เป็ดในกะละมัง
เมื่อวัยเด็กนำ้เป็นคำตอบของเด็กหลายคนที่ชอบเล่น และแช่อยู่ในนำ้อยู่นาน ช่างเยือกเย็นและผ่อนคลาย ความสุขของการแช่นำ้นานๆ คงเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้เด็กชายมีความเพลิดเพลิน อาจเพราะความนิ่งของนำ้ไม่เคยอยู่กับที่ภายในกะละมังใบใหญ่ หรือความหนาวเย็นที่ลบความร้อนจากอากาศในบ้านเรา ใต้ต้นมะม่วงที่บดบังแสงแดดอันร้อนแรงทำให้ กะละมังใบใหญ่น่านั่งแช่ได้เป็นเวลานาน
การเล่นนำ้ของเด็กชายคงจะเหงา ไม่น้อยหากไม่มีของเล่นสักชิ่นในกะละมัง ที่สามารถพอที่จะเป็นเพื่อนที่เหมาะสมกับกะละมังและนำ้ โอ่...เจ้าเป็ดสีเหลืองตัวเท่ากำมือ นี่แหละที่เป็นเพื่อนในกะละมัง เป็ดบนผิวนำ้เคลื่อนไหวตามกระแสของการกระส่ายไหว ลอยไปบนผิวนำ้ตามเวลาของมัน เมื่อใดที่เด็กชายมุดนำ้ขึ้นมามุมด้านหนึ่งของกะละมัง เป็ดน้อยก็กระเด็นกระดอนตามผิวนำ้ไปจนอยู่มุมฝั่งตรงข้างของเด็กชาย หายครั้งที่พยายามเข้าหา ยิ่งมุด ดำผุด โอบล้อมและอีกหลายครั้งที่ต้องการ เจ้าเป็ดก็ได้แต่ล่องรอยเหนือผิวนำ้ตรงนั้น ฝั่งที่ตรงกันข้ามกับเด็กชาย
ก็ คงจะเหมือนความรักแหละมั้งที่มันไม่เคยมาอยู่ด้านเดียวกันเลย แค่การได้มีชีวิตเฉยๆ แบบปกตินี่ก็คงพอ ยิ่งทุรนทุรายเท่าใด ยิ่งบีบคั้นความรู้สึก ให้อ้างว่างต่อไป เป็ดในกะละมังจึงเป็นเพียงแค่เป็ดและเด็กชายก็ยังคงเป็นแค่เด็กชาย
ไม่มีความเห็น