนที่จะปลอบกลับด่าซ้ำ
วันที่รู้ชัดเจนว่าเค้าอำมหิต หมดใจคือวันที่แม่มดน้อยไม่สบาย ไข้สูงอยู่ที่คอนโดคนเดียว 4 วัน เค้าไม่เคยโทรมาหา มาถามไถ่ โทรไปหาก็บอกว่าก็เป็นแบบนี้ประจำอยู่แล้วทำไมต้องห่วง แม่มดน้อยโพสต์กับเพื่อนใน FB ก็หาว่าเรียกร้องความสนใจ และที่ร้ายกว่านั้น ไม่เคยคิดมีความลับอะไรเลยแต่เค้า block fb แม่มดน้อย บอกว่าไม่อยากมีปัญหา..ก็ยังโง่ไม่เข้าใจ ที่ block ไม่ใช่เพราะไม่อยากรู้เรื่องแต่เพราะกลัวแม่มดน้อยรู้ว่ากำลังเริ่มต้นคบคนอื่นอยู่ ตลอดเวลาที่คบ ทะเลาะกันไม่รู้กี่ครั้ง ก็กลับมาพูดคุยกัน แต่นี้มีคนใหม่ เลยหาเรื่องทะเลาะและไม่กลับ ไม่มีน้ำใจ ไม่ห่วง ไม่มีเมตตา น้ำท่วมแม่มดน้อยเป็นห่วงเค้ามาก โทรไม่รับ ไม่โทรกลับ ต้องใช้เบอร์อื่นโทรถึงรับและที่ซึ้งใจที่สุดคือไม่ต้องเป็นห่วงมีความสุขดี ตราบใดที่ชีวิตนี้ไม่มีแม่มดน้อย ถ้าอยากให้ก็ช่วยออกจากชีวิตไปเลย ไม่ต้องส่งเสียง ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยว ไม่ต้องรู้จักกันอีกเพราะเค้าพบคนที่ใช่แล้ว สังหรณ์แม่มดน้อยไม่เคยผิดตั้งแต่รู้ว่าเค้าเรียนต่อปริญญาโท แล้วมันก็เป็นจริง..
วันนี้แม่มดน้อยออกจากชีวิตเค้าแล้วชั่วนิรันดร์ แต่ขอเขียนบันทึกไว้เพื่ออ่านและจดจำในสิ่งที่เค้าทำ ให้มันซึมซับเข้าไปในสายเลือด จะไม่ขอลืมจนชั่วชีวิต มิบังอาจอวยพรแต่แม่มดน้อยจะมีชีวิตใหม่ของแม่มดน้อย ให้มันรู้ไปว่าผู้หญิงตัวคนเดียว ไม่มีพ่อแม่ผู้ชายที่รับปากกับคนใกล้ตาย ไปขอกับแม่ของผู้หญิงคืนคำทิ้งไว้โดยไม่ห่วงใย จะอยู่ไม่ได้ ต้องอยู่ให้ได้ และอยู่อย่างดีที่สุดให้สมกับความดีไม่พอที่ทำให้เค้าทิ้งไป..แม่มดน้อยไม่ขอรับรู้เรื่องราวใดๆเกี่ยวกับบุรุษนี้ชั่วชีวิต และก็ไม่เชื่อในคำว่า..รัก..ของผู้ชายอีกแล้ว ขออยู่กับสิ่งดีงาม ขอเป็นคนดี ให้สมกับชาติตระกูลลาทีเวลา 4 ปีกับความทรงจำ บทความนี้ไม่ขอกล่าวโทษใครเพียงเขียนเตือนใจตนว่า..อย่าลืมลมหายใจคนอื่นมาหายใจ อย่าเชื่อในคำของผู้ชายและจะสอนลูกหลานที่เป็นชายว่าลูกผู้ชายอย่าเลว อย่าทำเหมือนกับคนที่ทำกับแม่.....และนี่คือบทสรุปของแม่มดน้อยลูกผู้หญิงที่ผู้ชายคนหนึ่งคิดว่าดีไม่พอจะให้เดินเคียงข้าง แต่แม่มดน้อยรู้ตัวดีว่าเป็นคนดี ไม่แคร์ว่าใครจะคิดยังไง ตัวเราเองรู้ตัวก็พอแล้ว.....ลาก่อนความทรงจำ ขอวางทิ้งมันไว้ตรงนี้เพราะ ณวันนี้ แม่มดน้อยคิดแล้วว่าคนรักของแม่มดน้อยได้ตายไปแล้ว ขอไว้อาลัยให้เค้าด้วยหัวใจที่มันตายแล้วเช่นกัน.....
แม่มดน้อย....
เป็นกำลังใจให้แม่มดน้อยครับ อดีตคือความฝัน ปัจจุบันคือความจริง ขอให้แม่มดน้อยอยู่ในโลกปัจจุบันและอนาคตอย่างมีความสุขครับ