มลภาวะทางสายตาในมหาวิทยาลัย

การเปิดโอกาสให้รถที่ติดป้ายโฆษณาวิ่งเข้าเมือง การกลับเป็นว่ามหาวิทยาลัยแห่งนี้ เอาชื่อเสียงมาประกันคุณภาพของตัวสินค้าที่เขานำมาโฆษณาด้วย ข้อนี้ร้ายแรงที่สุด

เรื่องในที่ประชุมแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด ได้อนุญาตให้บริษัทเอกชน

แห่งหนึ่งมานำเสนอโครงการ การจัดทำป้ายจอดรถบัสและที่พักผู้โดยสารภายใน

มหาวิทยาลัยโดยเสนอผลประโยชน์จ่ายให้ทางมหาวิทยาลัยทุกเดือนโดยเป็นเงิน

แค่หลักพันต่อป้ายแถมมีหลายรูปแบบในการจัดทำป้ายจอดรถพร้อมที่นั่งพัก รวม

ทั้งป้ายจอดรถอย่างเดียว พร้อมขอทำการติดป้ายโฆษณาด้านหลังที่นั่งพัก

และที่รอบๆรถโดยสารที่ทางมหาวิทยาลัยแห่งนั้นจัดให้บริการฟรีแก่นักศึกษา

ประเด็นที่น่าจะนำมาพิจารณา

๑. ผลลัพธ์ที่จะเกิดจากการกระทำนี้ ทางมหาวิทยาลัยไม่ได้สอบถามบุคลากรที่

เกี่ยวข้องทั้งหมดว่าเห็นด้วยหรือไม่

๒. เป็นการเปิดช่องทางเข้ามาตัดต้นไม้เพิ่มมากขึ้น ซึ่งแต่ละต้นมาอายุเป็นสิบๆปี

 

ซึ่งปัจจุบันถูกตัดเพื่อนำพื้นที่ไปก่อสร้างอาคารต่างๆเป็นจำนวนมาก

๓. เกิดมลภาวะทางสายตา เพราะที่นั่งบดบังทิวทัศน์ที่สวยงาม โดยเฉพาะเนื้อที่

ในมหาวิทยาลัยมีไม่มากนัก

๔. การเปิดโอกาสให้รถที่ติดป้ายโฆษณาวิ่งเข้าเมืองหรือภายในมหาวิทยาลัย การ

กลับเป็นว่ามหาวิทยาลัยแห่งนี้ เอาชื่อเสียงมาประกันคุณภาพของตัวสินค้าที่เขานำมาโฆษณาด้วย ข้อนี้ร้ายแรงที่สุด

๕.เสียงครวญจากนักศึกษาที่คุณภาพรถที่นำมาบริการ ไม่มีความสะดวกสบายที่ดี

และเห็นว่าทางมหาวิทยาลัยควรเอาใจใส่ในเรื่องนี้ก่อน

๖. มหาวิทยาลัยจะต้องเปิดศึกกับคิวรถมอเตอร์ไซด์ที่อาศัยหากินในตรอกซอย

ข้างมหาวิทยาลัย เพราะเอกชนต้องการให้นำรถที่มีป้ายโฆษณาติดอยู่ออกวิ่งตาม

ถนนด้านนอกมหาวิทยาลัย เพื่อให้การโฆษณานั้นๆไปสู่สายตาประชาชนมากที่สุด

๗. ในปัจจุบันสื่อการโฆษณาได้ถาโถมเข้ามามากมาย ถ้ามีการอนุญาตให้ทำจริงก็

จะก่อให้เกิดมลภาวะเป็นพิษทางสายตาเพิ่มมากยิ่งขึ้น

 

เสียงสะท้อนไม่เห็นด้วยทะยอยเข้ามา ซึ่งมหาวิทยาลัยแห่งนี้จะรับฟังหรือไม่ เราก็

ได้แต่คอยดู ผลประโยชน์อันน้อยนิด เมื่อเปรียบเทียบกับความเสียหายที่จะตามมา

ใครจะรับผิดชอบ ขอถามหน่วยงานที่นำเสนอมาว่า ท่านได้ถามคนที่จะใช้บริการ

 หรือยัง???